شورش یهودیان در فلسطین

شورش یهودیان در فلسطین تحت قیومیت بریتانیا، یک کمپین شبه نظامی که گاهی از آن به عنوان وضعیت اضطراری فلسطین یاد می‌شود. این رویداد توسط گروه‌های زیرزمینی صهیونیستی علیه سلطه بریتانیا در قیمومت بریتانیا بر فلسطین از سال ۱۹۴۴ تا ۱۹۴۸ شکل گرفت. تنش بین رژیم صهیونیستی و مقامات اجباری بریتانیا از سال ۱۹۳۸ بالا گرفت. این مقاله سیاست‌های جدید دولت را برای اعمال محدودیت‌های بیشتر بر مهاجرت یهودیان و خرید زمین ترسیم کرد و اعلام کرد که قصد دارد طی ده سال به فلسطین با اکثریت عرب استقلال دهد. اگرچه جنگ جهانی دوم آرامش نسبی را به ارمغان آورد، اما تنش‌ها دوباره به یک مبارزه مسلحانه در اواخر جنگ تبدیل شد، زمانی که مشخص شد که نیروهای محور به شکست نزدیک شده‌اند.

شورش یهودیان در فلسطین
بخشی از درگیری بین جوامع در فلسطین و استعمارزدایی از آسیا

راه آهن فلسطین لوکوموتیو بخار کلاس 2-8-4T و قطار باری پس از خرابکاری توسط شورشیان یهودی در سال ۱۹۴۶ از خط یافا و اورشلیم خارج شد و تعدادی کشته نظامی و غیرنظامی بر جای گذاشت
تاریخ۱ فوریه ۱۹۴۴ – 14 May 1948
(۴ سال، ۳ ماه، ۱ هفته و ۶ روز)
موقعیت
طرف‌های درگیر

بریتانیا بریتانیا

""شورای ملی یهود""

فرماندهان و رهبران
Sir Evelyn Barker
Sir Alan Cunningham
Harold MacMichael
Sir Gordon MacMillan
John Vereker, 6th Viscount Gort
John Rymer-Jones
William Nicol Gray
Menachem Begin
Amichai Paglin
Yitzhak Shamir
Eitan Livni
Nathan Yellin-Mor
Moshe Sneh
Yisrael Galili
قوا
British Police: 4,000 policemen
British Armed Forces: 100,000 troops (peak strength)[۱]

Haganah: 21,000 troops[۱]

Irgun: 4,000 troops
Lehi: 500 troops
تلفات و خسارات
141 killed
475 wounded
(اوت ۱۹۴۵ – August 1947)[۲]
55+ killed
7 executed
2 committed suicide (اوت ۱۹۴۵ – August 1947)[۲]

هگانا، بزرگ‌ترین شبه‌نظامیان زیرزمینی یهودی، که تحت کنترل رهبری رسمی یهودیان فلسطین بود، همچنان با بریتانیا همکاری می‌کرد. اما در سال ۱۹۴۴ ایرگون، شاخه ای از هگانا، شورشی علیه حکومت بریتانیا به راه انداخت و بدین ترتیب به لحی پیوست که در طول جنگ علیه مقامات فعال بود. هر دو از شبه نظامیان کوچک و مخالف جنبش راست تجدیدنظرطلب بودند. آنها در پاسخ به محدودیت‌های مهاجرت بریتانیا به اهداف پلیس و دولت حمله کردند.

در داخل بریتانیا اختلافات عمیقی بر سر سیاست فلسطین وجود داشت. ده‌ها سرباز انگلیسی، ستیزه‌جویان یهودی و غیرنظامیان در جریان مبارزات شورشیان کشته شدند. این درگیری منجر به تشدید یهودی‌ستیزی در بریتانیا شد. در اوت ۱۹۴۷، پس از به دار آویختن دو گروهبان ربوده شده انگلیسی، شورش‌های ضدیهودی در سراسر بریتانیا به راه افتاد. این درگیری باعث تنش در روابط بریتانیا و ایالات متحده شد.[۳]

تاریخ

ویرایش

محدودیت‌های بریتانیا برای مهاجرت یهودیان

ویرایش

وزیر امور خارجه جدید حزب کارگر بریتانیا، ارنست بوین، تصمیم گرفت محدودیت‌های سنگینی را برای مهاجرت یهودیان حفظ کند. قبل از جنگ، رئیس بزرگ‌ترین اتحادیه کارگری بریتانیا، اتحادیه کارگران حمل و نقل و عمومی بریتانیا بود و در این مقام، کمپینی را برای جلوگیری از اجازه مهاجرت یهودیان آلمانی به بریتانیا رهبری می‌کرد.[۴] با توجه به محدودیت‌های مهاجرتی بریتانیا، اداره اجرایی آژانس یهود به مهاجرت غیرقانونی روی آورد. طی چند سال بعد، ده‌ها هزار یهودی در برنامه‌ای جامع با کشتی‌های پرازدحام به سمت فلسطین حرکت کردند، علی‌رغم آگاهی تقریباً قطعی که منجر به حبس در اردوگاه زندان‌های بریتانیا می‌شود (بیشتر کشتی‌ها توقیف شدند). در اروپا پارتیزان‌های یهودی سابق به رهبری ابا کوونر شروع به سازماندهی راه‌های فرار کردند که یهودیان را از اروپای شرقی به سمت دریای مدیترانه می‌بردند، جایی که آژانس یهود کشتی‌هایی را برای حمل غیرقانونی آنها به فلسطین سازماندهی کرد.[۵] مقامات بریتانیایی در مناطق اشغالی آلمان با امتناع از به رسمیت شناختن یهودیان به عنوان یک گروه ملی و درخواست از آنها برای بازگشت به محل اصلی خود، تلاش کردند تا مهاجرت یهودیان را متوقف کنند. دولت بریتانیا بر لهستان، منبع تعداد زیادی از پناهندگان یهودی، فشار دیپلماتیک وارد کرد تا مهاجرت یهودیان را متوقف کند، زیرا لهستان آزادانه به یهودیان اجازه خروج بدون ویزا یا مجوز خروج را می‌داد، اما تلاش‌های آنها بی‌ثمر بود.[۶][۷] در سال ۱۹۴۷، سرویس اطلاعات مخفی بریتانیا (MI6) عملیات خجالت را آغاز کرد، یک عملیات مخفی برای منفجر کردن کشتی‌هایی در بنادر ایتالیا که برای بردن پناهندگان یهودی به فلسطین آماده می‌شدند، با نصب مین‌های لمپت به بدنه کشتی‌ها. از تابستان ۱۹۴۷ تا اوایل سال ۱۹۴۸، پنج حمله از این دست انجام شد که یک کشتی را منهدم کرد و به دو کشتی دیگر آسیب رساند. دو مین انگلیسی دیگر قبل از انفجار کشف شدند. در گزارشی آمده است که «تنها ۱ کشتی از ۳۰ کشتی حامل مهاجران غیرقانونی به مقصد رسیده است.»[۸][۹]

آغاز شورش‌ها

ویرایش

یک توافق کلی میان مورخان وجود دارد که تا زمانی که دشمن مشترک آلمان هنوز آزاد بود، یهودیان زیرزمینی در فلسطین از مبارزه آشکار علیه بریتانیا خودداری کردند. این رویکرد در اوایل سال ۱۹۴۴ با خروج نیروهای محور از دریای مدیترانه و پیشروی‌های ارتش سرخ در جبهه شرقی تغییر کرد. با این احساس عمومی که نیروهای محور در اروپا به شکست خود نزدیک شده‌اند، ایرگون تصمیم گرفت سیاست خود را از آتش‌بس به یک کمپین فعال خشونت‌آمیز تغییر دهد، تا زمانی که به تلاش‌های جنگی علیه آلمان نازی آسیبی وارد نشود.[۱۰][۱۱]

در ۱ فوریه ۱۹۴۴، ایرگون قیام علیه حکومت بریتانیا را اعلام کرد و اعلام کرد که «دیگر هیچ آتش بسی بین یهودیان و اداره بریتانیا در ارتس اسرائیل که برادران ما را به هیتلر تحویل می‌دهد وجود ندارد» و خواستار انتقال فوری قدرت شد. در ۱۲ فوریه، ایرگون دفاتر مهاجرت در اورشلیم، تل آویو و حیفا را بمباران کرد. دو روز بعد، دو پاسبان بریتانیایی پس از اینکه به‌طور تصادفی روی آنها که پوسترها را چسبانده بودند و تلاش کردند آنها را دستگیر کنند، توسط اعضای لحی به ضرب گلوله کشته شدند. در ۲۷ فوریه، ایرگون دفاتر مالیات بر درآمد را در اورشلیم، تل آویو و حیفا بمباران کرد. در ۱۳ مارس، یک افسر پلیس یهودی توسط لیحی در رامات گان کشته شد. شش روز بعد، یکی از اعضای لحی مورد اصابت گلوله پلیس قرار گرفت و کشته شد. با اعزام جوخه‌های لحی برای کشتن پلیس به عنوان انتقام، نیروهای امنیتی بریتانیا در ایستگاه‌های خود باقی ماندند. در ۲۳ مارس، اعضای لحی دو پاسبان انگلیسی را به ضرب گلوله کشتند و نفر سوم را در یافا زخمی کردند. در همان روز، ایرگون به ایستگاه‌های اداره تحقیقات جنایی پلیس (CID) در اورشلیم، یافا و حیفا حمله کرد. شش افسر پلیس بریتانیا و دو جنگجوی ایرگون کشته شدند و ایستگاه‌های CID در حیفا و یافا با موفقیت بمباران شدند. سه روز بعد، انگلیسی‌ها با اعمال مقررات منع آمد و شد در بیت‌المقدس، تل آویو و حیفا واکنش نشان دادند و رژه‌های هویتی برپا کردند. در ۱ آوریل، یک پاسبان یهودی دیگر در یک حمله تیراندازی به لحی کشته و یک پاسبان انگلیسی زخمی شد. در ۵ آوریل، فرمانده لحی دستگیر شد، اما موفق شد به یکی از افسران دستگیر کننده شلیک کند و او را زخمی کند.[۱۰]

در ۸ اوت ۱۹۴۴، لحی در کمین خودروی کمیسر عالی بریتانیا ، هارولد مک مایکل، تلاش کرد تا او را ترور کند. اگرچه دو نفر دیگر در ماشین مجروح شدند، اما مک مایکل از آسیب جدی نجات یافت.[۱۰] مقامات بریتانیایی متعاقباً جریمه جمعی ۵۰۰ پوندی را بر شهرک‌نشینان یهودی وضع کردند. در ۲۳ اوت، ایرگون حملات تسلیحاتی به پادگان CID در یافا، ابوکبیر و نیو شعانان انجام داد و ۱۴ تفنگ را دستگیر کرد. ارتش بریتانیا اولین عملیات محاصره و جستجوی خود را در فلسطین در ۵ سپتامبر در پتخ تیکوا که به عنوان کانون شورشیان شناخته می‌شد، انجام داد. بریتانیایی‌ها در این عملیات ۴۶ نفر را دستگیر کردند.[۱۰]

در پاسخ به ممنوعیت بریتانیا برای دمیدن شوفار در دیوار ندبه که در سال ۱۹۳۰ به دلایل امنیت عمومی برای جلوگیری از واکنش خشونت‌آمیز اعراب اعمال شده بود، ایرگون عملیاتی را طراحی کرد که برای وادار کردن بریتانیا به عقب‌نشینی طراحی شده بود. ایرگون علناً تهدید کرد که اگر در ۲۷ سپتامبر، تعطیلات یوم کیپور، پلیس تلاش کند جلوی دمیدن شوفار را بگیرد، واکنش خشونت‌آمیزی خواهد داشت. ایرگون در واقع قصد تیراندازی در میان جمعیت بزرگ یهودی در دیوار غربی را نداشت، اما یک سری حملات را به چهار مقر پلیس برنامه‌ریزی کرد. اگر انگلیسی‌ها در مقابل تهدید ایرگون عقب‌نشینی می‌کردند، به نظر می‌رسید این حملات بی ارتباط با تهدیدات خشونت‌آمیز در دیوار ندبه باشد، و اگر آنها با ایرگون مخالفت می‌کردند و سعی می‌کردند جلوی دمیدن شوفار را بگیرند، حملات به پایگاه‌ها انجام می‌شد. در ۲۷ سپتامبر، مقامات اجازه دادند که شوفار در دیوار ندبه دمیده شود. این نشان دهنده یک پیروزی تبلیغاتی بزرگ برای ایرگون بود، که با موفقیت امتیاز بزرگی را از مقامات بریتانیا دریافت کرده بود که به اعتبار آنها لطمه زد. در همان شب ایرگون به پایگاه‌های پلیس حمله کرد. حملات به پایگاه‌های حیفا، بیت داغون و قلقیلیه پس از درگیری با نیروهای امنیتی شکست خورد. یک جنگجوی ایرگون در حمله در حیفا و چهار جنگجو در حمله در قلقیلیه زخمی شدند. یورش به قلعه کاترا با موفقیت انجام شد. مهاجمان ایرگون به ایستگاه حمله کردند و دو سرباز انگلیسی و دو پاسبان پلیس را کشتند و سپس با اسلحه و مهمات از آنجا خارج شدند. دو روز بعد، دستیار تام ویلکین از پلیس فلسطین توسط لحی ترور شد.[۱۰]

اوج شورش

ویرایش

در اولین ساعات بامداد ۳۱ مارس، لحی ویرانگرترین حمله را به صنعت نفت انجام داد. دو بمب در پالایشگاه نفت حیفا منفجر که باعث آتش گرفتن این تأسیسات شد. مخازن نفت به مدت نزدیک به سه هفته به‌طور غیرقابل کنترلی می‌سوختند و آتش تا ۱۸ آوریل کنترل نشد. سازمان‌های زیرزمینی به مبارزات خود ادامه دادند. دو پاسبان انگلیسی در ۸ آوریل در اورشلیم هدف گلوله قرار گرفتند که یکی از آنها جان باخت. مجموعه ای از حملات ایرگون در تل آویو، حیفا و نتانیا رخ داد. در مواجهه با حملات مستمر، انگلیسی‌ها با مجازات دسته جمعی و مجازات اعدام واکنش نشان دادند تا اقتدار خود را بازگردانند.[۱۲] در ۱۶ آوریل، چهار مبارز ایرگون که به اعدام محکوم شده بودند - دوو گرونر، یخیل درسنر، مردخای الکاهی و الیزر کاشانی - در زندان عکا اعدام شدند.[۱۰]

ایرگون و لحی در این مدت به انجام عملیات نظامی عادی خود ادامه دادند. در ۱۸ آوریل، یک سرباز بریتانیایی در حمله به یک مرکز پزشکی کشته شد و یک انبار صلیب سرخ با تعداد زیادی سرباز زخمی دو روز بعد بمباران شد. در ۲۱ آوریل، حملات به خودروهای نظامی در سه نقطه صورت گرفت و در مسیر دو دستگاه جیپ مین گذاری شد. در ۲۲ آوریل، قطار قاهره-حیفا بر اثر مین گذاری از ریل خارج شد و پنج سرباز انگلیسی و سه غیرنظامی کشته شدند. یک سرباز دیگر در حمله ای در اورشلیم کشته شد.[۱۳][۱۴] در ۲۵ آوریل، یک ون مملو از مواد منفجره که از پست و تلگراف فلسطین به سرقت رفته بود، برای بمب‌گذاری در یک مرکز پلیس فلسطین در سارونا مورد استفاده قرار گرفت و چهار پاسبان انگلیسی را کشت. روز بعد، لحی آلبرت کانکوست، دستیار ناظر پلیس را که رئیس CID حیفا بود، ترور کرد.[۱۵] در ۴ می ۱۹۴۷، ایرگون عملیات فرار از زندان آکرا را انجام داد.[۱۰]

مرحله پایانی شورش

ویرایش

در سپتامبر ۱۹۴۷، کابینه بریتانیا تصمیم به تخلیه فلسطین گرفت. اگرچه برخی از حملات تیراندازی و بمب‌گذاری از سپتامبر تا پایان نوامبر رخ داد که منجر به کشته شدن تعدادی از سربازان و پلیس شد، از جمله بمب‌گذاری ایرگون در مقر پلیس در حیفا که به دلیل پیچیدگی فنی مورد توجه قرار گرفت.[۱۰][۱۶] در پایان ماه اکتبر، درگیری هگانا و ایرگون دوباره آغاز شد که طی آن هگانا به دو مرد ایرگون در ریشون لزیون شلیک کرد، اما درگیری‌ها پایان یافت. پنج عضو لحی از جمله سه عضو زن نیز در یورش به یک خانه امن لحی در رعانانا کشته شدند که منجر به قتل تلافی جویانه سربازان، پلیس و غیرنظامیان انگلیسی توسط لحی شد.[۱۰]

جدول زمانی

ویرایش
  • ۱۲ ژوئن - یک کارشناس مواد منفجره انگلیسی در تلاش برای خنثی کردن یک بمب ایرگون در نزدیکی یک اداره پست اورشلیم کشته شد.
  • ۲۶ اوت - دو افسر پلیس بریتانیا، بازرس رونالد بارکر و بازرس رالف کرنز، فرمانده اداره یهودیان CID، بر اثر مین ایرگون در اورشلیم کشته شدند.[۴][۴]
  • ۱۲ فوریه - دفاتر مهاجرت بریتانیا در اورشلیم، تل آویو و حیفا مورد حمله ایرگون قرار گرفتند.
  • ۱۴ فوریه - دو پاسبان انگلیسی هنگام تلاش برای دستگیری مبارزان لیحی که پوسترهای دیواری را در حیفا چسبانده بودند، به ضرب گلوله کشته شدند.[۱۷]
  • ۱۸ فوریه - یک گشت پلیس به یک غیرنظامی یهودی که به اندازه کافی سریع به چالش خود پاسخ نداده بود، شلیک کرد و کشت.[۱۷]
  • ۲۴ فوریه - یک مقام پلیس بریتانیا و چهار افسر CID در بمب‌گذاری زخمی شدند.[۱۷]
  • ۲۷ فوریه - حملات بمب‌گذاری همزمان علیه ادارات مالیات بر درآمد بریتانیا انجام شد.[۱۷]
  • ۲ مارس - یک پاسبان انگلیسی پس از برخورد با جنگنده‌های ایرگون که پوستر نصب می‌کردند مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به شدت مجروح شد.[۱۷]
  • ۱۳ مارس - لحی یک افسر یهودی CID را در رامات گان کشت.[۱۷]
  • ۱۹ مارس - یکی از اعضای لحی هنگام مقاومت در برابر دستگیری توسط CID در تل آویو به ضرب گلوله کشته شد. لیحی با حمله ای در تل آویو که دو افسر پلیس را کشته و یک نفر را زخمی کرد، تلافی کرد.[۱۷]
  • ۲۳ مارس - جنگنده‌های ایرگون به رهبری رهامیم کوهن به دفاتر اطلاعاتی بریتانیا حمله و بمباران کردند و مواد منفجره قرار دادند. یک سرباز انگلیسی و جنگنده ایرگون کشته شدند. یک واحد ایرگون به رهبری آمیچای پاگلین به مقر اطلاعات بریتانیا در یافا حمله کرد و جنگنده‌های ایرگون به رهبری یاکوف هیلل به دفاتر اطلاعات بریتانیا در حیفا یورش بردند.
  • ۱ آوریل - یک پاسبان انگلیسی کشته و یک نفر دیگر زخمی شد.[۱۷]
  • ۱۳ ژوئیه - جنگنده‌های ایرگون به ساختمان اطلاعات بریتانیا در خیابان مامیلا در اورشلیم حمله کردند و آن را بمباران کردند.
  • ۲۹ سپتامبر - یک افسر ارشد پلیس بریتانیا در اداره اطلاعات جنایی توسط ایرگون در اورشلیم ترور شد.[۱۸]
  • ۶ نوامبر - الیاهو بت زوری و الیاهو حکیم، مبارزان لحی ، لرد موین، سیاستمدار بریتانیایی را در قاهره ترور کردند. راننده موین هم کشته شد.
  • نوامبر ۱۹۴۴ تا فوریه ۱۹۴۵ - "فصل شکار": هگانا فعالانه با مقامات قیمومیت در سرکوب ایرگون همکاری می‌کند.
  • ۲۷ ژانویه - یک قاضی بریتانیایی توسط ایرگون ربوده شد و در ازای بازداشت یهودیان آزاد شد.
  • فوریه / مارس - پایان به اصطلاح «فصل شکار»، همکاری هگانا با مقامات علیه ایرگون.
  • ۲۲ مارس - اعضای لحی الیاهو بت زوری و الیاهو حکیم در قاهره به دار آویخته شدند.
  • ۱۴ اوت - جنگنده‌های ایرگون بر دو نگهبان انگلیسی غلبه و خلع سلاح کردند و سپس پل راه‌آهن Yibne را منفجر کردند.[۱۹]
  • اکتبر - جنبش مقاومت یهودی، همکاری بین هگانا، ایرگون و لحی توسط آژانس یهودی تا اوت ۱۹۴۶ فعال می‌شود.
  • ۱۰ اکتبر - جنگجویان هگانا به اردوگاه بازداشتی اتلیت که توسط بریتانیا برای نگهداری هزاران مهاجر یهودی غیرقانونی از اروپا استفاده می‌شد یورش بردند و ۲۰۸ زندانی را آزاد کردند.[۱۷] این حمله توسط اسحاق رابین به فرماندهی ناهوم ساریگ طراحی و توسط پالماچ اجرا شد.
  • ۱ نوامبر - شب قطارها - جنگنده‌های هگانا راه‌آهن مورد استفاده انگلیسی‌ها را خراب کردند و سه قایق نگهبانی بریتانیا را غرق کردند. در همان زمان، یک واحد ایرگون به رهبری ایتان لیونی به یک ایستگاه قطار در لود حمله کرد و تعدادی ساختمان و سه موتور قطار را ویران کرد. یک جنگنده آرگون، دو سرباز انگلیسی و چهار عرب کشته شدند.
  • ۲۷ دسامبر - جنگنده‌های ایرگون به دفاتر اطلاعات بریتانیا در اورشلیم حمله و بمباران کردند و هفت پلیس بریتانیا را کشتند. دو جنگجوی ایرگون نیز کشته شدند. ایرگون همچنین به اردوگاه ارتش بریتانیا در شمال تل آویو حمله کرد. در این تبادل آتش یک سرباز انگلیسی و جنگنده ایرگون کشته و پنج جنگنده ایرگون مجروح شدند.[۲۰]
  • ۱۹ ژانویه - مبارزان یهودی یک نیروگاه برق و بخشی از زندان مرکزی اورشلیم را با مواد منفجره ویران کردند. در جریان این رویداد یک شورشی توسط پولیس کشته شد.
  • ۲۰ ژانویه - پالماخ به ایستگاه گارد ساحلی Givat Olga حمله کرد. در جریان این عملیات یک نفر کشته و ده نفر مجروح شدند. تلاش پالماچ برای خرابکاری در ایستگاه رادار بریتانیا در کوه کارمل خنثی شد. اسناد ضبط شده توسط انگلیسی‌ها نشان می‌دهد که این حملات به تلافی توقیف یک کشتی مهاجران یهودی دو روز قبل بوده است.
  • ۲۲ فوریه - جنگجویان هگانا با یک بمب ۲۰۰ پوندی به دژ پلیس تگارت حمله کردند.
  • ۲۳ فوریه - جنگجویان هگانا به نیروهای پلیس سیار بریتانیا در کفار ویتکین، شفرام و شارونا حمله کردند. در درگیری‌های بعدی، چهار عضو هگانا کشته شدند.
  • ۲۶ فوریه - جنگنده‌های ایرگون و لحی به سه فرودگاه بریتانیا حمله کردند و ده‌ها هواپیما را منهدم کردند. یک رزمنده آرگون کشته شد.
  • ۶ مارس - یک کامیون نظامی حامل ۳۰ جنگنده ایرگون که در لباس سربازان انگلیسی ظاهر شده بودند، به اردوگاه ارتش بریتانیا در سرافند نزدیک شد، جایی که جنگجویان به داخل اسلحه خانه نفوذ کردند و تسلیحات را سرقت کردند. پس از کشف جنگنده‌ها، تبادل آتش آغاز شد. اسلحه‌ها و مهمات باقی مانده در اسلحه خانه توسط مین منهدم شد و کامیون سپس با سرعت زیاد حرکت کرد. چهار رزمنده آرگون اسیر شدند که دو تن از آنها زن بودند. دو تن از رزمندگان اسیر مجروح شدند.
  • ۲۵ مارس - کشتی مهاجر یهودی وینگیت در حین لنگر انداختن در حیفا توسط پلیس بریتانیا هدف گلوله قرار گرفت و براچا فولد عضو پالماخ را کشت.
  • ۲ آوریل - ایرگون یک عملیات خرابکارانه علیه شبکه راه‌آهن در جنوب انجام داد و خسارات شدیدی وارد کرد. جنگنده‌های عقب‌نشینی پس از مشاهده توسط یک هواپیمای جاسوسی بریتانیایی محاصره شدند. دو پلیس انگلیسی کشته و سه سرباز انگلیسی زخمی شدند. دو مبارز ایرگون کشته، چهار نفر زخمی و ۳۱ نفر دستگیر شدند.
  • ۲۳ آوریل - ده‌ها جنگجوی ایرگون که در لباس سربازان انگلیسی و اسرای عرب ظاهر شده بودند، به ایستگاه پلیس رامات گان نفوذ کردند، سپس به پلیس دستور دادند با اسلحه وارد سلول بازداشت شوند، در اسلحه خانه را منفجر کردند و آن را غارت کردند. باربرهای ایرگون اسلحه‌ها را در یک کامیون منتظر بار کردند. یک پلیس بریتانیایی در طبقه بالا، توپچی ایرگون برن را که حمله را پوشش می‌داد، از بالکن در ساختمان روبروی پاسگاه پلیس به ضرب گلوله کشت، سپس به سمت باربرها شلیک کرد، که همچنان زیر آتش بار کردن اسلحه‌ها را ادامه دادند. یکی از اعضای ایرگون در حالی که به سمت کامیون می‌دوید کشته شد و دوو گرونر فرمانده ایرگون زخمی شد و متعاقباً توسط انگلیسی‌ها دستگیر شد. پس از بارگیری سلاح‌ها، کامیون به سمت باغ پرتقال نزدیک رامات گان حرکت کرد.
  • ۲۵ آوریل - جنگنده‌های Lehi به یک پارکینگ در تل آویو که توسط لشکر ۶ هوابرد ارتش بریتانیا استفاده می‌شد، حمله کردند و هفت سرباز انگلیسی را کشتند و قفسه‌های اسلحه ای را که پیدا کردند غارت کردند. سپس مین گذاری کردند و عقب‌نشینی کردند. برخی از سربازان انگلیسی با آسیب رساندن به اموال یهودیان تلافی کردند.
  • ۱۶ تا ۱۷ ژوئن - شب پلها - پالماخ با انجام یک عملیات خرابکارانه، ۱۰ پل از یازده پل را که فلسطین اجباری بریتانیا را به کشورهای همسایه متصل می‌کرد، منفجر کرد و ۵۰ کمین انحرافی و عملیات علیه نیروهای انگلیسی در سراسر فلسطین ترتیب داد. پالماچ در این عملیات ۱۴ کشته و ۵ زخمی از دست داد. انگلیسی‌ها با یورش به کفار گیلادی، ماتسوبا و بت هاآراوا پاسخ دادند و تنها با مقاومت جزئی مواجه شدند. سه یهودی کشته، ۱۸ زخمی و ۱۰۰ نفر بازداشت شدند.
  • ۱۷ ژوئن - لحی به کارگاه‌های راه‌آهن در حیفا حمله کرد. یازده عضو لیحی در جریان این حمله کشته شدند.
  • ۱۸ ژوئن - جنگنده‌های ایرگون شش افسر انگلیسی را گروگان گرفتند. آنها بعداً پس از کاهش احکام اعدام برای دو مبارز ایرگون آزاد شدند.
  • ۲۰ ژوئن - سربازان بریتانیایی که در جستجوی شش افسر ربوده شده در ۱۸ ژوئن بودند، دو ستیزه‌جوی یهودی را کشتند.
  • ۲۹ ژوئن - عملیات آگاتا - واحدهای ارتش و پلیس بریتانیا عملیاتی سه روزه را آغاز کردند، سه شهر و شهرک‌های یهودی نشین در سراسر فلسطین را جستجو کردند و مقررات منع آمد و شد، دستگیر کردند، ۲۷۱۸ یهودی را دستگیر کردند و اسلحه و مهمات زیادی را که به‌طور غیرمنتظره ای کشف شد، توقیف کردند. ساختمان آژانس یهود مورد حمله قرار گرفت و اسناد متعددی ضبط شد. در جریان این عملیات چهار یهودی کشته و ۸۰ نفر مجروح شدند.
  • ۲۲ ژوئیه - بمباران هتل کینگ دیوید - جنگنده‌های ایرگون هتل کینگ دیوید در اورشلیم را بمباران کردند که محل استقرار دفاتر مرکزی مقامات اجباری بریتانیا و مقر نیروهای بریتانیا در فلسطین و ماوراء اردن بود. در مجموع ۹۱ نفر از جمله ۲۸ سرباز، پلیس و غیرنظامی انگلیسی کشته شدند. اکثر کشته شدگان عرب بودند. ۴۶ نفر دیگر نیز مجروح شدند. زمانی که سربازان بریتانیایی مشکوک شدند، ایرگون متحمل دو تلفات شد و در حین فرار به سوی گروهی از جنگجویان ایرگون تیراندازی کردند و دو نفر مجروح شدند. یکی از آنها بعداً بر اثر جراحات وارده جان باخت.
  • ۲۹ ژوئیه - پلیس بریتانیا به یک کارگاه ساخت بمب در تل آویو یورش برد.
  • ۳۰ ژوئیه - تل آویو به مدت ۴ روز تحت مقررات منع آمد و شد ۲۲ ساعته قرار گرفت، زیرا ۲۰۰۰۰ سرباز انگلیسی به جستجوی خانه به خانه شبه نظامیان یهودی پرداختند. شهر پلمپ شد
  • خاموش شد و به سربازان دستور داده شد که به ناقضان مقررات منع آمد و شد شلیک کنند. سربازان بریتانیایی ۵۰۰ نفر را برای بازجویی بیشتر بازداشت کردند و یک انبار بزرگ اسلحه، تجهیزات جعل گسترده و همچنین ۱٬۰۰۰٬۰۰۰ دلار اوراق قرضه دولتی تقلبی را که در یورش به بزرگ‌ترین کنیسه شهر کشف شد، ضبط کردند.
  • اوت - هگانا همکاری خود را با ایرگون و لحی ("جنبش مقاومت یهودی") متوقف می‌کند.
  • ۱۳ اوت - هنگامی که دو کشتی نیروی دریایی سلطنتی با ۱۳۰۰ مهاجر غیرقانونی سرنشین عازم قبرس بودند، جمعیتی متشکل از ۱۰۰۰ یهودی سعی کردند به منطقه بندر حیفا نفوذ کنند و یک کشتی با ۶۰۰ نفر دیگر به بندر اسکورت شد. سربازان انگلیسی به سوی جمعیت تیراندازی کردند و سه نفر را کشتند و هفت نفر را زخمی کردند.
  • ۲۲ اوت - قورباغه‌های پالیم یک مین لنگان را در کنار کشتی باربری بریتانیایی امپایر ریوال، که برای اخراج مهاجران یهودی به قبرس استفاده می‌شد، وصل کردند. سوراخی در پهلوی کشتی ایجاد شد.
  • ۲۶ اوت - سربازان بریتانیا دو روستای ساحلی یهودی را به دنبال سه یهودی درگیر در حادثه Empire Rival جستجو کردند. در جریان این عملیات ۸۵ نفر به شمول کل جمعیت مرد یکی از روستاها بازداشت شدند.
  • ۳۰ اوت - سربازان بریتانیایی انبارهای اسلحه و مهمات را در دوروت و روهاما کشف کردند.
  • ۸ سپتامبر - جنگجویان یهودی در پنجاه نقطه در فلسطین راه‌آهن را خراب کردند.
  • ۹ سپتامبر - دو افسر انگلیسی بر اثر انفجار در یک ساختمان عمومی در تل آویو کشته شدند. یک گروهبان پلیس بریتانیا، T.G. مارتین که رهبر لیحی و نخست‌وزیر آینده اسرائیل اسحاق شامیر را شناسایی و دستگیر کرده بود، در نزدیکی خانه خود در حیفا ترور شد.
  • ۱۰ سپتامبر - نیروهای بریتانیا مقررات منع آمد و شد برقرار کردند و به جستجوی شبه نظامیان در تل آویو و رامات گان پرداختند که ۱۰۱ نفر را دستگیر و چهار نفر را زخمی کردند.
  • ۱۵ سپتامبر - مبارزان یهودی به یک ایستگاه پلیس در ساحل نزدیک تل آویو حمله کردند، اما با شلیک گلوله از آنجا رانده شدند.
  • ۲۰ سپتامبر - بمباران ایستگاه حیفا
  • ۶ اکتبر - یکی از اعضای نیروی هوایی سلطنتی مورد اصابت گلوله قرار گرفت و کشته شد.
  • ۸ اکتبر - دو سرباز بریتانیایی بر اثر انفجار مین در خارج از بیت‌المقدس کشته شدند. یک شخصیت برجسته عرب در حمله دیگری به مین زخمی شد و مین‌هایی نیز در نزدیکی خانه دولتی پیدا شد.
  • ۳۰ اکتبر - ایرگون حمله ای را در ایستگاه راه‌آهن اورشلیم آغاز کرد و دو نگهبان انگلیسی را کشت.
  • ۳۱ اکتبر - سفارت بریتانیا در رم بر اثر یک بمب آسیب دید.
  • ۱ تا ۲ نوامبر - پالماخ سه کشتی پلیس نیروی دریایی بریتانیا را غرق کرد.
  • ۹ تا ۱۳ نوامبر - اعضای زیرزمینی یهودی یک سری حملات مین و چمدان را علیه ایستگاه‌های راه‌آهن، قطارها و ترامواها انجام دادند که ۱۱ سرباز و پلیس انگلیسی و ۸ پاسبان عرب را کشتند.
  • ۱۷ نوامبر - سه پلیس بریتانیا و یک گروهبان نیروی هوایی سلطنتی بر اثر برخورد کامیون آنها با مین در نزدیکی لیدا کشته شدند.
  • ۱۸ نوامبر - پلیس بریتانیا در تل آویو به تلافی حمله مین روز گذشته به یهودیان در خیابان‌ها حمله کرد و به خانه‌ها شلیک کرد. بیست یهودی مجروح شدند. در همین حال، یک مهندس انگلیسی که تلاش می‌کرد مین‌های کار گذاشته شده در نزدیکی فرودگاه RAF را از بین ببرد، بر اثر انفجار یکی از مین‌ها کشته و چهار مرد دیگر زخمی شدند.
  • ۲۰ نوامبر - بر اثر انفجار بمب در اداره مالیات اورشلیم، سه نفر مجروح شدند.
  • ۲۵ نوامبر - کشتی مهاجر یهودی کنست اسرائیل توسط چهار ناوشکن انگلیسی تسخیر شد. تلاش برای وادار کردن پناهندگان یهودی به کشتی‌های اخراج با مقاومت روبرو شد. دو پناهجو کشته و ۴۶ نفر زخمی شدند. هگانا به ایستگاه پلیس گیوات اولگا و ایستگاه گشت ساحلی سیدنا-علی حمله کرد و شش پلیس انگلیسی و هشت پلیس عرب را زخمی کرد.
  • ۲۶ نوامبر - انگلیسی‌ها عملیات جستجوی گسترده‌ای را آغاز کردند و یک محاصره ۱۰۰۰ نفری را در دشت شارون و در سامره ایجاد کردند و به دنبال عاملان حملات و سلاح‌های غیرقانونی روزهای قبل بودند. شهرک نشینان یهودی در برابر سربازان مقاومت شدیدی کردند. انگلیسی‌ها ۶۵ سرباز و ۱۶ پلیس زخمی شدند، در حالی که یهودیان ۸ کشته و ۷۵ زخمی داشتند.
  • ۸ اکتبر - دو سرباز انگلیسی بر اثر برخورد کامیونشان با مین کشته و سه سرباز زخمی شدند.
  • ۳۱ اکتبر - سفارت بریتانیا در رم توسط ایرگون بمباران شد و سه نفر زخمی شدند.
  • ۲ تا ۵ دسامبر - شش سرباز انگلیسی و چهار نفر دیگر در حملات بمب و مین کشته شدند.
  • ۲۸ دسامبر - یک زندانی ایرگون که به ۱۸ سال زندان و ۱۸ ضربه شلاق محکوم شده بود، شلاق خورد.
  • ۲۹ دسامبر - شب ضرب و شتم - مبارزان ایرگون شش سرباز انگلیسی را ربودند و شلاق زدند. انگلیسی‌ها با دستور بازگشت سربازان خود به اردوگاه‌های ارتش و ایجاد موانع در راه پاسخ دادند. یک خودرو با پنج مرد مسلح ایرگون که یک شلاق حمل می‌کردند متوقف شد. سربازان انگلیسی تیراندازی کردند و یک جنگنده ایرگون را کشتند. چهار نفر باقی مانده دستگیر شدند.
  • ۲ ژانویه - یک سرباز انگلیسی بر اثر اصابت مین به کشتی برن که سوار آن بود، کشته شد. ایرگون همچنین یک حمله شعله افکن به پارکینگ خودروهای نظامی در طبریه انجام داد.
  • ۸ ژانویه - ۱۲ عضو Irgun در Rishon LeZion دستگیر شدند.
  • ۵ ژانویه - ۱۱ سرباز انگلیسی در حمله نارنجکی به قطاری در بانه که نیروهای انگلیسی را از مصر به فلسطین می‌برد مجروح شدند.
  • ۱۲ ژانویه - یکی از اعضای لحی با یک کامیون بمب‌گذاری شده به ایستگاه پلیس در حیفا رانده شد و دو پاسبان انگلیسی و دو عرب را کشت و ۱۴۰ نفر را زخمی کرد.
  • ۲۶ ژانویه - یک سرگرد بازنشسته بریتانیایی، اچ. کالینز، در اورشلیم ربوده شد، به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و کلروفرم شد. یک قاضی انگلیسی روز بعد ربوده شد. هر دو مرد زمانی آزاد شدند که کمیسر عالی بریتانیا، آلن کانینگهام، تهدید به حکومت نظامی کرد، مگر اینکه این دو مرد سالم بازگردانده شوند. کالینز متعاقباً در اثر مسمومیت با کلروفرم جان خود را از دست داد، زیرا کلروفرم به‌طور نادرست توسط ربوده‌کنندگان او تجویز شده بود.
  • ۱ مارس - ایرگون باشگاه افسران را در خیابان کینگ جورج در اورشلیم بمباران کرد که ۱۷ افسر انگلیسی را کشت و ۲۷ نفر را زخمی کرد و در نتیجه حکومت نظامی حاکم شد که ۱۶ روز به طول انجامید. بلافاصله پس از اعلام حکومت نظامی، دو یهودی به ضرب گلوله کشته شدند که یکی از آنها دختری چهار ساله بود که در بالکن خانه خود ایستاده بود. در دوران حکومت نظامی، ۷۸ یهودی مظنون به عضویت در مقاومت یهود دستگیر شدند.
  • ۲ مارس - سه سرباز انگلیسی بر اثر مین مبدل به سنگ کشته شدند که هنگام عبور وسیله نقلیه آنها در کوه کارمل منفجر شد.
  • ۳ مارس - یک مین یک خودروی جاسوسی انگلیسی را در نزدیکی تل آویو منفجر کرد و سه سرباز کشته و یک نفر مجروح شد.
  • ۴ مارس - پنج سرباز بریتانیایی بر اثر انفجار مین در نزدیکی ریشون لزیون، پنج سرباز انگلیسی مجروح شدند و چهار عرب نیز بر اثر انفجار یک وسیله نقلیه نیروی هوایی سلطنتی توسط مین در نزدیکی رملا مجروح شدند. یک دفتر نظامی بریتانیا در حیفا بمباران شد و یک حمله در مقیاس کوچک به یک اردوگاه ارتش در نزدیکی حضره حمله کرد.
  • ۹ مارس - یک اردوگاه ارتش بریتانیا در حضره مورد حمله قرار گرفت.
  • ۱۱ مارس - دو سرباز انگلیسی کشته شدند.
  • ۱۲ مارس - ایرگون به کمپ شنلر که به عنوان پادگان و دفتر سپاه پرداخت ارتش سلطنتی استفاده می‌شد، حمله کرد. یک سرباز انگلیسی کشته و هشت سرباز زخمی شدند. یک اردوگاه بریتانیایی در نزدیکی کرکور نیز مورد حمله قرار گرفت، به سمت اردوگاه سارونا تیراندازی شد و یک مین در نزدیکی ریشون لزیون منفجر شد.
  • ۲۳ مارس - یک سرباز انگلیسی بر اثر برخورد قطار در خط قاهره-حیفا با مین در Rehovot کشته شد.
  • ۲۹ مارس - یک افسر انگلیسی هنگامی که جنگجویان یهودی به یک گروه سواره نظام بریتانیا در نزدیکی رمله کمین کردند کشته شد.
  • ۲ آوریل - Ocean Vigour، یک کشتی باری بریتانیایی که برای انتقال مهاجران غیرقانونی اسیر شده به قبرس استفاده می‌شد، در یک حمله بمبی توسط پالیم، نیروی دریایی پالماچ آسیب دید.
  • ۳ آوریل - یک کامیون نظامی بریتانیایی بر اثر مین در حیفا آسیب دید و از جاده منفجر شد و دو سرباز لشکر ۶ هوابرد زخمی شدند. کشتی حمل و نقل بریتانیایی امپایر ریوال در مسیر حیفا به پورت سعید بر اثر بمب ساعتی آسیب دید.
  • ۷ آوریل - یک گشت بریتانیایی موشه کوهن، مبارز یهودی را کشت.
  • ۸ آوریل - یک پاسبان انگلیسی در انتقام از مرگ کوهن کشته شد. یک پسر یهودی نیز توسط نیروهای انگلیسی کشته شد.
  • ۱۳ آوریل - کشتی مهاجر یهودی تئودور هرتزل توسط انگلیسی‌ها دستگیر شد. در جریان این تصرف سه پناهجوی یهودی کشته و ۲۷ نفر مجروح شدند.
  • ۱۴ آوریل - نیروی دریایی سلطنتی کشتی مهاجران یهودی گاردین را تصرف کرد. در جریان این تصرف دو یهودی کشته و ۱۴ نفر زخمی شدند.
  • ۱۷ آوریل - مرکز ترک ارتش بریتانیا در نتانیا مورد حمله سه جنگجوی یهودی قرار گرفت که یک نگهبان را به ضرب گلوله کشتند، سه بمب پرتاب کردند و سپس فرار کردند.
  • ۱۹ آوریل - چهار جنگنده ایرگون (دو گرونر، یخیل درسنر، مردخای الکاهی و الیزر کاشانی) توسط مقامات انگلیسی به دار آویخته شدند. ایرگون با سه حمله تلافی کرد. یک سرباز انگلیسی در جریان حمله به یک ایستگاه پانسمان میدانی در نزدیکی نتانیا کشته شد، یک فرد غیرنظامی در جریان حمله به یک خودروی زرهی انگلیسی در تل آویو کشته شد و تیراندازی به سربازان انگلیسی در حیفا شلیک شد.
  • ۲۱ آوریل - اعضای Irgun, Meir Feinstein و عضو Lehi، موشه بارزانی، چند ساعت قبل از اعدام با نارنجک‌هایی که با پرتقال‌های سوراخ‌دار برایشان قاچاق شده بود، خود را در زندان کشتند.
  • ۲۲ آوریل - یک قطار نیروهای بریتانیایی که از قاهره می‌رسید در خارج از Rehovot بمباران شد که منجر به کشته شدن پنج سرباز و سه غیرنظامی و زخمی شدن ۳۹ نفر شد. در یک حادثه جداگانه، دو سرباز انگلیسی در اورشلیم کشته شدند.
  • ۲۵ آوریل - لحی یک مجتمع پلیس بریتانیا را بمباران کرد و چهار پلیس را کشت.
  • ۲۶ آوریل - یک مقام پلیس بریتانیا ترور شد.
  • ۴ مه - فرار از زندان عکا - اعضای ایرگون که با زندانیان یهودی در داخل زندان عکا کار می‌کردند موفق شدند دیواری را سوراخ کرده و به زندان حمله کنند و ۲۸ زندانی یهودی را آزاد کنند. ۹ جنگجوی ایرگون و لحی، از جمله فرمانده دوو کوهن، در جریان عقب‌نشینی کشته شدند. پنج جنگجوی ایرگون و هشت فراری بعداً دستگیر شدند.
  • ۶ مه - یک واحد ضد تروریسم بریتانیا به رهبری روی فاران، الکساندر روبوویتز، عضو ۱۷ ساله Lehi را ربود و بعداً او را شکنجه و کشت.
  • ۱۲ مه - دو پلیس انگلیسی توسط یهودی کشته شدند جنگجویان در اورشلیم
  • ۱۵ مه - دو سرباز انگلیسی توسط لحی کشته و هفت نفر زخمی شدند. یک پلیس انگلیسی نیز در یک کمین کشته شد.
  • ۱۶ مه - یک پاسبان انگلیسی و یک سرپرست پلیس یهودی ترور شدند.
  • ۴ ژوئن - هشت بمب نامه لحی خطاب به مقامات عالی دولت بریتانیا، از جمله نخست‌وزیر کلمنت آتلی، در لندن کشف شد. یک سرباز انگلیسی در حیفا کشته شد.
  • ۲۸ ژوئن - جنگنده‌های لحی به سمت صفی از سربازان انگلیسی که در خارج از سالن تئاتر تل آویو در صف ایستاده بودند تیراندازی کردند و سه سرباز را کشتند و دو نفر را زخمی کردند. یک بریتانیایی نیز در هتلی در حیفا کشته و تعدادی زخمی شدند. یک مبارز یهودی نیز مجروح شد.
  • ۲۹ ژوئن - چهار سرباز بریتانیایی در یک حمله لحی در ساحل هرتزلیا زخمی شدند.
  • ۱۷ ژوئیه - ایرگون پنج عملیات معدنی را علیه ترافیک نظامی بریتانیا در مجاورت نتانیا انجام داد که یک انگلیسی را کشت و ۱۶ نفر را زخمی کرد.
  • ۱۶ ژوئیه - یک سرباز انگلیسی بر اثر مین وسیله نقلیه در نزدیکی پتاه تیکوا کشته شد.
  • ۱۸ ژوئیه - یک سرباز انگلیسی کشته شد.
  • ۱۹ ژوئیه - ایرگون به چهار مکان در حیفا حمله کرد و یک پاسبان انگلیسی را کشت و ۱۲ نفر را زخمی کرد. یک سرباز انگلیسی نیز کشته شد.
  • ۲۰ ژوئیه - یک سرباز انگلیسی کشته شد.
  • ۲۱ ژوئیه - حمله هگانا یک ایستگاه رادار بریتانیایی را در حیفا که برای ردیابی کشتی‌های Aliyah Bet استفاده می‌شد، نابود کرد. در جاهای دیگر، گلوله‌های خمپاره به مقر لشکر یکم پیاده‌نظام بریتانیا در تل لیتوینسکی شلیک شد، یک خودروی کارکنان انگلیسی در نزدیکی نتانیا مورد شلیک قرار گرفت و یک سرباز انگلیسی بر اثر برخورد کامیونش با مین در نزدیکی راانانا کشته شد.
  • ۲۵ ژوئیه - یک سرباز انگلیسی در اثر برخورد جیپ آنها به مین در نزدیکی نتانیا کشته و سه نفر دیگر زخمی شدند. مبارزان یهودی همچنین مسیر راه‌آهن را در نزدیکی غزه منفجر کردند و به پل راه‌آهن نزدیک بنیامینه آسیب رساندند.
  • ۲۶ ژوئیه - دو سرباز انگلیسی بر اثر تله انفجاری کشته شدند.
  • ۲۷ ژوئیه - هفت سرباز انگلیسی در یک کمین و انفجار مین زخمی شدند.
  • ۲۹ تا ۳۱ ژوئیه - ماجرای گروهبان‌ها - مقامات بریتانیا جنگجویان ایرگون، آوشالوم حاویو، یاکوف وایس و میر ناکار را به دار آویختند. در اقدامی تلافی جویانه، ایرگون، گروهبانان سپاه اطلاعات بریتانیا مروین پیس و کلیفورد مارتین را که قبلاً ربوده شده بودند و به عنوان گروگان نگه داشته بودند، به دار آویخت و سپس اجساد آنها را دوباره از درختان در بیشه اکالیپتوس در نزدیکی نتانیا آویزان کرد. زمانی که یکی از اجساد در حال بریدن بود، یک مین گذاشته شده در زیر آن منفجر شد و یک افسر انگلیسی مجروح شد. در یک حادثه جداگانه، دو سرباز انگلیسی بر اثر مین زمینی در نزدیکی حضره که توسط جنگنده‌های ایرگون کار گذاشته شده بود کشته و سه سرباز زخمی شدند. سربازان و پلیس‌های انگلیسی با حمله به تل‌آویو، شکستن شیشه‌ها، واژگونی خودروها، سرقت تاکسی و حمله به غیرنظامیان واکنش نشان دادند. سپس گروه‌هایی از یهودیان جوان شروع به سنگسار گشت‌های پیاده بریتانیایی کردند که باعث شد آنها از شهر خارج شوند. اعضای واحدهای سیار پلیس پس از اطلاع از سنگسارها با شش خودروی زرهی به سمت تل آویو حرکت کردند، در آنجا شیشه‌ها را شکستند، به دو کافه یورش بردند و در دومی یک نارنجک را منفجر کردند و به سمت دو اتوبوس شلوغ شلیک کردند. پنج یهودی کشته و پانزده نفر زخمی شدند.
  • ۱ اوت - در جریان مراسم تشییع جنازه پنج یهودی کشته شده روز قبل، شورش ضد بریتانیایی رخ داد و ۳۳ یهودی زخمی شدند. در اورشلیم، حمله جنگجویان یهودی به منطقه امنیتی بریتانیا در ریحاویا دفع شد. یک مهاجم کشته و دو نفر اسیر شدند.
  • ۵ اوت - سه افسر پلیس بریتانیا بر اثر انفجار بمب در ساختمان وزارت کار اورشلیم کشته شدند.
  • ۹ اوت - ایرگون یک قطار نیروهای بریتانیایی را در شمال لیدا بمباران کرد و مهندس یهودی را کشت.
  • ۱۵ اوت - ۲ عرب (از جمله پسر ۱۳ ساله) در یافا، ۱ یهودی در کفار صبا، ۱ عرب در [رمات گان] کشته شدند.
  • ۱۵ اوت - حمله هگانا به بیشه پرتقال: ۱۱ عرب، از جمله ۴ کودک (۳ دختر و یک پسر ۳ ساله)، والدین و خواهر و برادر بزرگسال آنها در یک باغ پرتقال در خارج از تل آویو کشته شدند. هگانا مسئولیت آن را بر عهده گرفت، چهار کارگر بر اثر شلیک مسلسل کشته شدند و خانواده هفت نفره در اثر تخریب خانه ای که در آن خوابیده بودند، کشته شدند.
  • ۱۸ اوت - یک کادت پلیس بریتانیا در کوه صهیون کشته شد.
  • ۲۲ اوت - دو سرباز انگلیسی بر اثر اصابت مین به کامیون نظامی که در حال حرکت بودند مجروح شدند.
  • ۳ سپتامبر - یک بمب پستی ارسال شده توسط ایرگون یا لحی در اتاق طبقه‌بندی اداره پست اداره جنگ بریتانیا در لندن منفجر شد و دو نفر را مجروح کرد.
  • ۲۱ سپتامبر - یک پیام رسان انگلیسی کشته شد.
  • ۲۶ سپتامبر - جنگجویان ایرگون یک بانک را سرقت کردند و چهار پلیس بریتانیا را کشتند.
  • ۲۷ سپتامبر - یک مهاجر غیرقانونی یهودی توسط انگلیسی‌ها کشته شد.
  • ۲۹ سپتامبر – ۱۰ کشته (۴ پلیس بریتانیا، ۴ پلیس عرب و یک زوج عرب) و ۵۳ زخمی در بمب‌گذاری در مقر پلیس حیفا توسط ایرگون. یک تن مواد منفجره در یک بشکه برای بمباران استفاده شد و ایرگون گفت که این کار در روز اول سوکوت برای جلوگیری از تلفات یهودیان انجام شد.
  • ۲۹ سپتامبر - ایرگون قطار قاهره-حیفا را در ۲۰ مایلی جنوب حیفا بمباران کرد و تا حدی آن را از ریل خارج کرد. یک نفر در بیمارستان بستری شد.
  • ۱۳ اکتبر - دو سرباز انگلیسی در اورشلیم کشته شدند.
  • ۱۲ نوامبر - نیروهای امنیتی بریتانیا به ساختمانی در رعانا یورش بردند
  • که در آن لیحی یک دوره اسلحه گرم برای گروهی از جوانان استخدام شده برگزار می‌کرد. انگلیسی‌ها تیراندازی کردند و چهار نوجوان ۱۵ تا ۱۸ ساله و مربی ۱۹ ساله آنها را کشتند. سه نوجوان ۱۶–۱۷ ساله به شدت مجروح شدند. پلیس و دیگر شاهدان در مورد اینکه آیا سربازان استخدام شده تهدیدی برای سربازان هستند یا خیر، اختلاف نظر داشتند. سلاح‌های داخل ساختمان ضبط شد.
  • ۱۴ نوامبر - چهار انگلیسی در تل آویو و اورشلیم کشته شدند.
  • ۱۷ نوامبر - ۲ انگلیسی (یک سرباز و یک پاسبان) در بمب‌گذاری/تیراندازی در کافه اورشلیم کشته و ۲۸ نفر دیگر زخمی شدند.
  • ۸ دسامبر - ۴ عرب و ۴ یهودی (از جمله یک زن و یک کودک ۳ ساله) در جریان حمله اعراب به بیت یاکوف در خارج از تل آویو کشته شدند (این اولین حمله جمعی اعراب به یک روستای یهودی بود).
  • ۹ دسامبر - ۷ یهودی و یک عرب در درگیری‌ها در حیفا کشته شدند. یک سرباز بریتانیایی نیز در حیفا کشته شد و یک سرباز دیگر نیز در اثر پرتاب کوکتل مولوتوف به خودروهای آنها توسط شورشیان یهودی به شدت مجروح شد.
  • ۱۰ دسامبر - یک سرباز انگلیسی در حیفا کشته و یک سرباز دیگر زخمی شد. دو عرب مجروح در بمب‌گذاری ایرگون در حیفا بعداً جان باختند.
  • ۱۱ دسامبر - ۱۱ یهودی و ۹ عرب کشته شدند و ۴۶ عرب و ۱۴ یهودی زخمی شدند، یک سرباز انگلیسی زخمی شد و بعداً جان باخت. ۹ نفر از یهودیان کشته و چهار زخمی در جریان حمله به کاروان اتوبوس در نزدیکی الخلیل رخ داد. چهار نفر از کشته شدگان عرب و ۳۰ نفر از مجروحان در اثر بمب‌گذاری در اتوبوس لبنانی-عربی در حیفا بودند.
  • ۱۲ دسامبر - بمب‌گذاری‌های زیرزمینی یهودیان در اتوبوس‌ها در حیفا و رمله ۲ سرباز انگلیسی، ۲۰ عرب و ۵ یهودی را کشتند. سیزده مورد از کشته شدگان عرب در جریان حمله یهودیان به روستای تیره در نزدیکی حیفا رخ داد. در حمله یهودیان دیگر به روستای شفت یک عرب زخمی شد. یک اتوبوس بریتیش ایرویز در نزدیکی لیدا توسط اعراب مورد حمله قرار گرفت و در آتش سوخت، چهار نفر (از جمله یک مقام چک) کشته شدند.
  • ۱۳ دسامبر - بمب‌گذاری‌های ایرگون: ۳ عرب کشته و ۲۲ زخمی (۳ نفر وخیم) در اثر بمب‌های پرتاب شده از تاکسی به دروازه دمشق اورشلیم، از جمله تلفات کودکان. بمبی که از یک ماشین به کافه یافا پرتاب شد، ۶ بزرگسال عرب (از جمله یک نوجوان ۱۱ ساله) را کشت و ۴۰ نفر دیگر (سه نفر زیر ۱۲ سال) را مجروح کرد. ۲۴ مرد یهودی مسلح با لباس سرباز به روستای یهودیه در نزدیکی پتاه تیکوا حمله کردند و با اسلحه تیراندازی کردند و خانه‌ها را منفجر کردند، ۷ عرب کشته شدند (دو زن و دو کودک، ۳ و ۴ ساله در میان آنها) و ۷ نفر دیگر به شدت زخمی شدند (دو زن و دختر ۴ ساله در میان آنها).
  • ۱۴ دسامبر - هنگامی که نیروهای ارتش ماوراءالنهر به یک کاروان اتوبوس در نزدیکی بث نابالا شلیک کردند، ۱۴ یهودی کشته و ۹ نفر به همراه ۲ سرباز انگلیسی زخمی شدند. گفته می‌شود که نیروهای اردنی در حال پاسخ به حمله نارنجکی کاروان بودند. یک کودک نوپا ۱۸ ماهه عرب بر اثر پرتاب نارنجک به اتوبوس عربی در بیت‌المقدس کشته و یک مرد زخمی شد. یک پلیس یهودی در نزدیکی بئرشبع کشته شد
  • ۱۶ دسامبر - ۲ یهودی و یک عرب در نزدیکی بئرشبا کشته شدند. کشته شدن سه عرب در نزدیکی غزه (که توسط مهاجمان عرب گزارش شده است).
  • ۱۸ دسامبر - حمله هاگانه به [الخصاص]: ۱۰ عرب از جمله پنج کودک خردسال در اثر عبور دو خودروی افراد مسلح در روستا با شلیک اسلحه و منفجر کردن دو خانه کشته شدند. این حمله به دستور هگانا به عنوان یک حمله تلافی جویانه برای کشتن دو پلیس شهرک یهودی نشین صادر شد.
  • ۲۴ دسامبر - در تیراندازی در خیابان‌ها و اتوبوس‌ها در حیفا ۴ عرب و ۲ یهودی کشته و ۲۶ نفر زخمی شدند.
  • ۲۵ دسامبر - اعضای لحی دو سرباز انگلیسی را در یک کافه تل آویو با گلوله گلوله کردند.
  • ۲۹ دسامبر - دو پاسبان انگلیسی و ۱۱ عرب در اثر پرتاب بمب از یک تاکسی به دروازه دمشق توسط اعضای ایرگون کشته و ۳۲ عرب زخمی شدند.
  • ۱۲ فوریه - یک سرباز انگلیسی توسط یک تک تیرانداز در حیفا کشته شد.[۲۱]
  • ۱۹ فوریه - دو سرباز انگلیسی کشته شدند.[۲۱]
  • ۲۳ فوریه - دو پلیس بریتانیا کشته شدند.[۲۱]
  • ۲۹ فوریه - به عنوان بخشی از بمباران قطار قاهره-حیفا، جنگنده‌های لحی قطاری را مین‌گذاری کردند که شامل اتوبوس‌هایی بود که توسط سربازان انگلیسی در شمال Rehovot استفاده می‌شد و ۲۸ سرباز انگلیسی کشته و ۳۵ نفر زخمی شدند[۲۲]
  • ۳ مارس - یک سرباز انگلیسی توسط یک تک تیرانداز یهودی کشته شد.[۲۱]
  • ۲۹ مارس - یک سرباز انگلیسی بر اثر مین وسیله نقلیه در اورشلیم کشته شد.[۲۱]
  • ۶ آوریل - جنگنده‌های ایرگون به رهبری Ya'akov Meridor به اردوگاه ارتش بریتانیا در Pardes Hanna حمله کردند و هفت سرباز انگلیسی را کشتند.[۲۳]
  • ۲۰ آوریل - تیراندازان یهودی به سربازان و پلیس‌های انگلیسی در سراسر حیفا حمله کردند و دو پلیس و یک سرباز را زخمی کردند. نیروهای بریتانیا به تیراندازی پاسخ دادند و پنج تک تیرانداز را کشتند.[۲۴]
  • ۲۸ آوریل - نیروهای بریتانیایی برای توقف عملیات همتز مداخله کردند که منجر به نبرد کوچکی با ایرگون شد. این مداخله موفق شد از تسلط یهودیان بر یافا جلوگیری کند، اگرچه به دلیل مقاومت شدید نتوانست ایرگون را از مناشیا بیرون کند. برای تحت فشار قرار دادن بن گوریون برای مهار ایرگون، هواپیماهای انگلیسی بر فراز تل آویو پرواز کردند و مواضع هگانا را در بات یام نیز بمباران کردند. سرانجام انگلیسی‌ها به بن گوریون اولتیماتوم دادند و تهدید کردند که اگر حمله ایرگون را متوقف نکند، تل آویو را بمباران خواهد کرد. روز بعد، توافقی حاصل شد که در آن جنگجویان هگانا جایگزین ایرگون در مناشیا شوند، و هگانا متعهد شدند تا پایان دوره قیمومت به یافا حمله نکنند. به سربازان انگلیسی اجازه داده شد تا قلعه پلیس در مناشیا را دوباره اشغال کنند، اما شهر در دست یهودیان باقی ماند.[۲۵]
  • ۳ مه - یک بمب کتابی Lehi که در خانه پدری سرگرد بریتانیایی روی فاران ارسال شده بود توسط برادرش رکس باز شد و او را کشت.[۲۶]

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Paul, Christopher, et al. Paths to Victory: Detailed Insurgency Case Studies, pp. 1–14. Rand National Defense Research Inst Santa Monica CA, 2013.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Hoffman, Bruce (2015-03-02). "Why Terrorism Works". The Chronicle of Higher Education (به انگلیسی). ISSN 0009-5982. Archived from the original on 5 March 2015. Retrieved 2020-03-12. The butcher’s bill was remarkably modest compared with the horrific standards of terrorism today. Between August 1945 and August 1947, a total of 141 British soldiers and police officers and 40 terrorists died, including those executed or who committed suicide while awaiting execution. Civilian fatalities during the same period were also remarkably low. Fewer than 100 Arab and Jewish noncombatants perished as a result of terrorism between August 1945 and August 1947, and just over 400 were injured.
  3. Jewish Chronicle 8/8/47 and 22/8/47, both p. 1.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ {{cite book}}: Empty citation (help)
  5. Flight and Rescue: Brichah, written by Yehuda Bauer, published by Random House; New York, 1970
  6. Marrus, Michael Robert; Aristide R. Zolberg (2002).
  7. Aleksiun, Natalia.
  8. Jeffery, Keith: The Secret History of MI6 (2010)
  9. Walton, Calder (2024-01-12). "How Zionist Extremism Became British Spies' Biggest Enemy". Foreign Policy (به انگلیسی). Retrieved 2024-01-05.
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ ۱۰٫۳ ۱۰٫۴ ۱۰٫۵ ۱۰٫۶ ۱۰٫۷ ۱۰٫۸ Bell, Bowyer J.: Terror out of Zion (1976), شابک ‎۹۷۸−۱−۵۶۰۰۰−۸۷۰−۵
  11. "THE UNITED RESISTANCE". Archived from the original on 2020-10-26. Retrieved 2014-01-26.
  12. "Jews Evicted from Homes in Haifa As Collective Punishment for Blasting of Jeep". Jewish Telegraphic Agency (به انگلیسی). 1947-04-14. Retrieved 2020-08-21.
  13. "events:1947 - British Forces in Palestine". www.britishforcesinpalestine.org. Retrieved 2020-08-21.
  14. "Cairo-Haifa train attack - British Forces in Palestine". www.britishforcesinpalestine.org. Retrieved 2020-08-21.
  15. Wilson, Dare (2008, originally published in 1949).
  16. "Irgun Kills Ten in Dawn Blasting of British Police Headquarters in Haifa". Jewish Telegraphic Agency (به انگلیسی). 1947-09-30. Retrieved 2020-08-21.
  17. ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ ۱۷٫۳ ۱۷٫۴ ۱۷٫۵ ۱۷٫۶ ۱۷٫۷ ۱۷٫۸ Bell, J. Bowyer: Terror out of Zion: the fight for Israeli independence
  18. Martin Gilbert – Churchill and the Jews [نیازمند منبع]
  19. Yehuda LapidotBesieged
  20. "The Second Explosion at the Intelligence Offices".[پیوند مرده]
  21. ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ ۲۱٫۲ ۲۱٫۳ ۲۱٫۴ "Events:1948 - British Forces in Palestine".
  22. The Times – 1 March 1948
  23. The Scotsman – 7 April 1948
  24. "40 Commando in Haifa". Britains-smallwars.com. Archived from the original on 2011-05-19. Retrieved 2011-03-27.
  25. Morris, Benny: 1948: A History of the First Arab–Israeli War, pp. 151–152
  26. Cesarani, David.