شورای شمالگان
شورای شمالگان (به انگلیسی: Arctic Council) یک انجمن بین‌دولتی بلندپایه مربوط به موضوعات مرتبط به دولت‌های شمالگان و مردم بومی آن است. هشت کشور مستقل درون مدار شمالگان که عضو این سازمان هستند عبارتند از کانادا، دانمارک، فنلاند، ایسلند، نروژ، روسیه، سوئد و ایالات متحده آمریکا.
 اعضا ناظران | |
| بنیانگذاری | ۱۹ سپتامبر ۱۹۹۶ (اعلامیه اتاوا) |
|---|---|
| گونه | سازمان دولتی |
| هدف | انجمن ارتقاء همکاری، هماهنگی و تعامل میان کشورهای شمالگان با مشارکت جوامع بومی شمالگان |
| ستاد | ترومسو، نروژ (از ۲۰۱۲) |
اعضا |
|
عضو اصلی | دبیرخانه |
| وبگاه | |
تاریخچه
ویرایشنخستین قدم برای تشکیل شورا در سال ۱۹۹۱ رخ داد که هشت کشور قطبی استراتژی حفاظت از محیط زیست شمالگان (AEPS) را امضا کردند. اعلامیهٔ اُتاوا در سال ۱۹۹۶ شورای شمالگان را به عنوان یک انجمن برای ارتقاء همکاری، هماهنگی و تعامل میان کشورهای قطب شمال با مشارکت جوامع بومی قطب شمال و سایر ساکنان قطب شمال در مورد موضوعاتی چون توسعهٔ پایدار و حفاظت محیط زیست بنیانگذاری کرد.[۱][۲][۳][۴] این شورا همچنین مطالعاتی را در مورد تغییرات آب و هوایی، نفت و گاز و حمل و نقل انجام داده‌است.[۴][۵][۶] در سال ۲۰۱۱، کشورهای عضو شورا پیمان جستجو و نجات شمالگان را تحت نظارت شورا منعقد کردند.[۷]
عضویت و مشارکت
ویرایشاین شورا از کشورهای عضو و ناظر، «شرکت کنندگان دائمی» بومی و سازمان‌های ناظر تشکیل شده‌است.[۸]
کشورهای عضو
ویرایشفقط کشورهایی که دارای قلمرو در شمالگان هستند می‌توانند در شورا عضو شوند که به شرح زیر هستند:[۹]
کشورهای ناظر
ویرایشوضعیت ناظر برای کشورهای غیر شمالگانی مصوب شورا در جلسات وزیران است که هر دو سال یک بار انجام می‌شود. ناظران هیچ حق رأی در شورا ندارند. در ماه مه سال ۲۰۱۹، سیزده کشور غیر قطب شمال دارای وضعیت ناظر هستند.[۱۰][۱۱] کشورهای ناظر برای اکثر جلسات شورا دعوت نامه دریافت می‌کنند. مشارکت آنها در پروژه‌ها و کارگروه‌ها در کارگروه‌ها همیشه ممکن نیست، اما این وضعیت چندین مشکل ایجاد می‌کند زیرا ناظران کمی می‌خواهند در چنین سطح مفصلی شرکت کنند.
کشورهای ناظر در سال ۲۰۱۹ به شرح زیر هستند:[۱۲]
جستارهای وابسته
ویرایشپیوند به بیرون
ویرایش- www.arctic-council.org – شورای شمالگان
منابع
ویرایش- ↑ "Arctic Council: Founding Documents". Arctic Council Document Archive. Retrieved Sep 5, 2013.
- ↑ Axworthy, Thomas S. (March 29, 2010). "Canada bypasses key players in Arctic meeting". The Toronto Star. Retrieved Sep 5, 2013.
- ↑ Savage, Luiza Ch. (May 13, 2013). "Why everyone wants a piece of the Arctic". Maclean's. Rogers Digital Media. Archived from the original on 5 March 2014. Retrieved Sep 5, 2013.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Buixadé Farré, Albert; Stephenson, Scott R.; Chen, Linling; Czub, Michael; Dai, Ying; Demchev, Denis; Efimov, Yaroslav; Graczyk, Piotr; Grythe, Henrik; Keil, Kathrin; Kivekäs, Niku; Kumar, Naresh; Liu, Nengye; Matelenok, Igor; Myksvoll, Mari; O'Leary, Derek; Olsen, Julia; Pavithran .A.P., Sachin; Petersen, Edward; Raspotnik, Andreas; Ryzhov, Ivan; Solski, Jan; Suo, Lingling; Troein, Caroline; Valeeva, Vilena; van Rijckevorsel, Jaap; Wighting, Jonathan (October 16, 2014). "Commercial Arctic shipping through the Northeast Passage: Routes, resources, governance, technology, and infrastructure". Polar Geography. 37 (4): 298–324. doi:10.1080/1088937X.2014.965769.
- ↑ "Think Again: The Arctic". Foreignpolicy.com. Retrieved 2013-09-24.
- ↑ "Member States". About Us. Arctic Council. June 29, 2011. Archived from the original on September 18, 2013. Retrieved Sep 6, 2013.
- ↑ Koring, Paul (12 May 2011). "Arctic treaty leaves much undecided". The Globe and Mail. Retrieved 13 May 2011.
- ↑ "About the Arctic Council". The Arctic Council. April 7, 2011. Archived from the original on September 27, 2013. Retrieved Sep 6, 2013.
- ↑ Member States
- ↑ Category: Observers (2011-04-27). "Six non-arctic countries have been admitted as observers to the Arctic Council:". Arctic-council.org. Retrieved 2013-09-24.
- ↑ "India enters Arctic Council as observer". Thehindu.com. 2013-05-15. Retrieved 2013-09-24.
- ↑ Thirteen Non-arctic States have been approved as Observers to the Arctic Council
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Arctic Council». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ مه ۲۰۲۰.