شهرستان کنگاور
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (ژوئیه ۲۰۱۴) |
شهرستان کَنگاور از شهرستانهای استان کرمانشاه ایران است.
نام شهرستان کنگاور، در اصل به معنی آتشگاه است کنگ به معنی جا و مکان و آور«ئاگر» به معنای آتش است .
مرکز این شهرستان شهر کنگاور است. این شهرستان قدیمی در کنار معبد آناهیتا ساخته شده و قدمت آن به دوران اشکانیان میرسد. رونق این معبد در سفرنامههای راه غربی ابریشم زبانزد بودهاست. شاید یکی از دلایلی که معبد در اینجا ساخته شده این باشد که شهر کنگاور دارای چشمههای آب زیادی است.
دین اکثر مردم کنگاور اسلام شیعه است
و جمعی از اهالی یارسان نیز در آن ساکن اند. در گذشته گروهی از یهودیان هم در کنگاور سکونت داشته اند که به تهران و یا خارج از کشور مهاجرت کرده اند. همان طور که شواهدی مبنی بر حضور ارامنه در روستای فش(از توابع کنگاور)در گذشته های دور موجود است.
کنگاور | |
---|---|
اطلاعات کلی | |
کشور | ایران |
استان | کرمانشاه |
مرکز شهرستان | کنگاور |
سایر شهرها | کنگاور |
بخشها | بخش مرکزی |
سال تأسیس | ۱۳۵۹[۱] |
نامهای پیشین | کنگاور ،قصر الصوص |
مردم | |
جمعیت | ۷۶٬۲۱۶ نفر (۱۳۹۵) |
مذهب | شیعه |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع از سطح دریا | ۱٬۴۵۶[۲] |
آبوهوا | |
میانگین دمای سالانه | ۲۳ |
بارش سالانه | ۴۲۳ |
دادههای دیگر | |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۸۳۴۸۲ |
کنگاور، چشمههای آب فراوان و همچنین دشتهای حاصلخیزی دارد. از روستاهای آباد این شهر، روستای فش و روستای قارلق بزرگ خزل غربی دهلر چشمه درازه سلطان آباد عباس آباد کرماجان است. حکومت این شهر در زمان قاجار به ساری اصلان سپرده شد. عمارت ساری اصلان در مرکز شهر کنگاور همچنان پابرجا است.[۳][۴]
مردم و گویشهای رایج
ویرایشزبان مردم کنگاور اکثریت به زبان کهن لکی با گویش کنگاوری صحبت میکنند حدود ۱۰ درصد به گویش کلهری و لری و تعداد کمی به ترکی و فارسی صحبت میکنند . [۵][۶]
اکثر قریب به اتفاق جمعیت کنگاور را شیعه تشکیل میدهد و نیز عده ای از پیروان اهل حق هم در منطقه ساکن هستند. در گذشته انگشت شماری مسیحی و یهودی در شهرستان زندگی میکردند که به کار تجارت و طبابت میپرداختند.[۷]
موقعیت شهرستان کنگاور
ویرایششهرستان کنگاور از شمال و شرق با استان همدان از جنوب غربی با استان لرستان از شمال غربی با شهرستان سنقر از غرب با صحنه همجوار است.
مراکز آموزشی
ویرایشدانشگاه آزاد شهر کنگاور در سال ۱۳۸۲ ساخته شد که در حال حاضر با هشت رشته کار خود را ادامه میدهد.
دانشگاه پیام نور شهر کنگاور در حال حاضر با رشتههای مختلف دانشگاهی در حال انجام خدمات است.
تقسیمات کشوری
ویرایشتپه گودین
ویرایشیکی از آثار تاریخی و دیدنی شهرستان کنگاور تپه تاریخی گودین است. این تپه در شهر گودین در ۱۰ کیلومتری شرق کنگاور واقع شده و به لحاظ ارزش تاریخی در رده تپههای تاریخی همچون تپه سیلک کاشان قرار میگیرد که دورههای تاریخی ایران را با نسبت دادن به این تپهها دستهبندی میکنند. این تپه آشپزخانه معبد آناهیتا محسوب میشده که پس از گذشت نزدیک به ۱۳۵۵ سال از ساخت آن، تنها آثار چند بنا مربوط به حدود ۵۰۰ سال پیش در آن باقی ماندهاست. گروههای کاوشگران آمریکایی در فاصله سالهای ۱۳۱۵ تا ۱۳۵۵ ضمن انجام کاوشهای گسترده در این تپه، آثار زیاد و گرانبهایی کشف کردند که همگی به خارج از ایران منتقل و هماکنون در موزههای آمریکا و اروپا نگهداری میشوند.
کنگاور در شعر و ادب فارسی
ویرایششاعران و ادبای بسیاری از کنگاور یاد کردهاند مثل اشرف الدین قزوینی معروف به نسیم شمال،جلیل آهنی،ابوفاضل مرآتی،منصور فیروزی،علی اصغر کوهکن،بیژن شهرامی،حشمت الله سمیعی و...
ملک ایران گلشنی پهناور است | ||
یک گل از گلهای آن کنگاور است | ||
عطر و بویش عالمی را کرده پر | ||
فصل گل را دائما یادآور است |
منابع
ویرایش- ↑ «بانک اطلاعات تقسیمات کشوری». وبگاه رسمی وزارت کشور ایران. بایگانیشده از اصلی در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۴.
- ↑ «Kangavar, Iran Page». Falling Rain Genomics. دریافتشده در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۴.
- ↑ کتاب سبز (بانک اطلاعات استان کرمانشاه)، سید ضیاء الدین خرمشاهی، کانون تبلیغاتی دالاهو، دی ۱۳۷۵، صفحهٔ ۴۶۸
- ↑ دانشنامه فارلکس بازدید ۱۶ اوت ۲۰۱۰
- ↑ کرمانشاه، دانشگاه علوم پزشکی. «تاریخچه شهرستان». دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۵-۲۱.
- ↑ «کنگاور اداره کل میراث فرهنگی استان کرمانشاه». بایگانیشده از اصلی در ۱۷ ژانویه ۲۰۲۳. دریافتشده در ۲۶ مارس ۲۰۲۰.
- ↑ «شهرستان کنگاور». وبسایت اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی استان کرمانشاه. بایگانیشده از اصلی در ۱۷ ژانویه ۲۰۲۳. دریافتشده در ۳۰ نوامبر ۲۰۲۰.
- ↑ «شهرستان کنگاور کرمانشاه». وبسایت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی استان کرمانشاه (شبکه بهداشت و درمان کنگاور).
- ↑ دیوان شعر،بیژن شهرامی.