شهاب‌واره

تکه‌سنگ یا ذرات غباری در فضا که هنوز وارد جوّ زمین نشده و ممکن است به‌صورت شهاب یا شهاب‌سنگ درآید
(تغییرمسیر از شهاب‌وار)

در ستاره‌شناسی به قطعه‌های صخره با فلز که در فضا شناورند شهاب‌واره[۱] (به انگلیسی: Meteoroid) گفته می‌شود. شهاب‌واره‌ها بیشتر اجسام ریزی هستند (به اندازهٔ ته سنجاق) که در فضا حرکت می‌کنند.

تصویر یک شهاب‌واره در حال عبور از اتمسفر زمین

یک سیارک یا شهاب‌واره که وارد جو زمین می‌شود شهاب یا شَخانه نام می‌گیرد. به خط درخشانی که بر اثر ورود شهاب‌واره یا حرکت آن در جو ایجاد می‌شود شهاب ثاقِب گفته می‌شودکه ممکن است چندین ثانیه به طول بی انجامد. واژه شهاب عربی و شخانه فارسی است.

زمانی که یک شهاب‌واره به سطح سیاره برخورد کند شهاب‌سنگ (Meteorite) نامیده می‌شود. هر ساله صدها تن غبار شخانه‌ای بر سطح زمین می‌نشیند.

منابع

ویرایش
  1. «شهاب‌واره» [نجوم] هم‌ارزِ «meteoroid»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰ (ذیل سرواژهٔ شهاب‌واره)
  • آسیموف، ایزاک، دانشنامه جهان، شماره ۴، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴خ، ص۳۲.
  • دگانی، مایر، نجوم به زبان ساده، تهران: نشر گیتاشناسی، چاپ پنجم (ویرایش جدید)، ۱۳۸۷خ، ص۹.