شهاب‌الدین آلوسی
شهاب‌الدین محمود بن عبدالله آلوسی (۱۸۰۲–۱۸۵۴) فقیه شافعی، مفسر، ادیب عربی و مفتی عراقی در سدهٔ سیزدهم هجری بود.[۱][۲][۳]
شهاب‌الدین آلوسی محمود بن عبدالله | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۸۰۲/ ۱۲۱۶ |
| درگذشت | ۲۹ ژوئیه ۱۸۵۴/ ۵ ذی‌القعده ۱۲۷۰ |
| پیشه(ها) | عالم و مفسر |
| آثار | «نشوة الشمول فی سفر إلی اسلامبول» |
تالیفات
ویرایشمهمترین اثر او تفسیر روح‌المعانی است که کار نگارش آن در ۱۲۶۸ به اتمام رسیده‌است. محمدحسین ذهبی دربارهٔ این تفسیر گفته‌است:[۱]
روش ایشان در چگونگی تدوین این تفسیر، شگفت‌آور است. ایشان روزها مشغول فتوا دادن و تدریس بوده و اوایل شب، جلسات مفید داشته و فرصت برای نوشتن تفسیر نداشته‌است و این کار را در اواخر شب انجام داده، ورقهای نوشته شده را به منشیهای خود سپرده و آنان به مدت ده ساعت آن را پاکنویس می‌کرده‌اند.
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ غزنوی، علی (تابستان ۱۳۷۴). «نقل و تحلیل اسباب نزول در تفسیر آلوسی». پژوهش‌های قرآنی. مشهد: دفتر تبلیغات اسلامی خراسان (۲): ۲۰۵. دریافت‌شده در ۲۴ بهمن ۱۳۹۰.
- ↑ سجادی، صادق. «آلوسی». دانشنامه آنلاین پارس داک. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۱ ژوئیه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۴ بهمن ۱۳۹۰.
- ↑ بعلبکی، منیر (۱۹۹۲). «الآلوسی». فرهنگ‌زندگی‌نامهٔ المورد (به عربی). بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۲. شابک ۹۹۵۳۹۰۱۱۶۳.