شنبلیله

شَنبَلیله یا به فارسی دری شینبل (نام علمی: Trigonella foenum-graecum) گیاهی است از تیره باقلائیان (Fabaceae) و به همین دلیل توانایی هم‌زیستی با باکتری‌های تثبیت‌کننده ازت را داشته و می‌تواند بخش زیادی از از نیتروژن مورد استفاده خود را تولید کند.

شنبلیله
رده‌بندی علمی
فرمانرو:	گیاهان
(طبقه‌بندی‌نشده):	گیاهان گلدار
(طبقه‌بندی‌نشده):	دولپه‌ای‌های نو
(طبقه‌بندی‌نشده):	رزیدها
راسته:	باقلاسانان
تیره:	باقلاییان
سرده:	شنبلیله‌ها
گونه:	شنبلیله
نام دوبخشی
Trigonella foenum-graecum کارل لینه

گیاهی است علفی به ارتفاع ۱۰ تا ۵۰ سانتیمتر با گل‌هایی منفرد و به رنگ روشن که رنگ میوه‌های آن زرد تا قهوه‌ای است.

این گیاه بومی ایران بوده و در بیشتر نواحی ایران از جمله آذربایجان، اصفهان، فارس، خراسان، سمنان و دامغان می‌روید و به عنوان سبزی خوراکی کاشته شده و مصرف می‌شود.

شنبلیله در کنار راه‌ها نیز می‌روید و به این خاطر در قدیم به آن گل راه‌رو هم می‌گفتند.

کاربردهای خوراکی

شنبلیله به عنوان یکی از سبزیها در تهیه خوراک‌های ایرانی مثل قرمه سبزی و کوفته برنجی همینطور اشکنه و دلمه استفاده می‌شود. از خواص شنبلیله میتوان به تولید شیر مادر، افزایش سطح تستوسترون و کنترل قند خون اشاره کرد.

کاربرد در قورمه سبزی

قورمه سبزی غذایی ایرانی و اصیل می باشد که با نکات پخت بسیار بسیار زیادی پخت خواهد داشت و یکی از این نکات استفاده از شنبلیله در این غذا می باشد که نکته استفاده از آن تفت دادن جداگانه این سبزی با لیموترش می باشد.

• 
  شکوفه سورنجان که شنبلید نامیده می‌شود

منابع

• ماهنامه ترویجی سبزینه - شماره هفتم