شست

شَست نام بیرونی‌ترین انگشت دست است که در انسان شامل یک انگشت در هر دست می‌شود (در مجموع ۲ انگشت). این انگشت ماهیچه‌ای‌ترین انگشت دست است و تنها انگشتی در انسان است که بند میان‌انگشتی ندارد، یعنی تنها از دو بند تشکیل شده‌است. در قدیم به شست، نَراَنگُشت هم گفته می‌شد.

شست
انگشت شست دست چپ
جزئیات
سرخرگ‌ها	سرخرگ اصلی شست دست
لنف	گره‌های لنفاوی دالی‌سینه‌ای
شناسه‌ها
لاتین	pollex, digitus primus, digitus I
MeSH	D013933
TA98	A01.1.00.053
TA2	151
FMA	24938

انگشتان دست به جز شست دارای سه استخوان جدا هستند که میان‌شان مفصل و ته‌شان ناخن جای دارد. انگشت شست به دلیل جا گرفتن در روبه‌روی دیگر انگشتان، مهم‌ترین انگشت در انجام فعالیت‌های دست می‌باشد و بریدن آن بیش از دیگر انگشتان موجب ناتوانی می‌شود.

عصب‌دهی انگشت شست از عصب رادیال است.

انگشت بزرگ دست یا پا، یا انگشت سترگ که این انگشت در فرهنگ عامیانه معانی بسیار دارد. گاهی نشان دادن دوستی و پذیرش و گاهی دشنام است. گاهی گذاشتن انگشتری در این انگشت هم‌معنی ویژه‌ای دارد.

جستارهای وابسته

• علامت شست
• انگشت اضافه
• انگشت چکشی
• انگشت‌چسبی
• انگشت مورتون
• انگشت کردن

منابع

• بهرام الهی (۱۳۷۷)، «اول»، آناتومی اندام فوقانی، تحتانی، مفاصل (ویراست ۴)، تهران: جیحون، ص. ۱
• فرهنگ عمید