سید کرامت‌الله ملک‌حسینی
سید کرامت‌الله ملک حسینی (زادهٔ ۳ مهر ۱۳۰۳ – درگذشته ۱۲ آبان ۱۳۹۱)، مجتهد و فقیه شیعی بود که نمایندگی ولی فقیه درکهگیلویه و بویر احمد و نمایندگی مجلس خبرگان رهبری در دوره چهارم را برعهده داشت.
سید کرامت الله ملک حسینی | |
|---|---|
| نماینده ولی فقیه، نماینده مجلس خبرگان رهبری | |
| پیش از | سید شرف الدین ملک حسینی |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۳ مهر ۱۳۰۳ گوشه شاهزاده قاسم، شهرستان بویراحمد، ایران |
| درگذشته | ۱۲ آبان ۱۳۹۱ (۸۸ سال) بیمارستان نمازی، شیراز، ایران |
| ملیت | ایران |
| فرزندان | سید شرف الدین ملک حسینی، سید شمس الدین ملک حسینی |
| پدر | سید صدرالدین ملک حسینی |
زندگی
ویرایشسید کرامت الله ملک حسینی در سال ۱۳۰۳ در روستای گوشه شاهزاده قاسم از توابع شهرستان بویراحمد به دنیا آمد. پدرش سیدصدرالدین ملک حسینی از روحانیون سرشناس بویراحمد بود.ملک حسینی پس از استقرار در محله تل خسرو شهر یاسوج در دبستان ۵ کلاسه تازه تأسیس مشغول تحصیل شد و پس از اتمام کلاس پنجم در سال ۱۳۱۵ برای ادامه تحصیل به شیراز رفت و پس از موفقیت در امتحان نهایی با رتبه شاگرد ممتاز وارد کلاس اول متوسطه شد.
تحصیل در حوزه علمیه
ویرایشملک حسینی در سال ۱۳۱۹ بر اساس علاقه ای که به علوم دینی داشت وارد حوزه شد و دروس حوزوی را نزد پدرش و برخی را نزد عمویش که در ادبیات عرب توانمند و خبره بود فرا گرفت.سپس به شیراز رفته و به تدریس طلاب علوم دین در مدرسه خان پرداخت. وی از مبارزان فعال در برابر پهلوی بود و اندکی قبل از انقلاب در یاسوج حضور یافت.
اساتید
ویرایشاز استادان وی در شیراز پدرش سیدصدرالدین ملک حسینی، میرزا احمددارابی و در حوزه علمیه قم سید روح‌الله خمینی، سیدحسین طباطبایی بروجردی، سید محمد حسین طباطبایی ،سید محمدتقی خوانساری ، سید محمد حجت کوه کمری و سید محمد محقق داماد بوده‌اند.
مبارزات
ویرایشملکحسینی از سال ۱۳۴۱ و پس از اعلام مخالفت روح الله خمینی با اتنخابات انجمن های ایالتی و ولایتی به صف انقلابیون پیوست. وی که یکی از مضروبان حادثه حمله به مدرسه فیضیه قم بود به موجب اسناد به‌دست آمده از ساواک،از جمله خطرناک‌ترین شاگردان خمینی و از افراطی‌ترین روحانیون تحت مراقبت بود.
تعقیب مداوم و لحظه به لحظه در مسافرت‌ها و بازدیدها به‌خصوص هنگام ورود به عرصه ایلات و عشایر، تعرض‌های مکرر به مدارس و بیت وی، متواری بودن هفت ماهه، احضار و بازداشت و بازجوئی‌های سخت‌گیرانه، تعطیل کردن مدرسه علمیه و حوزه تدریس توسط رژیم همگی نمونه‌ای از سوابق مبارزاتی اوست. در چند ماهه آخر حیات رژیم در تجمعی که به دعوت ایشان و با حضور گسترده مردم در مسجد حبیب شیراز صورت گرفت در حین سخنرانی تند و انقلابی او با یورش عمال حکومت از زمین و هوا که منجر به کشته و مجروح شدن چندین نفر شد به زندان عادل آباد منتقل شد که پس از بروز واکنش شدید و اعلان جنگ عشایر بویراحمد به حکومت و اعتراضات آنها از زندان آزاد شد. پس از آزادی برای تسریع در روند شکل‌گیری مبارزات مردم به یاسوج آمد و به هدایت و پیگیری تظاهرات پرداخت.[۱]
پس از انقلاب
ویرایششش ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی روح الله خمینی طی حکمی وی را مؤظف به تشکیل دادگاه و اجرای حکم شرع و ایجاد آرامش و امنیت به هرنحو که صلاح بداند و جلوگیری از اختلاف و تفرقه و ارشاد مردم و خنثی نمودن توطئه‌های دشمنان اسلام کرد. ملک‌حسینی از آن هنگام تا زمان درگذشتش نماینده مجلس خبرگان رهبری از استان کهگیلویه و بویراحمد در دوره چهارم و نماینده ولی فقیه در آن استان بود.[۲] که پس از درگذشتش به‌جای او فرزندش سید شرف‌الدین ملک حسینی در هر دو جایگاه انتخاب شد. او مورد وثوق سید روح‌الله خمینی بود. علی ملک حسینی داماد ایشان میباشد.[۳][۴][۵][۶]
شاگردان
ویرایشتألیفات
ویرایشتقریرات فقه و اصول سید روح الله خمینی چاپ نشده[۸]
رسالتان قاعده لاضرر التعارض بین الأدله ار تقریرات سید روح‌الله خمینی که در ۲۱۲ صفحه به زبان عربی چاپ شده است.
درگذشت
ویرایشملک حسینی سرانجام در ۱۲ آبان ۱۳۹۱هجری شمسی در بیمارستان نمازی شیراز درگذشت و پس از تشییع در یاسوج و زادگاهش، در جوار جدش امامزاده قاسم در گوشه به خاک سپرده شد.
منابع
ویرایش- ↑ «اجازه نامه به آقای سید کرامت اللَّه ملک حسینی، در امور حسبیه و شرعیه». سایت جامع امام خمینی.
- ↑ مجلس خبرگان
- ↑ «حکم به آقای سید کرامت اللَّه ملک حسینی (رسیدگی به وضع زندانیان در یاسوج)». سایت جامع امام خمینی.
- ↑ «پیام به طوایف و ایلات بویراحمد برای حفظ نظم در منطقه». سایت جامع امام خمینی.
- ↑ «نامه تشکر به آقای سید کرامت اللَّه ملک حسینی (جلوگیری از تفرقه)». سایت جامع امام خمینی.
- ↑ «اجازه نامه به آقای سید کرامت اللَّه ملک حسینی، در امور حسبیه و شرعیه». سایت جامع امام خمینی.
- ↑ علما و شاعران استان کهگیلویه و بویراحمد، نور محمد مجیدی کرایی، صفحه ۶۵.
- ↑ جغرافیای طبیعی و تاریخی استان کهگیلویه و بویراحمد، نور محمد مجیدی کرائی، صفحه ۷۸۱.