سید مهدی حسینی روحانی
سید مهدی حسینی روحانی قمی (زاده ۲۴ تیر ۱۳۰۴_ درگذشته ۳ آذر ۱۳۷۹) از روحانیون شیعه و نماینده ۳ دوره مجلس خبرگان رهبری بود.
سید مهدی حسینی روحانی | |
|---|---|
| نماینده مجلس خبرگان رهبریدورههای ۱، ۲ و ۳ | |
| دوره مسئولیت ۳ اسفند ۱۳۷۷ – ۳ آذر ۱۳۷۹ | |
| حوزه انتخاباتی | استان قم |
| دوره مسئولیت ۲ اسفند ۱۳۶۹ – ۳ اسفند ۱۳۷۷ | |
| پیش از | محمد مؤمن |
| حوزه انتخاباتی | استان قم |
| دوره مسئولیت ۲۳ تیر ۱۳۶۲ – ۱ اسفند ۱۳۶۹ | |
| حوزه انتخاباتی | استان قم |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۲۴ تیر ۱۳۰۴ قم، ایران |
| درگذشته | ۳ آذر ۱۳۷۹ (۷۵ سال) قم، ایران |
| آرامگاه | حرم معصومه، قم |
| ملیت | ایرانی |
| حزب سیاسی | جامعهٔ روحانیت مبارز، جامعه مدرسین قم |
| پیشه | فقیه • سیاستمدار |
| تخصص | مجتهد |
زندگی‌نامه
ویرایشسید مهدی حسینی روحانی در تاریخ ۲۳ ذی الحجه ۱۳۴۳ هجری قمری (۱۳۰۳ هجری خورشیدی)، متولد شد. پدر او «سید ابوالحسن روحانی» از علمای حوزه علمیه قم بود و مادرش دختر «سید فخرالدین قمی» از نوادگان میرزای قمی بود.[۱] سید محمد روحانی و سید صادق روحانی که هر دو از مراجع تقلید بودند، پسر عمو سید مهدی هستند.
پدربزرگ او «سید صادق قمی» (۱۲۵۵- ۱۳۳۸) از شاگردان شیخ مرتضی انصاری بود و یگانه مرجع مرافعات و حل و فصل دعاوی، و رفع خصومت بین مردم می‌کرد و در امر قضاوت ذکاوت عجیبی داشت، محمد علی شاه آبادی داماد او بود.[۲][۳]
تحصیلات
ویرایشسید مهدی روحانی در دوره رضاشاه به یادگیری دانش دینی روی آورد. ادبیات و سطوح را از «سید مرتضی علوی فریدنی»، «میرزا محمدعلی ادیب تهرانی»، «جعفر صبوری قمی» و «عبدالرزاق قاینی» آموخت و با «محمد حسینی قاینی» این درس‌ها را مباحثه می‌کرد.
او در ۱۹ سالگی به نجف سفر کرد و بخش زیادی از سطوح عالی را از «میرزا حسن یزدی»، «سید یحیی مدرسی یزدی» و میرزا باقر زنجانی فرا گرفت. سپس در سال ۱۳۷۰ قمری به قم بازگشت و قسمت‌های باقی ماندهٔ رسائل (برائت و اشتغال) را از سید روح‌الله خمینی و مکاسب را از قاینی و جلد اول کفایه را محمدعلی حائری کرمانی آموخت. سپس با مراجعه به سید محمد حجت کوهکمری، حسین بروجردی، سید محمد محقق داماد، سید احمد خوانساری و سید محمدحسین طباطبایی دروس فقه، اصول، فلسفه، کلام و تفسیر بهره‌های فراوان برد و مبانی علمی‌اش را تقویت ساخت.[۴][۵]
اساتید
ویرایشچاپ شده
ویرایش- فرقة السلفیة و تطوراتها فی التاریخ
- بحوث مع اهل السنة والسلفیة
- الوتر ثلاث رکعات
- احادیث اهل بیت علیهم السلام عن طرق اهل السنة
چاپ نشده
ویرایش- حاشیه بر تفسیر جوامع الجامع
- تفسیر سوره فجر
- تفسیر سوره حمد
- تاریخ فرق و مذاهب اسلامی
- یادداشت‌های فقهی
مقالات
ویرایش- اشاعره (بخش اول)، مکتب اسلام، خرداد ۱۳۳۸.
- اشاعره (بخش دوم)، مکتب اسلام، تیر ۱۳۳۸.
- فواتح سور، مکتب اسلام، مرداد ۱۳۳۸.
- اشاعره (بخش سوم)، مکتب اسلام، شهریور ۱۳۳۸.
- پیشنهادی برای تعیین خط دقیق قبله، مجله‌ی نور علم، بهمن ۱۳۶۳.
- مصاحبه پیرامون مسائل حوزه و...، مجله‌ی نور علم، بهمن ۱۳۶۷.
- النظرات الفقهیة والاصولیة للشیخ البهائی، مجلة الثقافة الاسلامیة، ش ۵.
- مبدأ تاریخ، هجری یا میلادی؟ (نقدی بر مقاله‌ی تقی زاده)، مجموعه سیمای اسلام.
- مقدمه بر کتاب سر السعادة (نوشته مرحوم احمد روحانی).
- رساله‌ای در تجوید (فارسی).
درگذشت
ویرایشدر روز پنج شنبه، سوم آذرماه سال ۱۳۷۹ شمسی (۲۶ شعبان ۱۴۲۱ ق) سیدمهدی روحانی در ۷۷ سالگی درگذشت و پیکرش در ضلع شمالی مسجد بالاسر حرم فاطمه معصومه در کنار قبر میرزا علی احمدی میانجی به خاک سپرده شد.[۹]
سید علی خامنه ای در پیام تسلیت خود برای سید مهدی حسینی ابراز تأسف کرد و به ویژگی‌های و فعالیت‌های او در دوران انقلاب اشاره کرد.[۱۰][۱۱]
منابع
ویرایش- عالم ربانی، یادنامه سید مهدی روحانی، کانون نویسندگان فضلای قمی حوزه علمیه قم.
- مصاحبه با استاد حاج سید مهدی روحانی، نشریه نور علم، دوره سوم، شماره پنجم.
- پرونده شهید سید علی روحانی، واحد پژوهش اداره کل بنیاد شهید انقلاب اسلامی قم.
- روزنامهٔ اطلاعات، چهارشنبه ۹ دی ۱۳۷۱، شماره ۱۹۸۰۶.
- خبرگان ملت، دفتر دوم، دبیرخانه مجلس خبرگان.
- ستارگان حرم، دفتر چهارم، انتشارات زائر.
پانویس
ویرایش- ↑ «تاریخ معاصر سیاسی ایران».[پیوند مرده]
- ↑ «آشنایی با مرحوم سید صادق قمی».
- ↑ «دانشنامه اسلامی».
- ↑ جامعه مدرسین از آغاز تا کنون، سیدمحسن صالح.
- ↑ «دانشنامه اسلامی».
- ↑ «اعضای سابق جامعه مدرسین».[پیوند مرده]
- ↑ «پایگاه اطلاع‌رسانی جماران».
- ↑ جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از آغاز تا کنون، سید محسن صالح، جلد سوم، صفحه ۲۳۵.
- ↑ ستارگان حرم، مرتضی عبدالوهابی، جلد ۱۶، صفحه ۱۳۵–۱۴۵.
- ↑ «پیام تسلیت سید علی خامنه ای به مناسبت ارتحال سید مهدی روحانی، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری».
- ↑ «پیام تسلیت سید علی خامنه ای در پی ارتحال سید مهدی روحانی».