سید عبدالهادی شیرازی
سید عبدالهادی شیرازی، فقیه، اصولی، مجتهد و از مراجع تقلید شیعه در سال۱۲۶۶ در سامرا، عراق به دنیا آمد.
سید عبدالهادی شیرازی سید عبدالهادی شیرازی | |
|---|---|
.jpg) | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | سید عبدالهادی شیرازی ۱۲۶۶ خورشیدی |
| درگذشته | ۱۰ صفر ۱۳۸۲ قمری ۲۲ تیر ۱۳۴۱ خورشیدی |
| محل اقامت | نجف |
| آثار معروف | دارالسلام رسالة فی اللباس المشکوک کتاب الصوم کتاب الزکوة کتاب النجاسات و المطهرات الاستصحاب و … |
| تحصیلات | سامرا، نجف، کربلا |
| استادان | میرزا علی آقا فرزند میرزا محمدحسن شیرازی میرزا محمدتقی شیرازی محمدکاظم خراسانی شیخ الشریعه اصفهانی محمدباقر اصطهباناتی شیرازی |
تحصیل
ویرایشتحصیل در علوم دینی را در زادگاهش آغاز کرد و از درس میرزا علی آقا (فرزند میرزای شیرازی) و میرزا محمدتقی شیرازی استفاده کرد. در سال ۱۳۲۶ به نجف رفت و از محمدکاظم خراسانی، شیخ الشریعه اصفهانی، محمدباقر اصطهباناتی و رضا تبریزی بهره‌مند شد. پس از ۴ سال اقامت، در سال ۱۳۳۰ از نجف به سامرا بازگشت و بعد از مدتی به کربلا رفت. وی مجدداً در سال ۱۳۳۷ از کربلا به نجف بازگشت.
وی بعد از درگذشت سید حسین بروجردی تصدی حوزه علمیه نجف را بر عهده گرفت.
استادان
ویرایشآثار علمی
ویرایش- دارالسلام[۲]
- رسالة فی اللباس المشکوک
- کتاب الصوم
- کتاب الزکوة
- کتاب النجاسات و المطهرات
- الاستصحاب
- اجتماع الامر و النهی
- الحواله
- الرضاع
اجازه روایت
ویرایشدر زمان گذشته یکی از مهم‌ترین مجوزها از سمت استاد به شاگرد، اجازه‌ی روایت بود که در جهت حفظ احادیث و جلوگیری از تحریف آن، استاد به شاگردان مورد اعتماد خویش می‌داد. سید عبدالهادی شیرازی اجازه نامه‌ی نقل روایت خود را از اساتیدی چون شیخ الشریعه اصفهانی، سید مهدی آل حیدر کاظمی، سید علی شیرازی، علی یزدی نجفی و شیخ عباس قمی دریافت کرد. [۳]
مرجعیت
ویرایشیک سال پس از درگذشت سید ابوالحسن اصفهانی در 1365 هجری قمری، سید حسن طباطبایی قمی مرجعیت شیعه را برعهده گرفته و به درخواست مقلدانش، رساله علمیه‌اش را منتشر کرد. [۴]هرچند برخی از علمای نجف، سید ابوالحسن اصفهانی را شایسته‌تر دانسته و درخواستشان از ایشان این بود که ایشان هم اعلام مرجعیت کنند. در نهایت این اتفاق افتاد و با درگذشت آیت الله بروجردی در سال 1380 هجری قمری، بسیاری از مقلدین ایشان نیز به جمع مقلدان سید عبدالهادی شیرازی اضافه شدند. [۵]
فتواهای مهم
ویرایشاز جمله مهم‌ترین فتواهای سید عبدالهادی شیرازی به همراهی سید محسن حکیم، مربوط می‌شود به هشتم شوال سال 1379 قمری که حزب کمونیست مسلط به عراق را کافر و گمراه دانستند. [۶] [۷]
متن این فتوا بدین گونه است: «الشیوعیةُ ضلالٌ و إلحادٌ فلایَجوزُ الإنتماءُ إلیها؛ کمونیسم، گمراهی و بی‌ایمانی است؛ پس گرایش به آن جایز نیست.»
درگذشت
ویرایششیرازی در عصر روز جمعه ۱۰ صفر ۱۳۸۲ قمری، در کوفه بر اثر بیماری تب درگذشت و در حرم مطهر امیرالمؤمنین، در مقبره میرزای بزرگ دفن شد.[۸]
پانویس
ویرایش- ↑ شرح زندگانی میرزای شیرازی، ص ۹۸ و ۱۴۶؛ دائرةالمعارف تشیع، ج ۱؛ ریحانة الأدب، ج ۳ و ۲۰۷؛ اعیان الشیعة، ج ۹، ص ۱۸۷؛ شهیدان راه فضیلت، ص ۵۱۴؛ گنجینه دانشمندان، ج ۳، ص ۱۲۰.
- ↑ در فروع اسلام و احکام، دارای هزار فرع از فروع اسلامی.
- ↑ آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۳۸۸-۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۲۵۱.
- ↑ آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۳۸۸-۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۲۵۳.
- ↑ آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ۱۳۸۸-۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۲۵۳.
- ↑ حرزالدین، معارف الرجال، ج۲، ص۷۸.
- ↑ «سید عبدالهادی شیرازی؛ از مجاهدت علمی تا جهاد انقلابی در برابر استکبار». موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی.
- ↑ معارف الرجال، ج ۲، ص ۷۷–۸۰.
منابع
ویرایش- جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم. گلشن ابرار. ج ۴، چ ۱، نشر معروف، قم: ۱۳۸۴.