اذیت و آزار سیاه‌پوستان در آلمان نازی
با این که سیاه‌پوستان در آلمان نازی مانند یهودیان، کولیها یا اسلاوها دچار کشتار جمعی نظیر هولوکاست نشدند، همچنان از سوی ناسیونال سوسیالیست‌ها همچون رومانی‌ها و کولیها نژاد پست‌تر تلقی می شدندو در کنار کولیها، مشمول قوانین نورنبرگ می‌شدند.[۱]
رفتار با سیاهان در آلمان نازی عموماً توأم با بی‌تفاوتی بود. دلیل اصلی این مسئله، سیاست نژادی سیال و غیر رو راست نازیها بود که تحت تأثیر سیاستهای روزمره، منجر به سیاستهای پیچیده و گاهی متناقض می‌شد. برنامه نژادی نازی سیاهان را پایین‌تر از نژاد آلمانی می‌دانست، ولی هنگام پیاده شدن اقدامات حکومتی و اعمال سیاست آنها به دلیل شمار کم شان اغلب نادیده گرفته می‌شدند. نتیجتاً نسبت به کولیها یا یهودیان با سیاهان عموماً بهتر رفتار می‌شد و اغلب می‌توانستند زندگی عادی داشته باشند کار کنند و به مدرسه بروند. از سوی دیگر با وجود غیاب یک سیاست رسمی دولتی سیستماتیک موارد زیادی از تبعیض، جرم و قتل سیاهان در سطح محلی تحت تأثیر درک نژادی نازیها که بین مردم پخش شده بود و بی اعتنایی عمومی نسبت به آنها در کل جهان غرب وجود داشت.[۲]
منابع
ویرایش- ↑ زین، دیمین (۲۰۱۹-۰۷-۲۶). «مصائب سیاهان در آلمان نازی». BBC Farsi. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۲۶.
- ↑ Lusane, Clarence (2003). Hitler's Black Victims: The Historical Experiences of European Blacks, Africans and African Americans During the Nazi Era. New York: Routledge. ISBN 0-415-93295-5.