سُهرَوَرد شهری تاریخی و گردشگری واقع در شهرستان خدابنده استان زنجان می‌باشد. این شهر با جمعیتی بالغ بر ۷۱۰۰ نفر در ۲۴ کیلومتری شهر قیدار قرار دارد.[۳]

سهرورد
کشور ایران
استانزنجان
شهرستانخدابنده
بخشمرکزی
سال شهرشدن۱۳۸۷ خورشیدی
مردم
جمعیت۷۱۰۰ نفر (۱۳۹۵)
اطلاعات شهری
شهردارداوود قهرمانی[۱]
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۲۴۳۴۳۵
وبگاه
کد آماری۲۰۳۹
سهرورد بر ایران واقع شده‌است
سهرورد
روی نقشه ایران
۳۶°۰۴′۰۰″شمالی ۴۸°۲۷′۰۰″شرقی / ۳۶٫۰۶۶۷°شمالی ۴۸٫۴۵۰۰°شرقی / 36.0667; 48.4500

سُهرَوَرد دارای طبیعت بکر و پوشش گیاهی بی نظیر است و از نظر جغرافیایی از جنوب به شهر گرماب از غرب به شهر بیجار کردستان، و از شرق به شهر قیدار متصل می‌گردد. دین مردم سهرورد مسلمان و پیرو مذهب شیعه بوده و به زبان ترکی آذربایجانی سخن می‌گویند اما درگذشته اجداد مردم سهرورد به زبان کُردی سخن می گفتند و کُردتبار بودند.[۲] سهرورد تا سال ۱۳۸۷ه‍.ش روستا بود و در این سال به شهر ارتقاء یافت.[۴]

نام گذاری

ویرایش

محمد مهریار در خصوص نامگذاری سهرورد گفته‌است که:

" «سهرورد» مرکب از دو جزء است: سهر + ورد. جزء اول همان «سرخ» است که از صورت «سوخر» به صورت «سهر» تحول و تطور یافته‌است و در این شکی نیست. اما جزء دوم «ورد» در عربی از واژگان دخیل است و از پهلوی «ورت» گرفته شده و به معنای «گل» است و بنابراین واژهٔ سهرورد درست به معنای «سرخ‌گل» است که نام مناسب و زیبایی برای نام گذاری محل است و …"[۵]

تئودور نلدکه و بعداً یوزف مارکوارت، بر این باورند که سهرورد برگرفته از نام سهراب است و شکل پیشینی آن سهراب‌گرد یا شبیه به آن بوده است.[۶]

پیشینه

ویرایش

سهرورد پیشینه‌ای تاریخی داشته و زادگاه بزرگانی همچون شیخ شهاب‌الدین سهروردی است. ابن‌حوقل دربارهٔ این شهر می‌نویسد:[۷] «از جانب سلطان امیر یا عاملی جهت رسیدگی به اموال در آنجا نیست و فراخی معیشت و ارزانی و موقعیت خوب بر اهمیت آن افزوده و شهر پربرکت و حاصل‌خیز است و مردمانش اغلب کُرداند، و بیشتر سکنهٔ آن در سابق از خوارج بودند و سپس از آنجا رفته‌اند و گروهی نیز به سبب وطن‌پرستی، خفت و خواری را پذیرفته‌اند و شهری است استوار و دارای حصار»[۸] این مورد در نوشته های ابن حوقل حائز اهمیت است که برخی جغرافی‌دانان و مورخان دوران اسلامی، نظیر وی گروه‌های صحرانشین و نیمه‌صحرانشین ایرانی را نیز به عنوان کلی اکراد ذکر می‌کرده‌اند و منظور آن‌ها لزوماً مردمان کردنژاد نبوده بلکه همه چادرنشینان و گله‌داران ایرانی غیر عرب و غیر تُرک را به همین نام می‌خواندند.[۹][یادداشت ۱][۱۰][۱۱]

این شهر تا سدهٔ هفتم هجری آباد بوده که در اثر حملهٔ مغول‌ها آسیب دیده‌است.

سرشناسان سهرورد

ویرایش

صنایع دستی

ویرایش

از صنایع دستی سهرورد می‌توان به قالی، گلیم و جاجیم اشاره کرد.

غذاهای محلی و ره آورد

ویرایش

از غذاهای محلی سهرورد می‌توان به کله‌جوش و آبگوشت محلی اشاره کرد.

به دلیل وجود باغات و مزارع و جنگل‌های بسیاری که در این شهر قرار دارد، عمده‌ترین محصول و ره آورد سهرورد گردو است. در کنار این محصول انگور، سیب، زرد آلو، هلو، آلو، گیلاس، آلبالو، نخود، عدس، گندم و هندوانه نیز از محصولات سهرورد است.

منابع

ویرایش
  1. https://www.kanoonnews.ir/news/318863
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ «وبگاه راسخون». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۴ مه ۲۰۱۳.
  3. وبگاه فرمانداری شهرستان خدابنده بایگانی‌شده در ۲۱ مارس ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine، بازدید: مه ۲۰۰۹
  4. همان.
  5. مهریار، محمد (۱۳۷۹). «سهر، سهران، سهر و فیروزان، سهرورد». مجلهٔ علمی-پژوهشی دانشکده ادیبات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان (۲۰ و ۲۱): ۳۳.
  6. Plessner, M. (1997). "SUHRAWARD". In Bosworth, C.E.; van Donzel, E.; Heinrichs, W.P.; Lecomte, G. (eds.). The Encyclopaedia of Islam, Vol. IX (SAN-SZE) (PDF). Leiden: Brill. p. 777. ISBN 90-04-10422-4. Retrieved 18 May 2022.
  7. Le Strange 1905, p. 221.
  8. ابن حقول، سفرنامه ابن حقول: ایران در «صورة الارض»، ۱۱۳.
  9. مصطفی تقوی مقدم، تاریخ سیاسی کهگیلویه.
  10. Asatrian, Prolegomena to the Study of the Kurds, Iran and the Caucasus, Vol.13, pp. 1–58, 2009.
  11. Safrastian, Kurds and Kurdistan, The Harvill Press, 1948, p. 16 and p. 31.

ابن حقول، ابوالقاسم محمد (۱۳۶۶). سفرنامه ابن حقول: ایران در «صورة الارض». ترجمهٔ جعفر شعار. تهران: مؤسسه انتشارات امیر کبیر. ص. ۱۱۳.


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «یادداشت» وجود دارد، اما برچسب <references group="یادداشت"/> متناظر پیدا نشد. ().