سام پکینپا
سام پکینپا[۱] با نام اصلی دیوید ساموئل «سَم» پکینپا (به انگلیسی: David Samuel "Sam" Peckinpah) (زاده ۲۱ فوریه ۱۹۲۵ – درگذشته ۲۸ دسامبر ۱۹۸۴) کارگردان، فیلمنامهنویس و بازیگر آمریکایی بود.
سام پکینپا | |
|---|---|
 پکینپا (چپ) و هولدن، پشت صحنه این گروه خشن | |
| زادهٔ | ۲۱ فوریهٔ ۱۹۲۵ |
| درگذشت | ۲۸ دسامبر ۱۹۸۴ (۵۹ سال) |
| دیگر نام‌ها | دیوید ساموئل پکینپا |
| همسر(ها) | ماری سلند (۱۹۴۷–۱۹۶۰) بگونیا پالاسیوس (۱۹۶۵–۱۹۸۴) خویی گولد (۱۹۷۱–۱۹۷۲) |
| فرزندان | ۵ |
حرفه
ویرایشاین فیلمساز آمریکایی در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی با فیلم‌های خشن خود در تاریخ سینمای جهان جایی برای خود باز کرد. حضور پکینپا در آثار دان سیگل مشهور و خصوصاً نقش‌آفرینی‌اش در فیلم هجوم ربایندگان جسم تأثیر بسزایی در ترسیم خشونت توسط او در سال‌های آتی داشت. دان سیگل، سرجو لئونه و راجر کورمن به همراه پکینپا در دههٔ ۶۰ موجی از فیلم‌های خشن را عرضه کردند که فرانسیس فورد کوپولا، مارتین اسکورسیزی و دی پالما و تارانتینو در دهه‌های بعد دنباله‌رو این شیوه سینمایی شدند. پکینپا در سال ۱۹۶۱ با فیلم شرکای مرگ‌آور وارد عرصه کارگردانی شد.
او در دههٔ ۶۰ در نقش کارگردان به ساخت آثاری چون بر دشت مرتفع بتاز، سرگرد داندی و این گروه خشن دست زد. این گروه خشن فیلمی سرشار از صحنه‌های بدیع در خشونت است و ویلیام هولدن در این فیلم با ایفای شخصیت پایک بیشاپ به یکی از شمایل‌های محبوب سینما بدل شد. در فیلم سگ‌های پوشالی او ماجرای انتقام مردی ریاضیدان را از متجاوزین به همسرش به جسارت و خشونت تمام روایت می‌کند. در سر آلفردو گارسیا را برایم بیاور او تصویری هولناک از خشونت، عشق، مرگ، ترس و پول را بر پرده سینما مجسم می‌کند. فیلم پت گرت و بیلی د کید نیز از کارهای موفق بعدی اوست. پالین کیل، منتقد سینمای جهان، سم پکینپا را از عوامل عشق خود به سینمای دههٔ ۷۰ می‌داند. پکینپا سرانجام در دسامبر ۱۹۸۴ در تنهایی از دنیا رفت.[۲]
گزیده فیلم‌شناسی
ویرایش- بر دشت مرتفع بتاز (۱۹۶۲)
- سرگرد داندی (۱۹۶۵)
- این گروه خشن (۱۹۶۹)
- حماسه کیبل هوگ (۱۹۷۰)
- سگ‌های پوشالی (۱۹۷۱)
- جونیور بانر (۱۹۷۲)
- گریز (۱۹۷۲)
- پت گرت و بیلی د کید (۱۹۷۳)
- سر آلفردو گارسیا را برایم بیاور (۱۹۷۴)
- صلیب آهنین (۱۹۷۷)
- کاروان (۱۹۷۸)
پانویس
ویرایش- ↑ منابع:
- پرویز جاهد (۲۸ شهریور ۱۳۹۰). «هفت روز سینما؛ نسخه جدید سگ‌های پوشالی و نخستین فیلمنامه گلزار». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۴ خرداد ۱۴۰۲.
- «این گروه خشن/ سام پکینپا». روزنامهٔ همشهری. ۳ فروردین ۱۴۰۲. دریافت‌شده در ۲۴ خرداد ۱۴۰۲.
- بنجامین کرشتاین (۹ مرداد ۱۳۸۶). «درباره سام پکین پا کارگردان بدعت گذار: سام پکین پا سینما را مضطرب می کند». روزنامهٔ ایران، شماره ۳۷۰۰ - بازنشر در مگ‌ایران. دریافت‌شده در ۲۴ خرداد ۱۴۰۲.
- حسنعلی کوثر (تیر ۱۳۴۹). «جان فورد، سام پکینپا و سینمای وسترن». مجله نگین، شمارهٔ ۶۲ صفحهٔ ۳۹- بازنشر در نورمگز. دریافت‌شده در ۲۴ خرداد ۱۴۰۲.
- «سینمای فراخشونت: از سام پکینپا تا کوئنتین تارانتینو». مجلهٔ سینما تئاتر، شماره۳۱، صفحهٔ ۵۵. ۱ دی ۱۳۷۷. دریافت‌شده در ۲۴ خرداد ۱۴۰۲.
- جسیکا کیانگ. «حماسهٔ یاغی: معرفی وسترن‌های سام پکینپا». ماهنامهٔ فیلم‌نامه‌نویسی فیلم‌نگار. دریافت‌شده در ۲۴ خرداد ۱۴۰۲.
- شاهپور عظیمی (۱۰ آذر ۱۳۹۴). «شاخص‌ها و شاخصه‌ها». ماهنامهٔ سینمایی فیلم. دریافت‌شده در ۲۴ خرداد ۱۴۰۲.
- «تماشای فیلم سام پکینپا با جواد طوسی در «سینما یک»». خبرگزاری ایسنا. ۸ شهریور ۱۳۹۶. دریافت‌شده در ۲۴ خرداد ۱۴۰۲.
- ««سام پکین پا» شاعر خشونت زیبایی شناسانه خالق آثاری چون «این گروه خشن» و «صلیب آهنین»». خبرگزاری ایسنا. ۸ دی ۱۳۸۳. دریافت‌شده در ۲۴ خرداد ۱۴۰۲.
- استیو وانیبرگ (۳۱ خرداد ۱۴۰۱). «سام پکینپا: بازیگران و بازیگری در «این گروه خشن» و «در دشت مرتفع بتاز»». ماهنامهٔ فیلم امروز. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ ژوئن ۲۰۲۳. دریافت‌شده در ۲۴ خرداد ۱۴۰۲.
- «آثار «سام پکین پا» در موزه هنرهای معاصر روی پرده می‌رود». خبرگزاری ایرنا. ۳۰ خرداد ۱۳۸۴. دریافت‌شده در ۲۴ خرداد ۱۴۰۲.
- ↑ زندگینامه سام پکینپا در بریتانیکا
منابع
ویرایش- «به مناسبت سالگرد درگذشت سام پکین پا کارگردان جهانی». جام جم. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ آوریل ۲۰۱۵.
پیوند به بیرون
ویرایش- سام پکینپا در IMDb
