سلمان رشدی
سِر احمد سلمان رُشدی (به انگلیسی: Sir Ahmed Salman Rushdie) (به کشمیری: अहमद सलमान रुशदी) (زادهٔ ۱۹ ژوئن ۱۹۴۷) نویسنده و مقالهنویس بریتانیایی-آمریکایی زاده هند است. وی نخستین بار با کتاب بچههای نیمهشب به شهرت رسید و جایزهٔ ادبی من بوکر را بابت نگارش این اثر دریافت کرد.[۲] بیشتر آثار رشدی از شبهقارهٔ هند ریشه میگیرد و عمدتاً به پیوندها، مشکلات و مهاجرتها بین تمدنهای غربی و شرقی میپردازد. نوشتههای او ترکیبی از سبک واقعگرایی جادویی و قصههای تاریخی است.
سلمان رشدی | |
---|---|
زاده | احمد سلمان رُشدی ۱۹ ژوئن ۱۹۴۷ (۷۷ سال) بمبئی، راج بریتانیا |
پیشه | نویسنده |
شهروندی |
|
تحصیلات | کالج کینگ، کمبریج (بیای) |
سبک نوشتاری | |
کار(های) برجسته |
|
همسر(ها) |
|
فرزند(ان) | ۲ |
وبگاه | |
جوایز
|
چهارمین اثر وی آیات شیطانی، جنجالهایی را در کشورهای اسلامی برانگیخت. پس از آن، فتوای صادرهٔ روحالله خمینی برای به قتل رساندن وی، باعث شد تا سلمان رشدی سالیان درازی به زندگی مخفیانه روی آورد و دولت بریتانیا وی را تحت حفاظت پلیس قرار دهد.[۳]
آثار رشدی همواره با استقبال منتقدان ادبی روبهرو شدهاست و وی بارها برندهٔ جوایز ادبی نظیر وایتبرد (۲ بار)، بوکر داستان، بوکر بوکرها، جایزهٔ شورای هنر، اتحادیهٔ انگلیسیزبانان و نویسندهٔ سال بودهاست. رشدی در سال ۱۹۸۳ بهعنوان عضو انجمن پادشاهی ادبیات انگلستان انتخاب شد.[۴] رشدی در سال ۲۰۰۷ بهدلیل خدماتش به ادبیات نشان شوالیه را دریافت کرد.[۵] در سال ۲۰۰۸، تایمز او را در ردهٔ سیزدهم فهرست ۵۰ نویسندهٔ برتر بریتانیایی از سال ۱۹۴۵ قرار داد.[۶] رشدی از سال ۲۰۰۰ در ایالات متحده زندگی میکند. او در سال ۲۰۱۵ در مؤسسهٔ روزنامهنگاری آرتور ال. کارتر در دانشگاه نیویورک بهعنوان نویسندهٔ برجسته انتخاب شد.[۷] او پیش از این در دانشگاه اموری تدریس میکرد. او همچنین عضو آکادمی هنر و ادبیات آمریکا است. رشدی در سال ۲۰۱۲، کتاب جوزف آنتون: خاطرات را منتشر کرد که شرحی از زندگی خود در پی وقایع پس از انتشار آیات شیطانی بود.
در اوت ۲۰۲۲ شخصی با چاقو به وی حمله و جراحات سنگینی به او وارد کرد.[۸] پس از این حمله او یک چشم خود و کنترل یک دستش را از دست داد.[۹] مجلۀ تایم در سال ۲۰۲۳ او را یکی از ۱۰۰ شخص تاثیرگذار در جهان نامید.[۱۰]
زندگی شخصی
وی نیمهشب پنجشنبه ۱۹ ژوئن ۱۹۴۷ در شهر بمبئی در هند و در خانوادهای مسلمان به دنیا آمد. پدر او بازرگانی هندی بود. خانواده رشدی برای در امان ماندن از آزار هندوها به پاکستان رفتند و او در چهارده سالگی به بریتانیا مهاجرت کرد.[۱۱] سلمان رشدی در سال ۱۹۶۸ با مدرک کارشناسی تاریخ از کالج کینگ، کمبریج دانشآموخته شد.[۱۲] سلمان رشدی پس از پایان تحصیل در بریتانیا برای کار به پاکستان رفت. اما به دلیل سانسور موجود در آنجا به بریتانیا بازگشت.[۱۱]
وی در حال حاضر تبعهٔ بریتانیا است.[۲]
رشدی از سال ۲۰۰۰ در ایالات متحده، بیشتر در نزدیکی میدان اتحاد در منهتن جنوبی شهر نیویورک زندگی کردهاست.[۱۳] او از هواداران باشگاه فوتبال انگلیسی تاتنهام هاتسپر است.[۱۴]
فتوای قتل
«بسمه تعالی. انا للَّه و انا الیه راجعون. به اطلاع مسلمانان غیور سراسر جهان میرسانم مؤلف کتاب «آیات شیطانی» -که علیه اسلام و پیامبر و قرآن، تنظیم و چاپ و منتشر شدهاست-همچنین ناشرین مطلع از محتوای آن، محکوم به اعدام میباشند. از مسلمانان غیور میخواهم تا در هر نقطه که آنان را یافتند، سریعاً آنها را اعدام نمایند تا دیگر کسی جرئت نکند به مقدسات مسلمین، توهین نماید و هر کس در این راه کشته شود، شهید است ان شاء الله. ضمناً اگر کسی دسترسی به مؤلف کتاب دارد؛ ولی خود، قدرت اعدام او را ندارد، او را به مردم، معرفی نماید تا به جزای اعمالش برسد؛ و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته. روحالله الموسوی الخمینی».
فتوای خمینی برای کشتن سلمان رشدی و ناشران کتابش.[۱۵]
سید روحالله خمینی، در ۲۵ بهمن ۱۳۶۷ (۱۴ فوریهٔ ۱۹۸۹) حکم کشتن سلمان رشدی را صادر کرد[۱۶] و این فتوا تا به امروز بر قوّت خود باقی است. رهبر فعلی جمهوری اسلامی، سید علی خامنهای نیز در سال ۱۳۸۳ خورشیدی، حکم خمینی را غیرقابلتغییر خواند.[۱۷] پس از این فتوا برخی از نهادهای دولتی ایران، جایزههایی برای کشتن او تعیین کردند.[۱۷][۱۸]
به عقیدهٔ برنارد لوئیس، خمینی در صادر کردن این فتوا و تشویق مسلمانان به کشتن سلمان رشدی به شکل قابلملاحظهای از سنّت رایج اسلامی فاصله میگرفت. به گفتهٔ لوئیس بهصورت تاریخی بیشتر فقها معتقدند که شخصی که به ارتداد متهم میشود باید به محکمهٔ قضاوت آورده شود، اتهام او بیان شده و سپس فرصت دفاع به او داده شود. پس از طی همهٔ این مراحل، قاضی حکم را در مورد او صادر میکند. اما دیدگاه فقها این بودهاست که توهین یک مسلمان به پیامبر اسلام آنقدر بزرگ است که نیازی به برپایی دادگاه نیست. این گروه نظر خود را بر پایهٔ حدیثی (که صحتش مورد اختلاف است) قرار میدهند که محمد در آن اعلام میکند که «هر کسی که به من توهین بکند و مسلمانی آن را بشنود، باید فوراً شخص توهینکننده را بکشد.» اما حتی فقهایی که کشتن شخصی که مقابل فرد به محمد توهین میکند را لازم میدانند، هرگز تا این حد پیش نمیروند که دربارهٔ کسی که در کشوری دیگر به محمد توهین کرده فتوا دهند. بدینسان دیدگاه خمینی در اسلام کمسابقه است.[۱۹]
در پی صدور فتوای کشتن سلمان رشدی توسط روحالله خمینی و اعلام آمادگی برخی مسلمانان در نقاط مختلف جهان، وزارت کشور بریتانیا مسئولیت حمایت از سلمان رشدی که شهروندی و اقامت انگلستان را داشت، برعهده گرفت و با گماردن محافظان دولتی از وی حمایت کرد.
مصطفی مازح از اعضای حزبالله لبنان، از جمله کسانی بود که برای کشتن رشدی اقدام کرد و در هنگام بمبگذاری در یک هتل در پدینگتون مرکز لندن، به خاطر نابههنگام عمل کردن بمب، کشته شد.[۲۰] شرکت هواپیمایی بریتیش ایرویز، حضور سلمان رشدی را در هواپیماهای خود تا سال ۱۹۹۸ ممنوع اعلام کرد.[۲۱] ایر کانادا نیز از لحاظ امنیتی ممنوعیتهایی برای سلمان رشدی در نظر گرفت.[۲۲]
ترور رشدی و برخی از مترجمان و ناشران کتابهای او
رشدی به اتهام توهین به مقدسات اسلامی از سوی رهبر پیشین جمهوری اسلامی، سید روحالله خمینی، به مرگ محکوم شد[۲۳] که بعدها توسط سید علی خامنهای مورد تأکید قرار گرفت.[۲۴]
در ۱۹۹۱ میلادی، هیتوشی ایگاراشی، مترجم کتاب آیات شیطانی به ژاپنی، در تسوکوبا، ایباراکی و در دانشگاهی که تدریس میکرد، بهدست اسلامگرایان، ترور و کشته شد.[۲۵] همچنین مترجم ایتالیایی کتاب در میلان، مورد ضرب و شتم و ضربات چاقو قرار گرفت.[۲۶] در ۱۹۹۳، ویلیام نیگارد ناشر نروژی کتاب، هدف سوءقصد واقع و بهشدت زخمی شد.[۲۷] سی و هفت نفر از کسانی که برای سخنرانی مترجم بخشهایی از کتاب به ترکی یعنی عزیز نسین، طنزپرداز شناختهشده، گرد آمده بودند، در هتل محل تجمع در سیواس ترکیه به آتش کشیده شده و جان باختند.[۲۸]
قرارگیری در فهرست ترور القاعده (۲۰۱۰)
در سال ۲۰۱۰،[۲۹] انور العولقی فهرستی را در نشریهٔ اینسپایر منتشر کرد که شامل رشدی و دیگر چهرههایی بود که القاعده ادعا میکرد به اسلام توهین کردهاند، از جمله آیان حرصی علی، لارس ویلکس (کاریکاتوریست) و سه کارمند جیلندز پستن: کرت وسترگارد، کارستن جاست و رز فلمینگ.[۳۰][۳۱][۳۲] این فهرست بعداً گسترش یافت و شامل استفان شاربونیه شد که در حملهٔ تروریستی به شارلی ابدو در پاریس به همراه ۱۱ نفر دیگر به قتل رسید. پس از این حمله، القاعده خواستار کشتارهای بیشتر شد.[۳۳]
رشدی حمایت خود را از شارلی ابدو ابراز کرد. او گفت: «من همانطور که همهٔ ما باید، در کنار شارلی ابدو ایستادهام تا از هنر طنز دفاع کنم که همیشه نیرویی برای آزادی و در برابر استبداد، بیصداقتی و حماقت بودهاست. تمامیتخواهی مذهبی جهش مرگباری را در قلب اسلام ایجاد کردهاست و ما امروز شاهد عواقب غمانگیز آن در پاریس هستیم.»[۳۴] رشدی در واکنش به این حمله، اظهار داشت: «شما میتوانید شارلی ابدو را دوست نداشته باشید… اما اینکه شما آنها را دوست ندارید ربطی به حق آنها برای صحبت ندارد. این حقیقت که شما آنها را دوست ندارید، قطعاً به هیچوجه قتل آنها را توجیه نمیکند.»[۳۵][۳۶]
چاقو خوردن
سلمان رشدی در ۱۲ اوت ۲۰۲۲ هنگام سخنرانی در نیویورک مورد حمله با چاقو قرار گرفت.[۳۷] پلیس نیویورک اعلام کرد ضاربِ نویسندهٔ کتاب آیات شیطانی، هادی مطر ۲۴ ساله و اهل ایالت نیوجرسی است. اندرو وایلی، مدیر برنامههای سلمان رشدی، در بیانیهای اعلام کرد که انتظار میرود رشدی یکی از چشمان خود را از دست بدهد، عصب یک بازوی او آسیب دیده و ران و کبدش چاقو خوردهاست.[۳۸][۳۹] رشدی پس از انتقال به بیمارستان، جراحی شد و یک روز بعد، او را از دستگاه تنفس مصنوعی جدا کردند و توانست صحبت کند.[۴۰][۴۱] مدیر برنامههای رشدی گفتهاست که رشدی در «مسیر بهبودی» است، اما بهبودی او، مدت زیادی طول خواهد کشید.[۴۲] پلیس آمریکا گفتهاست که ضارب، از علاقهمندان به حکومت جمهوری اسلامی است[۴۳] اما مقامات این حکومت، هرگونه ارتباط با چاقوکشی یا مهاجم را رد کرده و رشدی و پشتیبانان او را مسئول این عمل دانستهاند.[۴۴][۴۵] او ۶ هفته برای درمان در بیمارستان بستری بود و پس از آن به علت شدت جراحات، یک چشم خود و کنترل یک دستش را از دست داد.[۹]
جایزه جمهوری اسلامی برای ترور
در اول اسفند ۱۴۰۱ یک نهاد جمهوری اسلامی ایران به نام «شبکه مردمی اجرای فتوای روحالله خمینی» اعلام کرد که یکهزار متر «زمین باارزش» به هادی مطر اهدا میکند. این نهاد دینی نزدیک به حکومت جمهوری اسلامی، سلمان رشدی را «مهدورالدم» و حملهٔ هادی مطر به او را «اقدام شجاعانه جوان آمریکایی در جهت اجرای یک حکم تاریخی» نامید و افزود که «همین مقدار زمین» نیز تحویل کسانی خواهد شد که سرانجام جان سلمان رشدی را بگیرند. نهادهای متعدد جمهوری اسلامی در گذشته نیز جوایز کلان مالی برای کسی که بتواند سلمان رشدی را بکشد تعیین کرده بودند.[۴۶]
جوایز و افتخارات
سلمان رشدی برای نوشتههایش تحسینهای زیادی دریافت کردهاست، از جمله جایزهٔ ادبیِ آریستیونِ اتحادیهٔ اروپا، Premio Grinzane Cavour (ایتالیا)، و جایزهٔ نویسندهٔ سال در آلمان و بسیاری از بالاترین افتخارات در ادبیات.[۴۷]
جوایز دریافتشدهٔ او عبارتاند از:
- جایزهٔ دولتی اتریش برای ادبیات اروپا (۱۹۹۳)[۴۸]
- جایزهٔ ادبی من بوکر (۱۹۸۸)[۴۹]
- جایزهٔ قلم طلایی[۵۰]
- جایزهٔ ادبیات هانس کریستین اندرسن (۲۰۱۴)[۵۱]
- دکترای افتخاری از دانشگاه ایندیانا (۲۰۱۸)[۵۲]
- دکترای افتخاری ادبیات از دانشگاه اموری (۲۰۱۵)[۵۳]
- جایزهٔ جیمز جویس از یونیورسیتی کالج دوبلین (۲۰۰۸)[۵۴]
- دستاورد برجستهٔ یک عمر در انسانگرایی فرهنگی از دانشگاه هاروارد (۲۰۰۷)[۵۵]
- جایزهٔ قلم پینتر (بریتانیا)[۵۶]
- جایزهٔ ادبی سنت لوئیس از کتابخانهٔ دانشگاه سنت لوئیس[۵۷]
- جایزهٔ آزاداندیشان سوئیس (۲۰۱۹)[۵۸]
دریافت نشان شوالیه
رشدی در ۱۶ ژوئن سال ۲۰۰۷،[۵۹] از الیزابت دوم، ملکهٔ بریتانیا، به پاس خدماتش به دنیای ادبیات، لقب شوالیه دریافت کرد.[۶۰][۶۱][۶۲]
وی در این رابطه گفت: «از دریافت این افتخار بزرگ، بسیار هیجانزده و متواضع هستم و از اینکه کارم در این راه، مورد توجه قرار گرفتهاست، بسیار سپاسگزارم»[۶۳] در پاسخ به شوالیه شدن او، بسیاری از کشورهای دارای اکثریت مسلمان اعتراض کردند. نمایندگان مجلس چندین کشور، این اقدام را محکوم کردند و ایران و پاکستان نمایندگان دیپلماتیک بریتانیا را برای اعتراض رسمی فراخواندند.[۶۴] گروهی از مسلمانان نیز بهطور علنی خواستار مرگ او شدند.[۶۵]
آثار
نخستین کتاب سلمان رشدی، گریموس، در سال ۱۹۷۵ به چاپ رسید که مورد استقبال مردم قرار نگرفت. گریموس شکل تغییریافتهٔ واژهٔ «سیمرغ» است.
دومین اثر او کتاب بچههای نیمهشب است که در سال ۱۹۸۱ منتشر شد. برندهٔ جایزه ادبی من بوکر شد و سالها بعد در سال ۱۹۹۳ برندهٔ جایزهٔ بوکرِ بوکرها شد که به این معنی بود که این کتاب بهترین اثر از میان رمانهای برندهٔ جایزهٔ بوکر در ۲۵ سال اول اعطای این جایزه است. بچههای نیمهشب را مهدی سحابی به فارسی ترجمه کرد.
رمان شرم نیز با ترجمهٔ مهدی سحابی در سال ۱۳۶۴ خورشیدی برندهٔ جایزهٔ بهترین رمان خارجی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شد.
چهارمین اثر رشدی کتاب جنجالی آیات شیطانی است که در کشورهای ایران، هند، پاکستان، بنگلادش، مصر و آفریقای جنوبی رسماً ممنوع اعلام شدهاست.[۶۶]
پس از آن کتابهای متعددی از وی منتشر شد که زمین زیر پایش (۱۹۹۹)، خشم (۲۰۰۱) و شالیمار دلقک (۲۰۰۵) از آن جملهاند.
سبک روایی رشدی را از گونهٔ واقعگرایی جادویی میدانند[۶۷] رمان بچههای نیمهشب تمهایی از طبل حلبی گونتر گراس را در خود دارد که رشدی آن را الهامبخش نوشتن کتاب میداند. آیات شیطانی نیز به وضوح وامدارِ مرشد و مارگاریتا اثر میخائیل بولگاکف روسی است.[۶۸]
کتابشناسی
رمانها
- گریموس (۱۹۷۵)
- بچههای نیمهشب (۱۹۸۱)
- شرم (۱۹۸۳)
- آیات شیطانی (۱۹۸۸)
- هارون و دریای قصهها (۱۹۹۰)
- آخرین آه عرب مغربی (۱۹۹۵)
- زمین زیر پایش (۱۹۹۹)
- خشم (۲۰۰۱)
- شالیمار دلقک (۲۰۰۵)
- افسونگر فلورانس (۲۰۰۸)
- دو سال و هشت ماه و بیست و هشت شب (۲۰۱۵)
- کاخ زرین (۲۰۱۷)[۶۹]
- کیشوت (۲۰۱۹)
- شهر پیروزی (۲۰۲۳)
- چاقو (۲۰۲۴)[۷۰]
مجموعهها
- بیخانمان به میل خود (۱۹۹۲، به همراه آر. جابوالا و وی. اس. نایپل)
- شرق، غرب (۱۹۹۴)
- بهترین داستان کوتاههای آمریکایی (۲۰۰۸، بهعنوان ویراستار مهمان)
کتابهای کودکان
- هارون و دریای قصهها (۱۹۹۰)
- لوکا و آتش زندگی (۲۰۱۰)
جستارها و کتابهای غیرداستانی
- لبخند یوزپلنگ: سفری به نیکاراگوئه (۱۹۸۷)
- وطنهای خیالی: جستار و نقد ۱۹۸۱–۱۹۹۱ (۱۹۹۲)
- شرق غمگین است (۲۰۰۴)
- زبانهای حقیقت (۲۰۲۱)
آثار ترجمه شده به فارسی
- شرم. ترجمهٔ مهدی سحابی. تهران: تندر، ۱۳۶۴.[۷۱]
- بچههای نیمهشب. ترجمهٔ مهدی سحابی. تهران: تندر، ۱۳۶۳.[۷۲]
- آیات شیطانی. ترجمهٔ روشنک ایرانی. بیجا: بینا، ۱۳-.[۷۳]
- هارون و دریای قصهها. ترجمهٔ سینا سلیمی، برگردان آزاد اشعار اسماعیل خویی. تهران: باران، ۱۹۹۵. شابک ۹۱۸۸۲۹۶۴۶۶
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ "Salman Rushdie". Oxford Reference (به انگلیسی). Retrieved 2022-08-21.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «BBCPersian.com». www.bbc.com. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۸-۱۵.
- ↑ "'The Satanic Verses' author Salman Rushdie on ventilator after New York stabbing". Fortune. Retrieved 15 August 2022.
The death threats and bounty led Rushdie to go into hiding under a British government protection program, which included a round-the-clock armed guard
- ↑ «RUSHDIE TO RECEIVE TOP LITERARY AWARD». Chicago Tribune. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۸-۱۵.
- ↑ "Birthday Honours List – United Kingdom." The London Gazette 58358(1):B1. 16 June 2007. Retrieved 26 March 2012. بایگانیشده در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine
- ↑ "The 50 Greatest British Writers Since 1945". بایگانیشده در ۱۹ فوریه ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine The Times, 5 January 2008. Retrieved 1 January 2010. Subscription required.
- ↑ "Distinguished Professionals in Residence". Archived from the original on 5 April 2017. Retrieved 4 April 2017.
- ↑ Gelles, David; Root, Jay; Harris, Elizabeth (12 August 2022). "Live Updates: Salman Rushdie Is Stabbed During Speech in Western New York". The New York Times. Retrieved 12 August 2022.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ «نخستین مصاحبه مطبوعاتی سلمان رشدی بعد از ترور در نیویورک». BBC News فارسی. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۰۷.
- ↑ "Time 100". Time. April 13, 2023. Retrieved April 13, 2023.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ مصطفی خلجی (۲۴ مرداد ۱۴۰۱). «چرا «آیات شیطانی» توهینآمیز تلقی شد؟». بیبیسی فارسی.
- ↑ "Salman Rushdie – Literature". literature.britishcouncil.org. Archived from the original on 29 August 2019. Retrieved 24 December 2018.
- ↑ Holson، Laura M. (۲۰۱۲-۰۳-۲۳). «From Exile to Everywhere» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۸-۱۵.
- ↑ Collie, Ashley (21 July 2015). "Shakespeare's Hotspur Would Be Proud to See His Namesake Tottenham Hotspur Leading Another British Invasion of America". HuffPost. HPMG News. Archived from the original on 19 September 2017. Retrieved 5 September 2017.
- ↑ «حکم اعدام و قتل سلمان رشدی، به مسلمانان جهان». سایت جامع خمینی.
- ↑ «حکم اعدام و قتل سلمان رشدی، به مسلمانان جهان». سایت جامع خمینی.
- ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ «BBC Persian». www.bbc.com. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۸-۱۵.
- ↑ «آخرین فتوا؛ 'آیههای شیطانی' و سلمان رشدی سی سال بعد». BBC News فارسی. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۸-۱۵.
- ↑ Lewis, Bernard (2004), The Crisis of Islam: Holy War and Unholy Terror (به انگلیسی), Random House Inc, p. 141-142
{{citation}}
: نگهداری یادکرد:نامهای متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ «Hezbollah's Terrorist Threat to the European Union - Testimony before the House Committee on Foreign Affairs, Subcommittee on Europe». بایگانیشده از اصلی در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۰ آوریل ۲۰۰۸.
- ↑ «Airline bans author Rushdie» (به انگلیسی). ۲۰۰۲-۰۳-۱۹. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۸-۱۵.
- ↑ "Air Canada bans Rushdie over security measures". The Irish Times (به انگلیسی). Retrieved 2022-08-15.
- ↑ «حکم اعدام و قتل سلمان رشدی، به مسلمانان جهان». سایت جامع خمینی.
- ↑ «خامنهای فتوای رشدی را احیا میکند؟». bbc.
- ↑ «Japanese Translator of Rushdie Book Found Slain». web.archive.org. ۲۰۰۲-۰۶-۰۲. بایگانیشده از اصلی در ۲ ژوئن ۲۰۰۲. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۸-۱۵.
- ↑ Helm, Leslie (13 July 1991). "Translator of 'Satanic Verses' Slain". Los Angeles Times. Retrieved 11 February 2013.
- ↑ Interview with Helga Waagaard who was first to find Nygaard and call for an ambulance (in Norwegian) بایگانیشده در اکتبر ۲۶, ۲۰۰۴ توسط Wayback Machine
- ↑ Afterword: The Rushdie Affair's Legacy بایگانیشده در ۳۰ سپتامبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine
- ↑ Stewart, Scott (22 July 2010). "Fanning the Flames of Jihad". Security Weekly. Stratfor. Archived from the original on 6 July 2013.
Inspire also features a "hit list" that includes the names of people like Westergaard who were involved in the cartoon controversy as well as other targets such as Dutch politician Geert Wilders, who produced the controversial film Fitna in 2008
- ↑ Bennet, Dashiell (1 March 2013). "Look Who's on Al Qaeda's Most-Wanted List". The Wire. Archived from the original on 17 November 2015. Retrieved 15 January 2015.
- ↑ Conal Urquhart. "Paris Police Say 12 Dead After Shooting at Charlie Hebdo". Time. Archived from the original on 22 November 2015. Retrieved 15 January 2015.
- ↑ Ward, Victoria (7 January 2015). "Murdered Charlie Hebdo cartoonist was on al Qaeda wanted list". The Telegraph. Archived from the original on 11 January 2022.
- ↑ Lucy Cormack (8 January 2015). "Charlie Hebdo editor Stephane Charbonnier crossed off chilling al-Qaeda hitlist". The Age. Archived from the original on 11 January 2015. Retrieved 15 January 2015.
- ↑ "Salman Rushdie Says 'I Stand With Charlie Hebdo' After Paris Attack". Time (به انگلیسی). Retrieved 2022-08-15.
- ↑ Ring, Wilson (15 January 2015). "Salman Rushdie, threatened over book, defends free speech". Associated Press. Archived from the original on 24 January 2015. Retrieved 15 January 2015.
- ↑ Thurston, Jack (15 January 2015). "After Paris Attacks, Salman Rushdie Defends Absolute Right of Free Speech While in Vermont". NECN. NBC Universal. Archived from the original on 18 January 2015. Retrieved 15 January 2015.
- ↑ «حمله به سلمان رشدی». BBC News فارسی. ۲۰۲۲-۰۸-۱۲. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۸-۱۵.
- ↑ "Author Salman Rushdie attacked on lecture stage in New York". AP NEWS (به انگلیسی). August 12, 2022. Archived from the original on August 12, 2022. Retrieved August 12, 2022.
- ↑ "Salman Rushdie Updates: Update from Elizabeth A. Harris". The New York Times (به انگلیسی). August 12, 2022. ISSN 0362-4331. Archived from the original on August 12, 2022. Retrieved August 12, 2022.
- ↑ Thompson, Carolyn; Italie, Hillel (14 August 2022). "Agent: Rushdie off ventilator and talking, day after attack". AP News.
- ↑ "Salman Rushdie is off ventilator and able to talk, agent says". The Guardian (به انگلیسی). 2022-08-14. Retrieved 2022-08-14.
- ↑ Wright, George (14 August 2022). "Salman Rushdie's 'defiant sense of humour' remains, son says". BBC News. Retrieved 14 August 2022.
- ↑ «پلیس میگوید ضارب رشدی از علاقمندان به جمهوری اسلامی است». ir.voanews.com. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۸-۱۵.
- ↑ Pourahmadi, Adam (August 15, 2022). "Iran blames Salman Rushdie and supporters for his stabbing". CNN. Retrieved August 15, 2022.
- ↑ Mion, Landon (August 15, 2022). "Iran claims it was not involved in stabbing of Salman Rushdie". Fox News (به انگلیسی). Retrieved August 15, 2022.
- ↑ «اهدای «هزار متر زمین با ارزش» به عامل حمله به رشدی توسط یک نهاد جمهوری اسلامی». رادیو فردا. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۲۱.
- ↑ Martyris, Nina (20 July 2008). "One more bouquet for Saleem Sinai". The Times of India. Archived from the original on 12 January 2009. Retrieved 7 November 2008.
- ↑ "Salman Rushdie: Kennedy Center". Retrieved 14 August 2022.
- ↑ "Salman Rushdie: The Booker Prizes". Retrieved 14 August 2022.
- ↑ "Golden Pen Award". English PEN. Archived from the original on 21 November 2012. Retrieved 3 December 2012.
- ↑ «Salman Rushdie får dansk litteraturpris på halv million». Politiken (به دانمارکی). ۲۰۱۳-۰۶-۱۲. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۸-۱۵.
- ↑ "University Honors & Awards, Indiana University website". Retrieved 13 August 2022.
- ↑ Davis, Janel (16 February 2015). "The Atlanta Journal-Constitution: Author Salman Rushdie to deliver Emory commencement May 11". Retrieved 14 August 2022.
- ↑ "Salman Rushdie honoured at UCD, The Irish Times website". Retrieved 14 August 2022.
- ↑ Epstein, Greg (20 April 2007). "HNN #18: Salman Rushdie & Cultural Humanism". American Humanist Association and the Humanist Chaplaincy of Harvard University. Archived from the original on 22 September 2015. Retrieved 9 October 2015.
- ↑ "Salman Rushdie awarded the 2014 PEN/Pinter Prize". English PEN. 19 June 2014. Archived from the original on 23 June 2014. Retrieved 19 June 2014.
- ↑ "Saint Louis Literary Award – Saint Louis University". slu.edu. Archived from the original on 23 August 2016. Retrieved 24 December 2018.
- ↑ "Salman Rushdie and Barbara Miller to receive Swiss Freethinker Award 2019". free-thought.ch (به انگلیسی). Archived from the original on 12 November 2019. Retrieved 18 November 2019.
- ↑ «Irna». بایگانیشده از اصلی در ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۷. دریافتشده در ۲۱ ژوئن ۲۰۰۷.
- ↑ «سلمان رشدی لقب شوالیه دریافت کرد، بیبیسی فارسی». www.bbc.com. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۸-۱۵.
- ↑ «BBCPersian.com». www.bbc.com. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۸-۱۵.
- ↑ خبرآنلاین. «انگلیسیها به سلمان رشدی مرتد جایزه میدهند».
- ↑ "15 June 2007 Rushdie knighted in honours list". BBC News. 15 June 2007. Archived from the original on 23 August 2007. Retrieved 16 June 2007.
- ↑ Pierce, Andrew. "Salman Rushdie is knighted by the Queen". The Daily Telegraph (به انگلیسی). Archived from the original on 11 January 2022. Retrieved 23 May 2017.
- ↑ "Protests spread to Malaysia over knighthood for Salman Rushdie". The New York Times. 20 June 2007. ISSN 0362-4331. Archived from the original on 22 June 2011. Retrieved 23 May 2017.
- ↑ «Rushdie Expresses Regret to Muslims for Book's Effect». archive.nytimes.com. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۸-۱۵.
- ↑ .[۱] بایگانیشده در ۱۳ ژانویه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۶. دریافتشده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۰۶.
- ↑ "Book Review: The Golden House by Salman Rushdie". vowelor (به انگلیسی). February 7, 2017.
- ↑ «سلمان رشدی: هر روز بابت از دست دادن یک چشمم غمگین میشوم». BBC News فارسی. ۲۰۲۴-۰۴-۱۵. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۴-۱۵.
- ↑ «شرم». بایگانیشده از اصلی در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۰۱۷-۱۱-۱۳.
- ↑ «بچههای نیمهشب». بایگانیشده از اصلی در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۰۱۷-۱۱-۱۳.
- ↑ «آیههای شیطانی». بایگانیشده از اصلی در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۰۱۷-۱۱-۱۳.
- Mahloujian, Azar. "Phoenix From the Ashes: A Tale of the Book in Iran." Iran Chamber Society. (بازبینی ۱۸ ژوئیه ۲۰۰۶).