جعفر بن احمد سَرّاج با کُنیهٔ ابومحمد، شهرت‌یافته به سَرّاجِ قاری (۱۰۲۸- ۱۱۰۶) محدث، قاری، فقیه، زبان‌شناس، ادیب و شاعر عربی عراقی در سدهٔ پنجم هجری بود که در ادبیات برای اثرش «مصارع العُشّاق» که مجموعه روایات و حکایت و اشعار وابسته به عاشقان، برگرفته از ادبیات کهن شرقی و اسلامی و ادبیان نوین روزگارش است.[۱][۲]

سَرّاج قاری
جعفر بن احمد سَرّاج
زادهٔ۱۰۲۸/ ۴۱۹ق
درگذشت۱۱ اکتبر ۱۱۰۶/ ۱۱ صفر ۴۸۸ق
پیشه(ها)قاری، محدث، فقیه، ادیب، نویسنده و شاعر
شناخته‌شده
برای
اثرش «مصارع العشّاق»

منابع

ویرایش
  1. فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۰۹. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۱۵. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)