ستاره‌شناسی نوین
ستاره‌شناسی نوین (Astronomia Nova) کتابی به زبان لاتین اثر ستاره‌شناس آلمانی یوهانس کپلر است که در سال ۱۶۰۹ میلادی چاپ شد و شامل ده سال مطالعات او در باب حرکت مریخ است. این اثر یکی از مهمترین کتب تاریخ اخترشناسی و انقلاب علمی به‌شمار می‌رود و نقش مهمی در تثبیت نظریه خورشیدمرکزی و مطالعه اجرام آسمانی داشت. کپلر در این کتاب نشان داد که سیاره‌ها درمدارهای بیضی شکل به دور خورشید و حول یک کانون مشترک حرکت می‌کنند و این که اگر خطی بین خورشید و یک ستاره در حال حرکت رسم شود این خط در زمان مساوی از نواحی مساوی از مدار بیضی خواهد گذشت (قوانین اول و دوم کپلر). به نوشتهٔ کپلر در این کتاب، خورشید موتوری است که نیروی لازم برای حرکت سیاره‌ها را فراهم می‌کند و سرعت سیاره‌ها با نزدیک شدن به خورشید در خم مدارشان بیشتر می‌شود.
 | |
| نویسنده(ها) | یوهانس کپلر |
|---|---|
| عنوان اصلی | Astronomia Nova ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΤΟΣ seu physica coelestis, tradita commentariis de motibus stellae Martis ex observationibus G.V. Tychonis Brahe (English: New Astronomy, Based upon Causes, or Celestial Physics, Treated by Means of Commentaries on the Motions of the Star Mars, from the Observations of Tycho Brahe, Gent) |
| زبان | زبان لاتین |
| موضوع(ها) | اخترشناسی |
منابع
ویرایش- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Astronomia nova». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۸.