سامری‌ها
سامری‌ها (عبری: שומרונים شومرُنیم، عربی: السامریون) اقلیتی قومی-دینی از مردم شام هستند که ریشه‌شان به ساکنان کهن سامی (سامی) این منطقه می‌رسد. از لحاظ مذهبی سامریان پیروان سامری گرایی یا فرقه سامری هستند، یکی از ادیان ابراهیمی که نزدیکی زیادی با یهودیت دارد و برپایه آموزه‌های تورات سامری بنا شده، ایشان باور دارند که پیروان آیین راستین بنی اسرائیل، پیش از تبعید به بابل هستند که توسط مردمی که در سرزمین اسرائیل مانده‌اند محفوظ مانده‌است، از این رو با یهودیت مخالف اند و آن را شبیه دین خود اما تحریف شده و آورده بازگشتگان از تبعید می‌دانند.
| جمعیت کل | |
|---|---|
| ۹۰۰ (۱٫۱٫۲۰۱۲)[۱] | |
| مناطق با اکثریت جمعیت | |
 اسرائیل تشکیلات خودگردان فلسطین | |
| جوامع سامری | |
| حولون | ~۳۵۰ |
| کریات لوزه | ۳۵۰[۱] |
| دیگر شهرها | ۲۰۰ |
| دین‌ها | |
| سامری گرایی | |
| کتاب‌های دینی | |
| تورات سامری کتاب یوشع سامریان[۲] | |
| زبان‌ها | |
| زبان امروزی عبری، عربی و آرامی غربی زبان گذشته عربی، جایگزین شده با آرامی و قبل تر عبری سامری زبان ادبی عبری سامری، آرامی سامری، سامری عربی[۲] | |
| گروه‌های قومی مرتبط | |
| یهودیان، مردم فلسطینی | |
از لحاظ نسب ادعا می‌شود که سامری‌ها شاخه‌ای از عبرانیهای کهن ساکن شام قدیم و از قبیله‌های افراییم و مناسه (دو پسر یوسف پسر یعقوب) و همچنین شاخه‌ای از قبیله کاهن لاوی هستند،[۳] که ارتباطشان با سامریه به آغاز ورودشان به سرزمین کنعان می‌رسد، در عین حال بعضی حدس می‌زنند که این ارتباط از شروع تبعید به بابل (دولت‌شهر) تا پادشاهی بابا ربا در سامریه بوده‌است، در هر صورت خود سامری‌ها نامشان را نه از نام سرزمین سامریه که از لغت عبری شامریم שַמֶרִים به معنای نگهدارنده می‌دانند.[۴]
در تلمود، یکی از متون یهودی که تاریخش به دوران تأسیس معبد دوم سلیمان می‌رسد، نسب سامریان مورد مناقشه‌است، در آن کتاب از سامریان با عنوان כותים کوثیم یاد شده‌است، که به شهر باستانی کوثا اشاره دارد، که از لحاظ جغرافیایی امروز جزئی از کشور عراق است.[۵] در هر حال در کتاب مقدس کوثا تنها یکی از چندین شهری است که مردم از آنها به سامریه آمده‌اند، علی رقم این در ادامه باز از سامری‌های با عنوان کوثایی یاد شده‌است،[۶] با اضافه شدن این ادعا که مردان کوثا نرگال را به عنوان خدای خود برگزیده اند.[۷][۸] برریس‌های ژنتیکی جدید تصدیق می‌کند که سامریان و یهودیان همانگونه که در تلمود آمده ریشه‌هایی مشترک دارند.[۹]
از لحاظ تاریخی سامریان جمعیت عمده‌ای داشته‌اند - بیش از یک میلیون در اواخر دوران رومیها اما به تدریج در قرون بعدی به چند ده هزار نفر کاهش یافته‌اند - کاهش جمعیت بدین شکل نتیجه چندین حادثه تاریخی که از جمله مهمترینشان، سرکوب خونین سومین خیزش سامری‌ها توسط امپراطوری بیزانس و اسلام آوردن جمعیت‌های عمده‌ای از آنها در اوایل دوره اسلامی فلسطین است.[۱۰][۱۱][۱۲] بر اساس سرشماری خودشان در تاریخ ۱ ژانویه ۲۰۱۲ تنها ۷۵۱ سامری موجودند که در تنها در دو نقطه یعنی قریه لوزه در کرانه باختری رود اردن و شهر خولون در اسرائیل زندگی می‌کنند. همچنین ۸ خانواده سامری نیز در شهر غزه موجودند.[۱۳] پیروانی با گذشته‌های مختلف نیز در خارج از اسرائیل به فرقه سامری پیوسته‌اند، به خصوص در ایالات متحده.
با زنده شدن دوباره تکلم به عبری توسط یهودیان در اسرائیل و همچنین گسترش آن و رسمی شدنش پس از پدید آمدن اسرائیل، بسیاری از سامریان در اسرائیل امروزه از زبان عبری استفاده می‌کنند. زبان مادری اکثر سامری‌ها در دوران جدید عربی بوده‌است، همچنان‌که برای آنهایی که در کرانه باختری رود اردن زندگی می‌کنند هست. سامری عبری، سامری آرامی و سامری عربی به عنوان زبان ادبی مورد استفاده‌اند که توسط الفبای سامری و همچنین گونه‌های مختلف الفبای کهن عبری نوشته می‌شود که با الفبای عبری مورد استفاده یهودیان که خط مربعی نامیده می‌شود و از الفبای آرامی برگرفته شده متفاوت است.[۱۴] عبری و پس از آن آرامی زبان‌هایی بوده‌اند که توسط سامریان و یهودی‌ها در زمان تبعیدشان توسط رومیها در یهودیه استفاده می‌شده.[۱۵]
از جمله مهم‌ترین تفاوت‌های بین سامری‌ها و یهودیان مکانی است که آنها معتقدند خدا برای سکونت خود انتخاب کرده‌است. در حالی که یهودیان معتقدند خداوند کوه صهیون را در اورشلیم انتخاب کرد، سامریان معتقدند. او کوه گریزیم را در نزدیکی شکیم انتخاب کرد. پس از تبعید بابلی، سامریان معبدی در کوه گریزیم و یهودیان معبدی در کوه صهیون ساختند. در قرن بیستم جمعیت سامری‌ها به کمتر از ۲۰۰ نفر کاهش یافت، اما در دهه ۲۰۱۰ به‌طور پیوسته به حدود ۸۰۰ نفر رسید. تنها در سال‌های اخیر به مردان اجازه داده شده‌است که با زنان خارج از جامعه ازدواج کنند، اگرچه زنانی که خارج از جامعه ازدواج می‌کنند طرد شده‌اند.[۱۶]
پیوند به بیرون
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ [۱] Retrieved 10-05-2016.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Joshua, The Samaritan Book Of: (به انگلیسی), JewishEncyclopedia.com
- ↑ "Who are the Samaritans?". Shomronim.com. Archived from the original on 20 March 2012. Retrieved 2011-12-05.
- ↑ David Noel Freedman, The Anchor Bible Dictionary, 5:941 (New York: Doubleday, 1996, c1992).
- ↑ "Cutheans were a very early race, widely extended and powerful. That from تاریخ آشور they extended to هند، جمهوری خلق چین، Arabia Petraea and Abyssinia," Journal of Sacred Literature and Biblical Record By Henry Burgess - Kessinger Publishing, May 1, 2003 - p.481 [۲]
- ↑ Yitzakh Magen,'The Dating of the First Phase of the Samaritan Temple on Mt Gerizim in Light of Archaeological Evidence,' in Oded Lipschitz, Gary N. Knoppers, Rainer Albertz (eds.) Judah and the Judeans in the Fourth Century B.C.E. , Eisenbrauns, 2007 pp.157ff.p.177 n.13.
- ↑ (2 Kings, 17:30). "According to the rabbins, his emblem was a cock".
- ↑ Clarke's Commentary on the Bible - 2 Kings 17:30
- ↑ Reconstruction of Patrilineages and Matrilineages of Samaritans and Other Israeli Populations From Y-Chromosome and Mitochondrial DNA Sequennce Variationپی‌دی‌اف (855 KB), Hum Mutat 24:248–260, 2004.
- ↑ M. Levy-Rubin, "New evidence relating to the process of Islamization in Palestine in the Early Muslim Period - The Case of Samaria", in: Journal of the Economic and Social History of the Orient, 43 (3), p. 257-276, 2000, Springer
- ↑ Fattal, A.(1958) Le statut légal des non-Musulman en pays d'Islam, Beyrouth: Imprimerie Catholique, p. 72-73.
- ↑ http://www.thesamaritanupdate.com/
- ↑ Friedman, Matti (2007-03-18). "Israeli sings for her estranged people". Associated Press. Yahoo! News. pp. (Sun March 18, 2007, 2:45 PM ET). Archived from the original on 2007-03-26. "Today there are precisely 705 Samaritans, according to the sect's own tally. Half live near the West Bank city of Nablus on Mt. Gerizim [...]. The other half live in a compound in the Israeli city of Holon, near Tel Aviv."
- ↑ Angel Sáenz-Badillos ; translated by John Elwolde. (1993). A History of the Hebrew Language. Cambridge, England: Cambridge University Press. ISBN 0-521-55634-1.
{{cite book}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ "The Samaritans' Passover sacrifice", Ynetnews, May 2, 2007
- ↑ "Definition, Religion, & Bible". Encyclopedia Britannica (به انگلیسی). 1998-07-20. Retrieved 2023-12-15.