سابینا اسپیلرین
سابینا نیکولایونا اسپیلرین (روسی: Сабина Николаевна Шпильрейн ; ۷ نوامبر ۲۵ اکتبر ۱۸۸۵ OS - ۱۱ اوت ۱۹۴۲) یک پزشک روسی و یکی از اولین روانکاوان زن بود. او بیمار و سپس شاگرد و سپس همکار کارل گوستاو یونگ بود که در طول سالهای ۱۹۰۸–۱۹۱۰ با او رابطه صمیمانه ای داشت، همان‌طور که در مکاتبات آنها از آن زمان و خاطرات او مستند شده‌است.
سابینا اسپیلرین | |
|---|---|
 | |
| نام هنگام تولد | Sheyve (Elisheva) Naftulovna Spielrein |
| زادهٔ | ۷ نوامبر ۱۸۸۵ OS |
| درگذشت | ۱۱ اوت ۱۹۴۲ (۵۶ سال) |
| ملیت | Russian |
| محل تحصیل | دانشگاه زوریخ (پزشک, 1911) |
| شناخته‌شده برای | رانه مرگ child psychotherapy روان‌شناسی زبان |
| همسر | Pavel Nahumovich Sheftel (ا. ۱۹۱۲–۱۹۳۶) |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | روان‌درمانی روانکاوی |
| محل کار | Rousseau Institute |
| استاد راهنما | اویگن بلویلر کارل گوستاو یونگ |
| دانشجویان برجسته | الکساندر لوریا لو ویگوتسکی |
| تأثیر گرفته از | Carl Jung زیگموند فروید |
| تأثیر گذار بر | Carl Jung Sigmund Freud ژان پیاژه |
او به عنوان روان‌پزشک، روانکاو، معلم و متخصص اطفال در سوئیس و روسیه کار کرد او در یک بازه سی ساله، بیش از ۳۵ مقاله به سه زبان (آلمانی، فرانسوی و روسی) منتشر کرد که شامل روانکاوی، روان‌شناسی رشد، روان‌شناسی و روان‌شناسی تربیتی می‌شد. از جمله آثار او در زمینه روانکاوی، مقاله ای با عنوان «تخریب به عنوان علت به وجود آمدن» است که در سال ۱۹۱۲ به زبان آلمانی نوشته شده‌است.
اسپیلرین از پیشگامان روانکاوی و یکی از اولین کسانی بود که مفهوم غریزه مرگ را معرفی کرد.
او یکی از اولین روانکاوانی بود که مطالعه موردی در مورد اسکیزوفرنی انجام داد و پایان‌نامه ای در یک مجله روانکاوی منتشر کرد.[۱] اسپیلرین به‌طور فزاینده ای به عنوان یک متفکر مهم و مبتکر شناخته می‌شود که به دلیل التقاط غیرمعمول، امتناع از پیوستن به جناح‌ها، رویکرد فمینیستی به روان‌شناسی و قتلش در هولوکاست در تاریخ به حاشیه رانده شد.