زرینه

شهری در استان کردستان

زَرینه اوباتو شهری است در استان کردستان در ایران. این شهر در بخش کرفتو شهرستان دیواندره قرار گرفته ‌است. جمعیت این بخش، برابر با نوزده هزار نفر ‌است که به زبان کردی و لهجه اردلانی گویش می‌کنند.[۳]

زرینه
زرینه هه وه تو
زرینه اوباتو
کشور ایران
استانکردستان
شهرستاندیواندره
بخشکَرَفتو
سال شهرشدن۱۳۷۹[۱]
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۲۰۳۳ متر، میانگین دمای سالانه ۷٫۶ درجه سانتیگراد، میانگین بارش سالانه ۳۸۰ میلیمتر، تعداد روزهای یخبندان سالانه ۱۴۶ روز[۲]
اطلاعات شهری
شهردارمهندس یوسف نادری
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۸۷
زرینه بر ایران واقع شده‌است
زرینه
روی نقشه ایران
۳۶°۰۳′۴۰″شمالی ۴۶°۵۵′۱۱″شرقی / ۳۶٫۰۶۱۰°شمالی ۴۶٫۹۱۹۸°شرقی / 36.0610; 46.9198

شهر زرینه اوباتو در جاده دیواندره به سقز واقع شده ‌است. زرینه اوباتو با میانگین دمای ۷/۶ درجه سانتیگراد بالای صفر، سردترین شهر ایران از لحاظ میانگین دما است. حریم قانونی شهر زرینه ۴۳۰ هکتار می‌باشد. مساحت حریم خدماتی ۷۷ هکتار و مساحت معابر زرینه اوباتو ۱۹ هکتار است. فاصله زرینه اوباتو از دیواندره برابر ۲۱ کیلومتر، از سقز معادل ۶۵ کیلومتر و از سنندج حدود ۱۱۰ کیلومتر است.

وجه تسمیه زرینه اوباتو از دو کلمه زرینه و هو و تو ساخته شده‌است. زرینه به معنای طلا، و هو تو به معنای هوای سرد است. هو در کردی یعنی طایفه و تو یعنی شما. هو تو یا همان اوبا تو یعنی او با شماست. (هو معکم) منطقه زرینه اوباتو محل ییلاق (ليلاخ به كردي) طوایف تیلکو گلباغی و جافهای عراق بوده ‌است.

زرینه اوباتو در سال ۱۳۷۹ ه.ش به شهر تبدیل شد. جاذبه‌های اين شهر شامل آب شفابخش که با یک بار مصرف این آب، سنگهای کلیه دفع می‌شود! افرادی که دارای کلیه ی سنگ ساز هستند، می‌توانند با مصرف این آب برای همیشه از شر سنگ کلیه رها شوند! چمنزارهای( چیمن به كردي) این منطقه جزو بیشترين آمار چمن زارهاي طبيعي ايران است که ناب ترین و کم ‌یاب‌ترین گیاهان دارویي کشور را دارد. گیاه ثعلب از مهم‌ترین گیاهان منطقه اوباتو (هو معكم) است که در نوع خود بی نظیر است.

منابع

ویرایش
  1. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۴ مارس ۲۰۱۴.
  2. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ اكتبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۶ اكتبر ۲۰۱۸. تاریخ وارد شده در |بازبینی=،|archive-date= را بررسی کنید (کمک)
  3. «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.