زبان یونانی کوینه

یونانی کوینه (به یونانی: κοινή) گونه‌ای فرامنطقه‌ای از زبان گفتاری یونانی بود که در روزگار هلنی و رومی به عنوان گویش میانجی مناطق گوناگون یونانی‌زبان به‌کار می‌رفت. یونانی کوینه در پی گسترش فتوحات اسکندر مقدونی در سده چهارم پیش از میلاد پدید آمد و در سده‌های پس از آن در مناطق بزرگی از مدیترانه و خاورمیانه کاربرد داشت و بعدها زبان غالب امپراتوری بیزانس شد. واژه کوینه به معنای همگانی است. به یونانی کوینه، گویش اسکندری، یونانی اتیک، و یونانی هلنی هم گفته شده‌است.

یونانی کوینه
Ἡ ΚΟΙΝῊ ΔΙΆΛΕΚΤΟΣ · Ἡ ἈΛΕΞΑΝΔΡΈΩΝ ΔΙΆΛΕΚΤΟΣ
منطقه	امپراتوری روم شرقی
دوره	300 قبل از میلاد - 300 (استفاده رسمی در امپراتوری بیزانس تا سال 1453)
تبار	زبان‌های هندواروپایی زبان‌های هلنی‌تبار زبان یونانی اتیک-ایونین یونانی کوینه
گونه‌های نخستین	نیایونانی یونانی باستان یونانی کوینه
سامانه نوشتاری	الفبای یونانی
کدهای زبان
ایزو ۲–۶۳۹	grc
ایزو ۳–۶۳۹	grc
فهرست لینگوییست	grc-koi
گلاتولوگ	هیچ کدام
نقشه مناطق یونانی‌زبان عصر هلنیستی

یونانی کوینه ترکیبی از گویش اتیک، گویش‌های مرتبط ایونی و لهجه آتن بود و فرایندی را آغاز کرد که منجر به ایجاد نخستین گویش مشترک یونانی و به صورت میانجی درآمدن یونانی در طول مدیترانه شرقی و خاور نزدیک شد. یونانی کوینه را می‌توان در سرزمین‌های تسخیرشده توسط اسکندر مقدونی، از مصر تا کناره‌های هند نیز ردیابی کرد. پس از فتح یونان به دست رومی‌ها، به‌طور غیررسمی یک چندزبانگی یونانی و لاتین بر شهر رم حاکم شد و یونانی کوینه زبان اول یا دوم امپراتوری روم به‌شمار می‌رفت. تأثیر کوینه بر مسیحیت نیز قابل توجه است چرا که حواریون از این زبان برای گسترش و تبلیغ مسیحیت استفاده می‌کردند. نسخهٔ اصلی عهد جدید و نسخهٔ هفتادگانی از عهد عتیق نیز بدین زبان نگاشته شده‌اند و از همین رو، یونانی کوینه، یونانی عهد جدید و یونانی انجیلی نیز نام دارد.

الفبا

الفبای یونانی ۲۴حرف دارد که در زیر از راست به چپ مرتب گردیده‌اند:

حروف بزرگ

Α

Β

Γ

Δ

Ε

Ζ

Η

Θ

Ι

Κ

Λ

Μ

Ν

Ξ

Ο

Π

Ρ

Σ

Τ

Υ

Φ

Χ

Ψ

Ω

حروف کوچک

α

β

γ

δ

ε

ζ

η

θ

ι

κ

λ

μ

ν

ξ

ο

π

ρ

σ/ς

τ

υ

φ

χ

ψ

ω

تلفظ حروف به شکل زیر است:

Α α: آلفا Β β: بتا Γ γ: گاما Δ δ: دلتا Ε ε: اپسیلن Ζ ζ: زتا Η η: اتا Θ θ: تتا

Ι ι: یوتا Κ κ: کاپا Λ λ: لامبدا Μ μ: موو Ν ν: نوو Ξ ξ: کی سی Ο ο: اُمیکرون Π π: پی

Ρ ρ: رو Σ σ/ς: سیگما Τ τ: تاو Υ υ: آپسیلن Φ φ: فی Χ χ: خی Ψ ψ: سای Ω ω: اُمگا

منابع

• Bubenik, V. (2007). "The rise of Koiné". In A. F. Christidis. A history of Ancient Greek: from the beginnings to late antiquity. Cambridge: University Press. pp. 342–345.