زبان نروژی

زبان نروژی یا نارویژی (به نروژی: norsk) یک زبان هندواروپایی از شاخهٔ گروه زبان‌های اسکاندیناویایی خانوادهٔ زبان‌های ژرمنی (زبان‌های ژرمنی شمالی) است. نروژی زبان رسمی کشور نروژ است.

زبان نروژی
تبار	Default زبان‌های ژرمنی ژرمنی شمالی زبان نروژی
کدهای زبان
ایزو ۱–۶۳۹	no – نروژی nb – بوکمال nn – نینورسک
ایزو ۲–۶۳۹	[[ISO639-3:nor – نروژی nob – بوکمال nno – نینورسک|nor – نروژی nob – بوکمال nno – نینورسک]]
ایزو ۳–۶۳۹	nor – کد همگانی کدهای اختصاصی: nob – بوکمال nno – نینورسک

گفتنی است که وجود دو زبان در نروژ، باعث پیچیدگی مسائل زبانی این کشور شده‌است. این زبان‌ها، بوکمال (زبان کتابی)، که نزدیک به زبان دانمارکی است، و نینورسک (نروژی جدید)، که نزدیک به لهجهٔ شمال سوئد است، نام دارند. نام‌های غیررسمی این دو زبان به‌ترتیب ریکسمول (به‌معنای زبان سلطنتی) و لاندسمول (به‌معنای زبان روستایی) است.

هردو زبان از سال ۱۸۸۵ به‌عنوان زبان‌های رسمی نروژ شناخته شده‌اند. زبان نونورسک در سال ۱۸۵۰ توسط ایوار آسن بر پایهٔ زبان سده‌های میانه و لهجه‌های نروژیِ آن دوره ابداع شده‌است. زبان‌های بوکمول و نینورسک، پس از اصلاحات سال ۱۹۳۸، به هم نزدیک‌تر شدند؛ این امر نتیجهٔ سیاست‌های حکومتی برای به‌هم پیوستن دو زبان جهت ایجاد زبان مشترک نروژی به‌نام سام‌نورسک بوده‌است. همه‌پرسی سال ۱۹۴۶ نشان داد که ۷۹٪ مردم نروژ از این سیاست پشتیبانی می‌کنند؛ اما مخالفان این سیاست، اعتراض‌های گسترده‌ای را در دههٔ پنجاه میلادی ترتیب دادند. به‌هرحال، نفوذ سام‌نورسک از سال ۱۹۶۰ کاهش یافت و در سال ۲۰۰۲ رسماً کنار گذاشته شد.

جستارهای وابسته

• بوکمال
• نینورسک

منابع

• زبان‌های مردم جهان، میشل مالِرْب، مترجم: عفت ملانظر، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۸۲.
• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Norwegian language». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۰۹.