زبان لیدیایی

لیدیایی
لیدیایی
	نقشه پراکندگی زبان‌های آناتولی، در هزاره دوم و اول قبل از میلاد.
منطقه	لیدیا
قومیت	لیدیایی‌ها
دوره	تأیید شده ca. 700–200 BCE
تبار	هندواروپایی آناتولی Luwo-Lydian? لیدیایی; ; ;
سامانه نوشتاری	Lydian alphabet
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹	xld
فهرست لینگوییست	xld
گلاتولوگ	lydi1241 (لیدیایی)
	این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

زبان لیدیایی از زبان‌های مرده خانواده زبانی زبان‌های هندواروپایی و از شاخه زبان‌های آناتولی آن است. گویشوران این زبان در لیدیا در آناتولی غربی که امروزه در خاک ترکیه جای گرفته است، بوده اَند. آثار به جای مانده از این زبان بیش از هزار اثر شامل سنگ‌نبشته‌ها ٬ نوشته‌های روی سکه و نقاشی‌های گوناگون است.^[۲]

منابع

↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "لیدیایی". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
↑ Lydian language-britanica