دیپلماسی
دیپلماسی[۱] (به انگلیسی: Diplomacy) به دانش ارتباط میان سیاستمداران و سران کشورهای جهان گفتهمیشود.[۲] به مقامهای رسمی سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و نظامی یک کشور نزد کشور یا سازمان بینالمللی پذیرنده «دیپلمات» میگویند. در فرهنگ روابط دیپلماتیک، عالیترین مقام سیاسی در نزد کشور میزبان را «سفیر » مینامند.
اصول، آداب و پروتکلهای دیپلماتیک
ویرایشبر اساس «ماده ۲۲»[۳] کنوانسیون وین، اماکن دیپلماتیک و کنسولی و هیئتهای دیپلماتیک، دارای «مصونیت سیاسی» هستند و از این روی، پلیس و نیروهای امنیتی کشور میزبان نمیتواند وارد محدوده دیپلماتیک کشور دیگری شوند و نمایندگان یا کارگزاران دولت میزبان تنها با اجازه سفیر و در غیاب سفیر، رئیس هیئت نمایندگی، حق ورود به این محدوده را دارند.[۴]
مطابق کنوانسیون ۱۹۶۱ وین، دولتهای میزبان، مسئول حفاظت و تأمین امنیت سفارتخانهها و نمایندگیهای دیپلماتیک خارجی در کشور خود هستند.[۵][۶]
بر اساس پروتکلهای تشریفات، معمولاً هر سفر بالاترین مقام اجرایی یک کشور باید پیش از انجام دومین سفر، با پاسخ متقابل همراه شدهباشد.[۷] مطابق رویه دیپلماتیک، بیپاسخ ماندن سفر مقامهای رسمی یک کشور به کشور دیگر، به معنی کماعتنایی یا ابراز ناخرسندی نسبت به دولت مقابل است.[۸]
شرکت روسای دولتها، بدون «سفر رسمی» قبلی به کشور محل برگزاری بازیهای المپیک، در آداب دیپلماتیک مرسوم نیست.[۹]
پانویس
ویرایش- ↑ «دیپلماسی» [علوم سیاسی و روابط بینالملل] همارزِ «diplomacy»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوم. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰ (ذیل سرواژهٔ دیپلماسی)
- ↑ داریوش آشوری، فرهنگ سیاسی، نشر مروارید، چاپ هشتم، ۱۳۵۴
- ↑ ماده ۲۲ کنوانسیون وین در سال ۱۹۶۱ میلادی، به تصویب رسید.
- ↑ رئیسجمهوری اکوادور به بریتانیا در مورد جولین آسانژ هشدار داد، بیبیسی فارسی
- ↑ درخواست وزارت امور خارجه ایران از پلیس برای جلوگیری از حمله به سفارتخانهها، بیبیسی فارسی
- ↑ محکومیت جهانی حمله به سفارت بریتانیا در تهران، بیبیسی فارسی
- ↑ احمدینژاد برای سومین بار به عربستان سعودی میرود، بیبیسی فارسی
- ↑ انتقاد کویت از ایران بر سر جزایر سهگانه در آستانه سفر احمدینژاد، بیبیسی فارسی
- ↑ رئیسجمهور آلمان المپیک زمستانی روسیه را بایکوت کرد، دویچه وله فارسی