ابوالفضل رشید الدین میبدی
ابوالفضل رشیدالدین میبدی نویسنده، شاعر و مفسر قرآن در نیمهٔ نخست قرن ششم هجری / دوازدهم میلادی است. مهمترین اثر وی تفسیر کشف الاسرار و عدة الابرار میباشد[۱] که تفسیر بزرگِ مشروحی از قرآن است و تألیف آن در اوایل سال ۵۲۰ ه.ق / ۵۰۴ خورشیدی / ۱۱۲۶ م آغاز گردیده و چنانکه میبدی خود در ابتدای کتاب گفته در حقیقت شرحی است بر تفسیری که استاد او خواجه عبدالله انصاری ترتیب داده بود.
برشی از کشف الاسرار
ویرایشبس خزائن معرفت که به او پیدا گردند، بس خفتگان که به او بیدار گردند، بس غافلان که به او هشیار گردند، بس طالبان که به او به مقصود رسیدند، بس مشتاقان که به او دوست را دریافتند. هم یاد است و هم یادگار، بنازش میدار تا وقت دیدار!
گل را اثر روی تو گلپوش کند | ||
جان را سخن روی تو مدهوش کند | ||
آتش که شراب وصل تو نوش کند | ||
از شوق تو سوختن فراموش کند |
کنگره بزرگداشت میبدی
ویرایشکنگره بینالمللی بزرگداشت وی در اردیبهشت ماه سال ۱۳۷۴ شمسی به همت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان یزد به مدت سه روز در محل دانشگاه آزاد اسلامی میبد برگزار گردید.
[۲] اساس کار رشیدالدین در تألیف تفسیر کشف الاسرار بر اساس تفسیری از قرآن توسط خواجه عبدالله انصاری است.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ محیط طباطبایی، محمد. «داستان تفسیر خواجه انصاری (بحث فنی راجع به تفسیر خطی)». مجله دانش. دریافتشده در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۱.[پیوند مرده]
- ↑ «ابوالفضل میبدی و تفسیر کشف الاسرار». کیهان اندیشه؛ فروردین و اردیبهشت ۱۳۷۵ - شماره ۶۵. دریافتشده در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۱.