نسترن زرد
نسترن زرد یا گل زرد یا رز زرد ایرانی (نام علمی: Rosa foetida) یکی از گونه‌های خوراکی رز است. نسترن زرد به صورت درختچه‌هایی به ارتفاع ۸۰ تا ۱۲۰ سانتیمتر است. ساقه این گیاه به صورت ایستاده با شاخه‌های محکم و ایستاده یا خمیده دارای تیغ‌های محکم است. مصرف آب نسترن از رز و گل محمدی بیشتر است . در میان گونه‌های رز، گل محمدی ماندگاری بیشتر و مصرف آب کمتری دارد.
| نسترن زرد | |
|---|---|
| |
| Rosa foetida | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاه |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | گیاهان گلدار |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | دولپه‌ای‌های نو |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | رزیدها |
| راسته: | گل‌سرخ‌سانان |
| تیره: | گلسرخیان |
| سرده: | رز |
| گونه: | R. foetida |
| نام دوبخشی | |
| Rosa foetida Herrm.
| |
| مترادف | |
برگ این گیاه دارای برگ‌چه‌های تخم مرغی در حاشیه دندانه‌دار، دمبرگ کرک‌دار و غده‌پوش، شامل تیغ‌های چنگکی یا خمیده است. گل نسترن زرد در سطح رویی قرمز، قرمز نارنجی و در سطح پشتی زرد گوگردی و گاهی تماما زرد است. این گیاه در آذربایجان، کردستان، همدان، اصفهان، شیراز و تهران می‌روید و در استان کرمانشاه در کرند غرب، ماهیدشت و سنقر یافت می‌شود. میوهٔ این گیاه به صورت کروی است. از گلبرگ‌های نسترن زرد در فصل بهار جهت تهیه مربا استفاده می‌کنند و در فصل پاییز و اواخر تابستان میوه‌های آن را به صورت خام مورد استفاده قرار می‌دهند.[۱]
پانویس
ویرایش- ↑ «نسترن زرد یا Rosa foetida hermann». خبرگزاری دانشجویان ایران. ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۲.
پیوند به بیرون
ویرایش