رابرت لافلین
فیزیکدان آمریکایی
رابرت بتز لافلین (به انگلیسی: Robert Betts Laughlin) (زاده ۱ نوامبر ۱۹۵۰) استاد فیزیک و فیزیک کاربردی در دانشگاه استنفورد است. او به همراه هورست لودویگ اشتورمر از دانشگاه کلمبیا و دانیل چی تسوئی از دانشگاه پرینستون در سال ۱۹۹۸ برای کشف جدید از یک فرم مایع کوانتومی موفق به دریافت جایزه نوبل فیزیک شدند.[۱]
رابرت لافلین | |
---|---|
زادهٔ | ۱ نوامبر ۱۹۵۰ (۷۴ سال) ویسالیا، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا |
ملیت | ایالات متحده آمریکا |
محل تحصیل | مؤسسه فناوری ماساچوست دانشگاه کالیفرنیا، برکلی |
شناختهشده برای | اثر کوانتومی هال |
جوایز | E. O. Lawrence Award (1984) Oliver E. Buckley Condensed Matter Prize (1986) جایزه نوبل فیزیک (۱۹۹۸) نشان بنجامین فرانکلین (۱۹۹۸) |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | فیزیک نظری |
محل کار | دانشگاه استنفورد |
استاد راهنما | John D. Joannopoulos |
زندگی
ویرایشلافلین در ویسالیا، کالیفرنیا زاده شد. او در سال ۱۹۷۲ ازدانشگاه برکلی مدرک کارشناسی در ریاضیات را دریافت کرد؛ و دکترای خود در فیزیک را در سال ۱۹۷۹ از مؤسسه فناوری ماساچوست گرفت.
منابع
ویرایش- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Robert B. Laughlin». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۶ اوت ۲۰۱۱.