دیوید دوم، پادشاه اسکاتلند
دیوید دوم (به انگلیسی: David II) (۱۳۲۴ میلادی – میلادی ۱۳۷۱ میلادی) پادشاه اسکاتلند از خاندان بروس، بین سال‌های ۱۳۲۱ میلادی تا ۱۳۷۱ میلادی بود.
| دیوید دوم اسکاتلند | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| پادشاه اسکاتلند | |||||
 | |||||
| سلطنت | ۷ ژوئن ۱۳۲۹ میلادی - ۲۲ فوریه ۱۳۷۱ میلادی | ||||
| پیشین | روبرت یکم | ||||
| جانشین | روبرت دوم | ||||
| زاده | ۵ مارس ۱۳۲۴ میلادی دانفرملاین، فایف | ||||
| درگذشته | ۲۲ فوریهٔ ۱۳۷۱ (۴۶ سال) میلادی دژ ادینبورو | ||||
| آرامگاه | هالیرود ابی | ||||
| همسران |
| ||||
| |||||
| پدر | روبرت یکم | ||||
| مادر | الیزابت دی برگ | ||||
زندگی‌نامه
ویرایشدیوید بروس در ۵ مارس ۱۳۲۴ میلادی در دانفرملاین در فایف اسکاتلند زاده شد. او تنها پسر رابرت یکم، پادشاه اسکاتلند و از همسر دومش الیزابت دی برگ بود که زنده مانده بود. دیوید در ۱۳۲۸ میلادی و بر اساس صلحنامهٔ ادینبورگ - نورث‌همپتون که بین پادشاهی انگلستان و اسکاتلند منعقد شده بود با جُوان انگلستان ازدواج کرد. یک سال بعد پدرش رابرت یکم در ژوئن ۱۳۲۹ میلادی درگذشت و او با عنوان دیوید دوم در سن ۵ سالگی به پادشاهی اسکاتلند رسید.
در ۱۳۳۳ میلادی دومین مرحله از جنگ‌های استقلال‌طلبانهٔ اسکاتلند آغاز شد و نیروهای انگلیسی به فرماندهی ادوارد سوم با نیروهای اسکاتلندی درگیر شدند. اسکات‌ها در نبرد هالیدون هیل از نیروهای انگلیسی‌ها شکست خوردند و دیوید و همسرش برای حفظ امنیتشان مجبور به ترک اسکاتلند و رفتن به سوی فرانسه شدند. آنها در ۱۳۲۴ میلادی به بولون رسیدند و مورد استقبال فیلیپ ششم قرار گرفتند. دیوید در ۱۳۴۱ میلادی به اسکاتلند بازگشت و قدرت را مجدداً در دست گرفت. او در ۱۳۴۶ میلادی به انگلستان حمله کرد اما شکست خورد و به مدت ۱۱ سال در آن کشور زندانی شد.
دیوید دوم در ۲۲ فوریه ۱۳۷۱ میلادی در قلعهٔ ادینبورگ درگذشت و چون فرزندی نداشت پس از او خواهرزاده‌اش روبرت دوم بر تخت پادشاهی اسکاتلند نشست.
منابع
ویرایش- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «David II of Scotland». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ ژانویه ۲۰۱۰.