دیم‌کاری
دیم‌کاری[۱] یا کشت دیم نوعی کشاورزی مخصوص مناطق خشک است که در آن تنها بارش‌های آسمانی تأمین‌کنندهٔ آب مورد نیاز کشتزار و زمین کشاورزی هستند.
مکان
ویرایش
کشت دیم، عمدتاً در مناطق کوهپایه‌ای یا استپها صورت می‌پذیرد. بسته به نوع آب و هوا، روش دیم‌کاری متفاوت است. دیم‌کاری روش باستانی کشت در مناطق بیابانی بوده‌است و اقوام گوناگون در خاور میانه و شمال آفریقا از این راه کشاورزی می‌کرده‌اند.
برنامه‌های فائو برای توسعهٔ کشت دیم
ویرایشفائو یا سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل متحد برنامه‌های گسترده‌ای برای توسعهٔ کشت دیم در جهان دارد تا به این وسیله با گرسنگی و سوء تغذیه در جهان مبارزه کند. در این راستا طرح‌های بزرگ کشت دیم در استرالیا، چین، اتیوپی، هند، مدیترانه و امریکای شمالی اجرا شده‌اند.
فائو معتقد است در صورت آموزش صحیح کشاورزان، بسیاری از گیاهان را می‌توان به صورت دیم پرورش داد.
آبیاری کمکی
ویرایشکشاورزانی که امکان آبیاری جانبی دارند در مرحلهٔ گل‌دهی یا گرده‌افشانی آب کمکی به مزارع خود می‌دهند که عملکرد را تا میزان بالایی افزایش می‌دهد.
عوامل مؤثر بر عملکرد زراعت دیم
ویرایشمهمترین عواملی که در میزان تولید محصولات در زراعت دیم مؤثرند عبارت‌اند از:
- وضعیت آب و هوا و مقدار بارندگی سالیانه.
- منابع تأمین رطوبت خاک.
- تناوب کشت دیم.
- خصوصیات خاک.
- نوع ماشین آلات و ادوات کشاورزی در زراعت دیم.
- انتخاب صحیح و استفادهٔ مناسب از نهال‌ها.
منابع
ویرایش- ویکی‌پدیا انگلیسی
- Development of Dryland farming in various regions - FAO
- ۸ روش اصلی صرفه جویی و کاهش مصرف آب کشاورزی
- دیم کاری و اهمیت آن در زراعت[پیوند مرده]
- ↑ «دیم‌کاری» [کشاورزی-زراعت و اصلاح نباتات] هم‌ارزِ «dry farming/ dry-farming, dryland farming, rainfed agriculture»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر هشتم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸ (ذیل سرواژهٔ دیم‌کاری)