دیدار شد میسر و بوس و کنار هم
غزلی با مطلع «دیدار شد میسّر و بوس و کنار هم»، غزل شمارهٔ ۳۶۲ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.
دیدار شد میسّر | |||
---|---|---|---|
زبان | فارسی | ||
شاعر | حافظ[۱] | ||
شمار ابیات | ۱۶ | ||
بحر | مُضارع مثمن اَخرَب مکفوف محذوف مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | ||
متن | |||
نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی | |||
مفهوم و درونمایه
ویرایشوزن
ویرایشدر اجراها
ویرایشترجمهها
ویرایشدر دیگر آثار هنری
ویرایشدر نسخهٔ مصور کتابخانهٔ کاخ گلستان (شمارهٔ ۳۱۵۹) بهتاریخ شوال ۱۰۰۳ ه.ق/ژوئن ۱۵۹۵ م و به کتابت شاه قاسم نیز نگارهای بر مبنای این غزل موجود است.[۲]
پانویس
ویرایش- ↑ حافظ، دیوان حافظ، ۲۴۹.
- ↑ سمسار، «حافظ و هنر»، دائرةالمعارف اسلامی، ۱۹: ۷۲۹.
منابع
ویرایش- آذرنوش، آذرتاش؛ اینجنیتو، دومینیکو؛ باقری، بهادر؛ بلوکباشی، علی؛ بیات، علی؛ پاکتچی، احمد؛ خرمشاهی، بهاءالدین؛ دادبه، اصغر؛ ساجدی، طهمورث؛ سجادی، صادق؛ سمسار، محمدحسن؛ شمس، اسماعیل؛ عبدالله، صفر؛ کردمافی، سعید؛ کیوانی، مجدالدین؛ مسعودی آرانی، عبدالله؛ میثمی، حسین؛ میرانصاری، علی؛ نکوروح، حسن؛ هاشمپور سبحانی، توفیق؛ بخش هنر و معماری (۱۳۹۰). «حافظ». در سید محمدکاظم موسوی بجنوردی. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. ۱۹. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. شابک ۹۷۸۶۰۰۶۳۲۶۰۴۷.
- حافظ شیرازی، شمسالدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.