دنیس اسکات براون
دنیس اسکات براون (انگلیسی: Denise Scott Brown؛ زادهٔ ۳ اکتبر ۱۹۳۱) یک معمار اهل ایالات متحده آمریکا است. دنیس اسکات براون همسر و شریک رابرت ونتوری است که هر دو از معماران و نظریهپردازان تأثیرگذار قرن بیستم محسوب میشوند.
دنیس اسکات براون | |
---|---|
نام هنگام تولد | Denise Lakofski |
زادهٔ | ۳ اکتبر ۱۹۳۱ (۹۳ سال) انکانا، رودزیای شمالی |
ملیت | آمریکایی |
محل تحصیل | دانشگاه ویتواترزرند مدرسه معماری انجمن معماری دانشگاه پنسیلوانیا |
پیشه | معمار |
همسر(ها) | رابرت اسکات براون (ا. ۱۹۵۵–۱۹۵۹) رابرت ونچوری (ا. ۱۹۶۷–۲۰۱۸) |
والدین | Simon Lakofski Phyllis Hepker |
شرکت معماری | ونچوری، اسکات براون و همکاران ونچوری و روش ونچوری، روش و اسکات براون |
جنجال پریتزکر
ویرایشهنگامی که رابرت ونچوری به عنوان برندهٔ جایزه معماری پریتزکر ۱۹۹۱[۱] انتخاب شد، اسکات براون به نشانهٔ اعتراض در مراسم شرکت نکرد.[۲]
«بنیاد هایِت» در سال ۱۹۹۱ اعلام کرد جایزه تنها به یک معمار تعلق میگیرد، عملی که در سال ۲۰۰۱ با انتخاب ژاک هرزوگ و پیر د مورون تغییر کرد. ضمناً در سال ۱۹۸۸ جایزه به دو دریافتکننده داده شد.[۲]
در سال ۲۰۱۳، زنان در طراحی، یک سازمان دانشجویی که توسط کارولین اموری جیمز و اریل اسولین-لیشتن[۳] در مدرسه عالی طراحی هاروارد رهبری میشود دادخواستی را برای اسکات براون آغاز کرد تا سهم او در کار با شریکاش رابرت ونتوری به رسمیت شناخته شود.[۴] زمانی که جایزه جین درو در سال ۲۰۱۷ به او اعطا شد، اسکات براون به جنجال پریتزکر و دادخواست بعدی اشاره کرد و گفت: "من بسیار تحت تأثیر دادخواست پریتزکر قرار گرفتم - و در نهایت این جایزه من است. ۲۰۰۰۰ نفر از سراسر جهان نوشتند و هر یک از آنها من را دنیس صدا کردند.[۵]
منابع
ویرایش- ↑ Eleanor Blau (April 8, 1991) Robert Venturi Is to Receive Pritzker Architecture Prize New York Times.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Robin Pogrebin (April 17, 2013) Partner Without the Prize New York Times.
- ↑ "Harvard Graduate School of Design - Homepage". harvard.edu. Retrieved 9 March 2015.
- ↑ Partner Without the Prize". The New York Times. Retrieved April 18, 2013.
- ↑ "Denise Scott Brown recognised with 2017 Jane Drew Prize". Retrieved February 7, 2017.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Denise Scott Brown». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۰ اوت ۲۰۱۴.