ساحل

محل تماس دریا با خشکی
(تغییرمسیر از دریاکنار)

ساحل دریا (به انگلیسی: Beachلبِ آب یا آبکنار (Waterside)، منطقه تماس بین دریا و خشکی است. اصطلاح ساحل برای مساحت بین حداکثر مد و پایه پرتگاه‌های ساحلی در سواحل مرتفع و برای نواحی واقع بین حداقل جزر و بالاترین مرز پیشروی امواج طوفان نیز به کار می‌رود.

نمایی از ساحل دریای خزر از سمت کرانه خزرشهر

مناطق ساحلی گستره ای هستند که مجموعه نیروهای محیطهای خشکی و دریائی با یکدیگر درتعامل بوده و متحمل تغییرات کوتاه و دراز مدت می‌شوند. در مناطقی چون شرق آمریکا عرض سواحل بیشتر و در نواحی دریای مدیترانه، عرض سواحل کم است. عواملی چون رسوب‌گذاری، فعالیت آتشفشانی، مرجانها و تغییرات سطح آب دریاها در پیدایش انواع سواحل مؤثرند اما عواملی چون موج، جزر و مد، جریان دریایی، یخچال طبیعی و باد نیز پیوسته سواحل را تغییر می‌دهند. برخی سواحل هموار و پست هستند؛ در حالی که در برخی دیگر صخره وجود دارد.

یک پلاژ ساحلی در جزیره آروبا

پلاژ (به فرانسوی: plage) واژه‌ای فرانسوی است که به بخشی از کرانه دریا می‌گویند که برای آب‌تنی و تفریح آماده شده باشد. در فارسی برابرهای «شناگاه» و «دریاکنار» برای آن پیشنهاد شده‌است.[نیازمند منبع]

سواحل قابل دسترس» برای معلولان

ویرایش

این سواحل با در نظر گرفتن شرایط طبیعی انتخاب می‌شوند و بیشتر سواحل شنی هستند که شن‌های سفت‌تری دارند. امکانات آن‌ها شامل ویلچرهای ساحلی است که معلولان می‌توانند با آن‌ها تا عمق مناسب وارد دریا شوند.[۱]

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. ساحلی برای همه، بی‌بی‌سی فارسی