درهٔ پیازچال نام دره‌ای مرتفع است که از یال انتهایی مسیر کوهنوردی کلک‌چال تا قله‌های دوقلوی کلک‌چال و انتهای دره دارآباد و دو چشمه جاری کشیده شده‌است.[۱] این دره تقریباً در تمام سال سرسبز است و چشمه‌های آن جاری است. یک آغل دامداری و چندین بز و گوسفند و همچنین چند اسب وحشی همواره در آن دره وجود دارند.[۲]

پیازچال

منابع

ویرایش
  1. Pinorest؛ محمدی، صدرا. «دره دارآباد؛ کوهپیمایی و تنفس در گذار از میان دره و کوه». مجله پینورست. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۵-۲۶.
  2. «پیازچال در لغت‌نامه دهخدا». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ فوریه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۰۹.