دختران ایران (نشریه)
دختران ایران نشریه‌ای فمینیستی بود که در سال ۱۳۱۰ توسط زندخت شیرازی در شیراز انتشار می‌یافت ولی توسط حکومت توقیف شد[۱].
در این نشریه اخباری از فعالیت‌های فمینیستی سایر کشورهای دنیا چاپ می‌شد. سرمقاله‌های دختران ایران را اغلب زندخت شیرازی می‌نوشت و به حقوق زنان می‌پرداخت. او نظریه‌های فرودستی زیست‌شناختی زنان را رد می‌کرد و همچنین زنان را تشویق می‌کرد خواسته‌ها و حقوق خود را با جسارت بیان و پی‌گیری کنند. همچنین در آن مطالب ادبی و شعرهای انقلابی منتشر می‌شد (برای نمونه، شعرهای زندخت شیرازی در آن به چاپ می‌رسید که از رادیکال‌ترین گرایش‌های فمینیستی در ایران بودند).[۱]
هدف انتشار این نشریه در این شعار خلاصه شده بود: «آرزوی دختران ایران، بیداری زنان ایران است». نویسندگانی همچون صدیقه دولت آبادی، کاظم زاده ایرانشهر، رشید یاسمی، سعید نفیسی، جمال زاده و دکتر هوشیار نیز در این نشریه می‌نوشتند.[۲]
این نشریه پس از ۷ ماه توقیف شد و حمله‌ها و نقدهای شدیدی بر زندخت شد.[۱] زندخت پس از چند سال از شیراز به تهران رفت و بدون داشتن امکانات مادی کافی در میدان فردوسی اتاقی اجاره کرد و انتشار نشریه را پی گرفت.[۳]
جستارهای وابسته
ویرایشپانویس
ویرایشمنابع
ویرایش- فرخ‌زاد، پوران (۱۳۸۱)، کارنمای زنان کارای ایران (از دیروز تا امروز)، تهران: نشر قطره، شابک ۹۶۴-۳۴۱-۱۱۶-۸
- ساناساریان، الیز (۱۳۸۴)، جنبش حقوق زنان در ایران (طغیان، افول و سرکوب از ۱۲۸۰ تا انقلاب ۱۳۵۷)، تهران: نشر اختران، شابک ۹۶۴-۷۵۱۴-۷۸-۶
- ناهید، عبدالحسین (۱۳۶۰)، زنان ایران در جنبش مشروطه، تبریز: نشر احیا