خوزه خیمنز آراندا
خوزه خیمنز آراندا (۷ ژوئیه ۱۸۳۷–۶ مه ۱۹۰۳) نقاش اسپانیایی بود. برادران وی، لوئیس خیمنز آراندا و مانوئل خیمنز آراندا هم نقاش بودند.
José Jiménez Aranda | |
---|---|
زادهٔ | ۷ فوریهٔ ۱۸۳۷ |
درگذشت | ۶ مهٔ ۱۹۰۳ (۶۶ سال) |
ملیت | اسپانیا |
شناختهشده برای | نقاشی |
زندگینامه
ویرایشمنشأ و تحصیلات اولیه
ویرایشوی در نخستین گامهای خود برای نقاش شدن، توسط مانوئل کابرال و ادواردو کانو د لا پنیا آموزش دید.
با استعداد نقاشی، در سال ۱۸۵۱ وارد آکادمی شاهانه هنرهای زیبای سانتا ایزابل د هانگریا در سویا شد. در سال ۱۸۶۸ مجموعههای موجود در موزه دل پرادو (موزه پرادو) در مادرید، به ویژه مجموعههای گویا و والاسکس را مطالعه کرد. او در سال ۱۸۶۷ به خرز ده لا فرونترا سفر کرد تا به عنوان مرمتکننده و طراح شیشههای رنگی کار کند. در سال ۱۸۷۱ به رم نقل مکان کرد، و چهار سال در آنجا ماند و با ماریانو فورتونی آشنا شد، که تأثیر زیادی بر نقاشیهای او گذاشت.
سفر
ویرایشدر سال ۱۸۸۱ او به پاریس نقل مکان کرد، جایی که ۹ سال در آنجا تحصیل کرد و کارهای نقاشی را در قرن هجدهم به سبک فورتونی با موفقیت چشمگیری کشید. در سال ۱۸۹۰ او به مادرید نقل مکان کرد، و صحنههای زندگی روزمره را با سبک و سیاق کاستمبریستا طراحی کرد.
بازگشت به زادگاهش
ویرایشمرگ همسر و دخترش در سال ۱۸۹۲ منجر به بازگشت وی برای زندگی تا پایان عمر، به شهر زادگاهش شد. در آنجا به عضویت آکادمی هنرهای زیبا منصوب شد و در آنجا معلم شد، منصبی که تا زمان مرگ در سال ۱۹۰۳ بر عهده داشت. دانیل وازکز دیاز، اوژنیو هرموسو، ریکاردو لوپز کابرا، مانوئل گونزالس سانتوس و سانز آریزمندی شاگردان وی در این مدت در سویا بودند.
در دهه آخر قرن نوزدهم وی به دایره نقاشان منظره آلکالا گوادایرا رفتوآمد میکرد و چند نمونه از آثار «استاد بزرگ» را از این ژانر (طبق گفته سورولا) بر جای گذاشت.
از جمله شناخته شدهترین آثار وی میتوان به موارد زیر اشاره کرد: گذری در گاوبازی (۱۸۸۰)، یک فاجعه (۱۸۹۰) و برده برای فروش (حدود ۱۸۹۷).
وی همچنین با یک نسخه کارتونی و برجسته در سال ۶۸۹ برای نسخه صد ساله دن کیشوت (چاپ ۱۹۰۵) رسم نمود.
نگارخانه
ویرایش-
مغازه فیگارو , موزه هنری والترز ۱۸۷۵
-
گذری در گاوبازی ، موزه کارمن تیسن ۱۸۷۰
-
قهوه خوزه خیمنز آراندا
-
گفتگو در حیاط سویان
-
زیر پرتقالها ۱۹۰۰
-
یک فاجعه، ۱۸۹۰ موزه هنرهای زیبای سویا
-
توابین در باسیلیکای سن فرانچسکو د آسیزی ، ۱۸۷۴ موزه دل پرادو
-
در مجموعه موزه هنر دانشگاه ویدنر ، آلفرد او. دشونگ
-
سلفپرتره
منابع
ویرایش- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «[۱]». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی.