در کشاورزی اصلاح نباتات، به باروری مادگی یک گیاه با گردهٔ همان گیاه خودگُشنی[۱] یا اتوگامی (انگلیسی: Autogamy) می‌گویند. به عبارت دیگر خودگشنی فرایند خودباروری در یک سلول تقسیم‌ناپذیر است که نهایتاً باعث هموزیگوسیتی می‌شود.

خودگشنی در گیاهان

در گیاهان خودگشن، گرده و مادگی گیاه به عنوان گامت (کامه) با هم لقاح می‌یابند و سلول تخم را به عنوان اولین سلول جنینی به‌وجود می‌آورند.

این شکل از لقاح در پارامسی، و در گل نباتات دیده می‌شود.[۲]

در اغلب دیاتومه‌ها پرتوپلاست‌های دختر یا هسته‌های تقسیم شده یک سلول بدون آزاد شدن با هم ترکیب می‌شوند که اتوگامی نامیده می‌شود.

منابع

ویرایش
  1. واژه‌های مصوّب فرهنگستان زبان فارسی.
  2. القاح خودی[پیوند مرده]