خودکشی در میان کهنه‌سربازان آمریکایی
خودکشی در میان کهنه‌سربازان آمریکایی (انگلیسی: United States military veteran suicide)[۱][۲] یک پدیده در جریان در ارتباط با نرخ بالای خودکشی در میان کهنه‌سربازان ارتش آمریکا در مقایسه با عموم مردم غیرنظامی است.[۳] تمرکز بر جلوگیری از خودکشی سربازان از سال ۱۹۵۸ با افتتاح اولین مرکز پیشگیری از خودکشی در ایالات متحده آغاز شد. در اواسط دهه ۱۹۹۰، با ایجاد استراتژی ملی شامل چندین قطعنامه کنگره، تغییر الگوی پرداختن به خودکشی کهنه سربازان رخ داد.
با تصویب قانون پیشگیری از خودکشی کهنه‌سربازان جاشوا اومویگ در سال ۲۰۰۷، پیشرفت‌های بیشتری از جمله خدمات‌رسانی به کهنه‌سربازان در همه ادارات امور کهنه‌سربازان و پیاده‌سازی یک خط تلفن ۲۴ ساعته برای بحران، انجام شد. اختلال اضطراب پس از سانحه، افسردگی و احساس گناه برای حضور در جنگ در کهنه‌سربازان اغلب به خودکشی مربوط می‌شود زیرا گذر آن‌ها از زندگی جنگی به یک زندگی غیرنظامی ممکن است دشوار باشد.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ February 1, 2013. Ed Pilkington. US military struggling to stop suicide epidemic among war veterans. The Guardian. Retrieved: 23 May 2014.
- ↑ April 3, 2014. Jordain Carney. [۱]. National Journal. Retrieved: 23 May 2014.
- ↑ January 10, 2014. Denver Nicks. Report: Suicide Rate Soars Among Young Vets. "The suicide rate among veterans remains well above that for the general population, with roughly 20 former servicemen and women committing suicide every day." TIME. Retrieved: 23 May 2014.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «United States military veteran suicide». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ دسامبر ۲۰۲۰.