خواجه عمید لوبکی
یک شاعر پارسی گوی هندی
عمیدالدین لوبکی معروف به «خواجه عمید لوبکی» زاده سال ۶۰۱ هجری قمری در قصبه لوبک از توابع سنام هندوستان و یکی از شاعران پارسی گوی قرن هفتم است.
خواجه عمید لوبکی | |
|---|---|
| نام اصلی | عمید الدین لوبکی |
| زاده | ۶۰۱ (قمری) سنام، هندوستان |
| نام(های) دیگر | حکیم سنامی لوبکی |
| تخلص | عمید |
| پیشه | شاعر و مدیحه سرا |
| زمینه کاری | شعر، عرفان |
| ملیت | ایرانی |
| دوره | سلطان نصیرالدین محمدبن بلبن |
| سبک نوشتاری | سبک شعرای آذربایجان |
| دیوان اشعار | دیوان وی نمانده است |
| دلیل سرشناسی | اشعار در فرهنگ لغات |
زندگی‌نامه
ویرایشحکیم خواجه عمید لوبکی در زمان سلطان نصیر الدین محمدبن بلبن معروف به خان و مشهور به قاآن ملک و ناصرالدین محمودشاه از سلاطین دهلی می‌زیست. قصیده را به سبک شعرای آذربایجان می‌سرود و در شعر عمید تخلص می‌کرد.[۱]
آثار
ویرایشامروزه اثری از دیوان خواجه عمید لوبکی بجای نمانده است ولی بعضی از قصاید او در دست است. اشعار وی را در فرهنگ لغات بسیار آورده‌اند.[۲][۳]
نمونه اشعار
ویرایش| نوروز روزگار نشاط است و ایمنی | پوشیده ابر دشت به دیبای ارمنی |
| شد ز یمن مقدمت آراسته تر، هند باز | چون ز خیل خسرو سیارگان روی فلک | |
| چند شوم صداع کش گرد بساط خسروان | کز در تست عالمی رزق پذیر بی کلک |
دور سپهر مثل تو هرگز نیاورد - از هفت پشت پهلو پیل‌افکن و گراز
ماکیان زاغ رنگ از اختران بیضه ور - بیضه بین چون بی خروس از ماکیان آمد پدید
جستارهای وابسته
ویرایشپانویس
ویرایش- ↑ «مرکز اخبار دانشگاهی». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۴ مارس ۲۰۱۵.
- ↑ «واژه یاب». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۴ مارس ۲۰۱۵.
- ↑ «آوای دل». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۴ مارس ۲۰۱۵.
منابع
ویرایش- معین، محمد، فرهنگ فارسی، انتشارات امیرکبیر جلد پنج
- به‍من، مه‍ناز، عل‍ی‌اکب‍ر دهخ‍دا، ته‍ران: مؤسس‍ه فرهن‍گی مدرسه برهان، ۱۳۸۲.
 | این یک مقالهٔ خرد شاعر است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به خواجه عمید لوبکی در ویکی‌گفتاورد موجود است.