خاندان اسپهبد

خاندان ممتاز ایران باستان
(تغییرمسیر از خاندان اسپهبدان)

خاندان اسپهبد یا خاندان اسپاهبذ پَهلَوْ یا خاندان اسپهپت پَهلَوْ، به معنای افسر سپاه، یکی از خاندان‌های بزرگ پارتی در زمان اشکانیان و ساسانیان بودند. خاندان اسپاهبذ پهلو، در طبرستان اقامت داشتند.[۱][۲] خاندان اسپاهبذ از نژاد اشکانیان بودند و لقب پهلو یعنی پارت داشتند. در دوره ساسانی انتساب به سلسلهٔ اشکانی امتیاز دانسته می‌شد.[۳][۱]

خاندان اسپهبدان

نشان ماه و ستاره به عنوان نماد سلطنتی اسپهبدان عمل می‌کرد
خاندان مادرخاندان اشکانی
کشورشاهنشاهی اشکانی، شاهنشاهی ساسانی
آخرین حاکماسپهبد خورشید
عنوان‌هااسپهبد
اعضاءفرخ هرمز، رستم فرخ‌هرمز، فرخزاد هرمز
دارایی(ها)طبرستان، گرگان، گیلان
شاخه‌(های) فرعیگاوباریان، باوندیان، پادوسبانیان

بنا به روایت موسس خورناتسی شاه اشکانی فرهاد چهارم سه پسر داشت: اردشس، کارن، سورن و دختری به نام کشم یا کومش. پسر بزرگ فرهاد چهارم به نام فرهاد پنجم بر تخت نشست و دو پسر دیگر او سرسلسلهٔ دودمان‌هایی شدند که به همین نام معروف‌است. دختر او به همسری ارشویر (سردار کل ایرانیان) درآمد و اعقاب این زن و شوهر اسپهپت پهلو نام گرفتند. اسپهپت همان اسپاذپتی قدیم است، که به زبان پهلوی سپاهبذ (تلفظ اسپاهبذ) می‌شود.[۴]

جستارهای وابسته

ویرایش

پانویس

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Bosworth, C. (1986). "Ispahbad". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی).
  2. کریستن سن، ایران در زمان ساسانیان، ۱۲۵.
  3. کریستن سن، ایران در زمان ساسانیان، ۱۲۴.
  4. کریستن سن، ایران در زمان ساسانیان، قسمت پانویس ۱۲۴.

منابع

ویرایش
  • کریستن سن، آرتور (۱۳۶۷). ایران در زمان ساسانیان. ترجمهٔ رشید یاسمی. تهران: مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر.