حسن مقدم
حسن مقدم (۱۲۷۷-۱۳۰۴) نمایش‌نامه‌نویس ایرانی بود. وی به روایتی در بهمن ۱۲۷۶ و به روایتی دیگر در بهمن ۱۲۷۷ در تهران به دنیا آمد و در آبان یا آذر ۱۳۰۴ در سن ۲۷ سالگی بر اثر مرض سل در آسایشگاه لیزن درگذشت. او برادر محسن مقدم بود و خانه و موزه مقدم اقامتگاه خانوادگی او بوده است.
حسن مقدم | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۲۷۷ |
| درگذشت | ۱۳۰۴ آسایشگاه لیزن، سوئیس |
| علت مرگ | بیماری سل |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه(ها) | نویسنده و دیپلمات |
| آثار برجسته | از پیشگامان نمایش‌نامه نویسی ایران |
| والدین | محمدتقی‌خان احتساب‌الملک |
| خویشاوندان | محسن مقدم (برادر) احمد خان ملک ساسانی (پسر عمه) |
وی نخستین داستان خود را به سال ۱۲۹۵ در استانبول منتشر کرد. عنوان داستان هندوانه بود و در گونه فکاهی نوشته شده‌بود. مجامع ادبی از این کتاب استقبال فراوانی کردند. از دیگر آثار مقدم می‌توان به نرگس، زن حاجی‌آقا، شاهزاده خانم تاجی و حکایت اشاره کرد.[۱] عمده شهرت مقدم البته بابت نمایش‌نامه‌های وی از جمله جعفرخان از فرنگ آمده و ایرانی بازی است.
فعالیت روزنامه‌نگاری
ویرایشحسن مقدم در سال ۱۹۲۱ در استانبول به همراه ابوالقاسم لاهوتی مجله‌ای به نام پارس را منتشر می‌کردند. مجلۀ پارس دارای دو بخش فارسی و فرانسوی بود که سردبیری بخش فارسی را لاهوتی و سردبیری بخش فرانسوی را مقدم بر عهده داشتند..[۲]
منابع
ویرایش- ↑ میرعابدینی، حسن (۱۳۶۹). «اول (در جستجوی هویت و امنیت)». صد سال داستان نویسی در ایران. ج. فصل اول (از ۱۲۵۳ تا ۱۳۴۲). تهران: نشر تندر. صص. ۴۹.
- ↑ کاغذ اخبار، پایگاه نشریات فارسی: پارس، نوشته‌شده در ۳ اردیبهشت ۱۳۹۸؛ بایگانی‌شده در ۲۶ ژوئن ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine بازدید در ۵ تیر ۱۴۰۰.
- از صبا تا نیما نوشته یحیی آرین‌پور
- در مورد حسن مقدم نگاه کنید به کتاب پژوهشگران معاصر ایران نوشتۀ هوشنگ اتحاد، فصل مربوط به سعید نفیسی از ضمایم.