جیمز توبین
جیمز توبین (به انگلیسی: James Tobin) (۵ مارس ۱۹۱۸ – ۱۱ مارس ۲۰۰۲) یکی از برجسته‌ترین اقتصاددان کینزگرا در جهان به حساب می‌آید. وی در دانشگاه‌‌های هاروارد و ییل تدریس می‌نمود. همچنین از مشاوران هیئت فرمانداران فدرال رزرووعضو شورای مشاوران اقتصادی رئیس جمهور بود.
جیمز توبین | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۵ مارس ۱۹۱۸ |
| درگذشت | ۱۱ مارس ۲۰۰۲ (۸۴ سال) نیوهیون، کانتیکت، ایالات متحده |
| ملیت | ایالات متحده آمریکا |
| فعالیت دانشگاهی | |
| زمینه | اقتصاد کلان |
| نهاد | دانشگاه ییل Cowles Commission |
| مکتب یا سنت | اقتصاد نئوکینزی |
| دانشگاه | دانشگاه هاروارد |
| تأثیرگذاران | کینز • شومپیتر • هانسن • هابرلر • اسلیچر • هریس • میسون • چمبرلین • بامول • لیونتیف |
| مشارکت‌ها | نظریهٔ سهام اقتصاد کینزی نسبت کیو توبین مدل توبیت مالیت توبین اثر ماندل توبین |
| جوایز | مدال جان بیتز کلارک (۱۹۵۵) جایزه نوبل اقتصاد (۱۹۸۱) |
| اطلاعات در آیدیاز / ری‌پک | |
توبین از نظریه پردازان مهم در باره کاهش به نوسانات اقتصادی بود ودر در سال ۱۹۸۱ به واسطه تحلیل بازارهای مالی و ارتباطات آن‌ها با تصمیمات ناظر بر هزینه اشتغال و قیمت‌ها موفق به دریافت جایزه نوبل اقتصاد شد[۱].
زادروز و آموزش
ویرایشتوبین در سال ۱۹۱۸ در چمپین Champaignایلینوی دیده به جهان گشود. او تحصیلات کارشناسی، کارشناسی ارشد، و دکترای خود را به ترتیب در سال‌های ۱۹۳۹، ۱۹۴۰ و ۱۹۴۷ در دانشگاه هاروارد به پایان رساند[۱].
عملکرد آکادمیک
ویرایشتوبین در سال ۱۹۴۶ و قبل از اتمام دوره‌ی دکتری خود تدریس در دانشگاه هاروارد را آغاز کرد. او در سال ۱۹۵۰ به دانشگاه ییل رفت و تا زمان مرگ خود در سال ۲۰۰۲ کرسی استادی این دانشگاه را حفظ کرد. افزون بر این، او در سال‌های ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۳ در مؤسسه مطالعات توسعه دانشگاه نایروبی در کنیا فعالیت داشت[۱].
عملکرد سیاسی
ویرایشتوبین از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۲ و به مدت یک سال و نیم، ضمن حضور در واشنگتن به عنوان یکی از اعضای شورای مشاوران اقتصادی رییس جمهوری کندی فعالیت کرد[۱].
نظریات و رویکرد علمی
ویرایشجیمز توبین به عنوان یکی از برجسته‌ترین اقتصاددان کینزی به شدت از سیاست‌های تثبیتی حمایت می‌کرد و پول‌گرایان و کلاسیک‌های جدید را شدیداً مورد انتقاد قرار می‌داد. توبین ابتکارات مهمی در حوزه‌ی تئوری اقتصاد کلان و اقتصاد پولی داشت و در زمینه‌های نوسانات ادواری و رشد اقتصادی نیز کارهای بسیار مهمی انجام داد[۱].
مالیات توبین
ویرایشدر بیرون از سپهردانشگاهی ، توبین از برای پیشنهادش در باره بستن مالیات بر داد وستد‌های ارزی که امروزه به آوند "مالیات توبین" شناخته می شود، بسیار پرآوازه شده بود. این راهکار پیشنهادی او برای کاهش ارزبازی speculation در بازارهای ارز بین المللی طراحی شده بود که وی آن را خطرناک و از دید اقتصادی کنشی سترون می دانست.[۲]
آثار علمی
ویرایشاز جمله شاخص‌‌ترین کتاب‌های توبین عبارت هستند از[۱]:
- سیاست ملی اقتصاد (۱۹۶۶)
- مقالاتی در اقتصاد کلان (۱۹۷۱)
- اقتصاد جدید یک دهه پیرتر (۱۹۷۴)
- مقالاتی در اقتصاد: مصرف و اقتصادسنجی (۱۹۷۵)
- انباشت دارایی و فعالیت اقتصادی (۱۹۸۰)
- سیاست‌های ایجاد رونق: مقالاتی کینزی (۱۹۸۷)
- اشتغال کامل و رشد: مقالات کینزی برای سیاست‌گذاری (۱۹۹۶)
منابع
ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ اسنودن، برایان و هوارد آر. وین (۱۳۹۳)، اقتصاد کلان مدرن: مصاحبه با بزرگان مکاتب مختلف اقتصادی، ترجمه پویا جبل عاملی و علی سرزعیم، تهران: دنیای اقتصاد.
- ↑ James Tobin (July–October 1978). "A Proposal for International Monetary Reform". Eastern Economic Journal. 4 (3–4): 153–159. Archived from the original on 2009-10-17. Retrieved 2010-01-31.
- Wikipedia contributors, "James Tobin," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wiki.x.io/w/index.php?title=James_Tobin&oldid=559265585 (accessed July 3, 2013).
 | این یک مقالهٔ خرد افراد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |