جویای کشمیری
شاعر کشمیری
میرزا داراب کشمیری متخلص و مشهور به جویا (؟ - ۱۷۰۶م) شاعر فارسیسرای سبک هندی دورهٔ مغولی بود.[۱][۲]
داراب جویای کشمیری | |
---|---|
زادهٔ | نامعلوم ؟، کشمیر |
درگذشت | ۱۷۰۶م/ ۱۱۱۸ق ؟، کشمیر |
پیشه(ها) | شاعر و آموزگار |
آثار |
|
عنوان | میرزا، بیگ |
زندگی
ویرایشمیرزا داراب فرزند سامری در سالی نامعلوم در اقلیم کشمیر زاده شد. نیاکان او ایرانی و اهل تبریز بودهاند. در شعر، پیروی مکتب صائب شناخته شد و به روزگار عالمگیر شهرت و به دربار او راه یافت.
او شاگردان بسیاری در هند داشت، از جمله عبدالعلی طالع و عبدالعزیر قبول و ملا ساطع. بردارش کامران نیز شاگردش بود و به سرودن پرداخت.
دراب جویا در سال ۱۷۰۶م/ ۱۱۱۸ق در کشمیر درگذشت.
آثار
ویرایشدیوان او شامل هفت هزار ابیات از غزلیات، قصاید، قطعات، مثنوی و رباعی است که در سال ۱۹۵۹ از سوی دانشگاه پنچاب تصحیح و چاپ شدهاست.
جستارهای وابسته
ویرایشمجموعهای از گفتاوردهای مربوط به جویای کشمیری در ویکیگفتاورد موجود است.
منابع
ویرایش- ↑ نظمی تبریزی، علی (۱۹۷۶). دویست سخنور؛ تذکرةالشعرای منظوم و منثور. تابش. ص. ۶۹.
- ↑ «جویای کشمیری، میرزا داراب بیگ». دانشنامهٔ جهان اسلام. ج. یازدهم. تهران: بنیاد دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ۱۳۸۶ش/۲۰۰۷م. ص. ۴۱۷-۴۱۸. دریافتشده در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۸. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک)