جومونگ
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
پادشاه چومو (هانگول: 추모, هانجا: 鄒牟) با نام پسامرگ چوموی نیرومند (هانگول: 추모성왕, هانجا: 鄒牟聖王) (۵۸ پ. م – ۱۹ پ. م) بنیان‌گذار امپراتوری گوگوریو در سال ۳۷ پیش از میلاد بود. مردم گوگوریو و گوریو او را به عنوان یک خدا-شاه پرستش می‌کردند.[۱] چومو در آغاز واژه‌ای عامیانه در بویو بود که در وصف کمانداران چیره‌دست به کار می‌رفت و بعدها برای توصیف پادشاه جومونگ به کار رفت. در نوشته‌های چینی گوناگون به جا مانده از آن دوره از جمله کتاب‌های تاریخی نوشته شده در دورهٔ چی شمالی و تانگ از وی بیشتر با نام جومونگ (هانگول: 주몽، هانجا: 朱蒙) یاد شده است. این نام همچنین در نوشته‌های بعدی از جمله سامگوک ساگی و سامگوک یوسا هم به کار برده شده است. دیر زمانی پیش از گردآوری سامگوک ساگی (۱۱۴۵)، فرنام چومو به دونگ‌میونگ نیرومند (هانگول: 동명성왕، هانجا: 東明聖王) تغییر کرد. در سنگ‌نوشتهٔ گوانگ‌گائتو از او با نام «چومو وانگ» به معنای پادشاه چومو یاد شده است. نام‌های دیگر او عبارتند از چومونگ (هانگول: 추몽، هانجا: 鄒蒙)، جونگمو (هانگول: 중모، هانجا: 中牟)، ناکامو یا تومو. در سامگوک ساگی از وی با نام خانوادگی گو (هانگول: 고، هانجا: 高) به نام جومونگ، جونگهه (هانگول: 중해، هانجا: 衆解) یا سانگهه (هانگول: 상해، هانجا: 象解) یاد شده است.[۲] وی در ۳۹ سالگی درگذشت.[۳]
| جومونگ | |
|---|---|
 مجسمه سنگی آرامگاه پادشاه جومونگ در پیونگ‌یانگ | |
| پادشاه گوگوریو | |
| سلطنت | ۳۷پ. م –۱۹ پ. م |
| پیشین | بنیان‌گذاری پادشاهی |
| جانشین | یوریمیونگ |
| زاده | ۵۸ پ. م بویو شمالی |
| درگذشته | ۱۹ پ. م (۳۹ سال) جولبون، گوگوریو |
| آرامگاه | |
| همسر(ان) | یه‌سویا سوسونو |
| فرزند(ان) | یوری |
| خاندان | گو |
| پدر | هه موسو یا گوموا |
| مادر | بانو یوهوا |
| نام کره‌ای | |
| هانگول | |
|---|---|
| هانجا | |
| لاتین‌نویسی اصلاح‌شده | Chumo Seongwang / Dongmyeong Seongwang |
| مک‌کیون–ریشاور | Ch'umo Sŏngwang / Tongmyŏng Sŏngwang |
| نام تولد | |
| هانگول | |
| هانجا | |
| لاتین‌نویسی اصلاح‌شده | Chumo / Go Jumong |
| مک‌کیون–ریشاور | Ch'umo / Ko Chumong |
گوگوریو در میان سه پادشاهی کره، شمالی‌ترین آنها شمرده می‌شد و بخش‌هایی از منچوری و کره شمالی امروزی را در بر می‌گرفت.
زندگی‌نامه
این بخش ممکن است به ویراستاری نیاز داشته باشد. لطفاً تا جایی که ممکن است آن را از نظر دستور زبان، شیوه نگارش، املا و انشا بهتر کنید. |
ترک دانگ بویو
سرانجام به خاطر حسادت پسران گوموا و تحقق آرزوی هه‌موسو که نجات پناهندگان جوسان قدیم (گوجوسان) بود، مجبور به ترک دانگ بویو شد.
هنگامی که جومونگ به رودخانه رسید، از قبل برای خود و همراهانش قایق‌هایی آماده کرده بود و با آنها به آن طرف رودخانه رفتند. در همین هنگام تسو (ولیعهد دونگ بویو) نیز در تعقیب جومونگ بود که به محض رسیدن به لب رودخانه متوقف شد، زیرا قایقی برای رفتن نمانده بود. (بر طبق افسانه‌ای، وقتی جومونگ هنگام فرار با اسبش به رودخانه‌ای خروشان رسید، لاک‌پشتها و جانوران آبزی بر سطح آب آمده و برای عبورش، پلی ایجاد کردند.[۴]
نخستین پادشاه گوگوریو
در سال ۳۴ پیش از میلاد، ساخت جولبون سونگ، پایتخت گوگوریو، همراه با کاخ پادشاهی به پایان رسید. چهار سال بعد و در سال ۲۸ پیش از میلاد، جومونگ فرمانده بو یوم را برای تسخیر اوکجو فرستاد.
در سال ۱۹ پیش از میلاد، نخستین همسر جومونگ، یه‌سویا همراه پسرش یوری، بویوی شرقی را ترک کردند و به گوگوریو آمدند.[۵] یه‌سویا، شهبانو شد و سوسونو، گوگوریو را به همراه دو پسرش و شماری از مردم ترک کرد و آنها را به سمت جنوب شبه جزیرهٔ کره، مکانی که امروزه کره جنوبی نامیده می‌شود رهبری کرد. جومونگ نخستین پسرش یوری را جانشین تاج و تخت گوگوریو قرار داد.
مرگ و جانشینی
جومونگ در سال ۱۹ پیش از میلاد، در ۳۹ سالگی درگذشت. دربارهٔ مرگ او گمانه‌های بسیاری وجود دارد که از برجسته‌ترین آنها می‌توان به عفونت دست چپ او از برای زخم شمشیر زهرآگین در جنگ با امپراتوری هان اشاره کرد.[۶] شاهزاده یوری که جانشین نیز بود، پدرش را در یک گور سه‌کنج به نام آرامگاه پادشاه دونگ‌میونگ به خاک سپرد و پس از مرگ به او فرنام چومو سونگ وانگ را اهدا نمود.
میراث
فرمانروایی‌ای که جومونگ بنیان گذاشت، سرانجام گسترش یافت و پس از مدتی به یک امپراتوری بزرگ و نیرومند در منطقه تبدیل شد. گوگوریو برای بیش از هفت سده پابرجا ماند و در این مدت بیست و هشت پادشاه از خاندان گو بر آن فرمان راندند تا این‌که در سال ۶۶۸ میلادی با حملهٔ نیروهای متحد تانگ و شیلا سرانجام از هم فروپاشید و نابود شد.
سریال مرتبط
در سال‌های ۲۰۰۷–۲۰۰۶، شبکهٔ تلویزیونی ام‌بی‌سی کرهٔ جنوبی، درام تاریخی ۸۱ قسمتی افسانه جومونگ را در همین رابطه تولید و پخش کرد.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ "모두루묘지(牟頭婁墓誌)". encykorea.aks.ac.kr. Retrieved 2021-09-11.
- ↑ "Samguk Sagi Book 13 History of Goguryeo Part 1 Section 1". db.history.go.kr. Retrieved 2021-09-08.
- ↑ Retrieved on March 6th of 2008. http://www.koreandb.net/KPeople/KPShow.asp?ID=0003672&Type=L
- ↑ http://www.seelotus.com/gojeon/gojeon/seol-hwa/dong-myeong-wang.htm (Kor)
- ↑ 十九年 夏四月 王子類利自扶餘與其母逃歸 王喜之 立爲太子, 《Samguksagi》 concerning Goguryeo volume 13th
- ↑ 秋九月 王升遐 時年四十歲 葬龍山 號東明聖王, 《Samguksagi》 Goguryeo, volume 13th
پیوند به بیرون
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Dongmyeong of Goguryeo». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ دسامبر ۲۰۲۰.
جومونگ زادهٔ: ۵۸ پ.م. درگذشتهٔ: ۱۹ پ.م.
| ||
| عنوان سلطنتی | ||
|---|---|---|
| عنوان جدید | امپراتور گوگوریو ۳۷ – ۱۹ پ.م. |
پسین: یوری |