جری گلدسمیت
جری گُلدسمیت (به انگلیسی: Jerry Goldsmith) (زادهٔ ۱۰ فوریهٔ ۱۹۲۹ - درگذشتهٔ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۰۴) آهنگساز و رهبر ارکستر اهل آمریکا بود. او بیشتر به خاطر آثارش در زمینهٔ موسیقی فیلم شهرت دارد.
| جری گُلدسمیت | |
|---|---|
 جری گُلدسمیت - ۲۰۰۳ | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| نام تولد | جری گُلدسمیت |
| زاده | ۱۰ فوریهٔ ۱۹۲۹لس آنجلس، کالیفرنیا |
| درگذشته | ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۰۴ (۷۵ سال)بورلی هیلز، لس آنجلس، کالیفرنیا |
| ژانر | موسیقی فیلم |
| جایزه(ها) | ۱ جایزه اسکار و ۵ جایزه امی |
گُلدسمیت به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین آهنگسازان فیلم قرن بیستم شناخته شده‌است. او در دوران زندگانی هنری‌اش ۱ جایزهٔ اُسکار و ۵ جایزهٔ اِمی دریافت کرد. ۱۸ نامزدی جایزهٔ اسکار، ۵ نامزدی جایزهٔ گرَمی، ۴ نامزدی جایزهٔ بفتا و ۹ بار نامزدی گلدن گلوب از دیگر افتخارات اوست، گرچه این ۳ جایزهٔ آخر را هیچ‌گاه دریافت نکرد. ساخته‌های گُلدسمیت در ژانرهای مختلف سینمایی و تلویزیونی بودند اما بیشتر آثار قابل‌توجه او در ژانرهای علمی/تخیلی، فانتزی و وحشت بودند.
اگر فیلم‌هایی چون «پاپیون»، «طالع نحس» یا «مومیایی» را دیده باشید، بدون شک متوجه موسیقی بسیار زیبای این فیلم‌های بزرگ شده‌اید، آهنگساز این کارهای بزرگ کسی نیست به‌جز «جری گلدسمیت». او در سال ۱۹۲۹ در کالیفرنیا به دنیا آمد، از ۶سالگی شروع به نواختن پیانو کرد و در ۱۴سالگی به فراگیری دانش هارمونی، کنترپوان و آهنگسازی پرداخت. این امکان نیز برای او مهیا شد تا در کلاس‌های درس آهنگسازی «میکلوش روژا» موسیقیدان افسانه‌ای سینما در دانشگاه کالیفرنیا حاضر شود و البته نشان داد که یگانه شاگرد موفق وی بوده‌است. گلد اسمیت علاقهٔ بسیار زیادی به موسیقی ارکسترال داشت و تا مدت‌ها آهنگساز کنسرت‌های بزرگ بود اما به دلیل نبودن امکان برگزاری کنسرت‌های متعدد و عدم ارضای روح تشنه‌اش که تمایل به آهنگسازی شبانه‌روزی داشت، تصمیم گرفت هرچه سریع‌تر حرفهٔ کاری خود را تغییر دهد.[۱]
در سال ۱۹۴۵ تحت تأثیر صحبت‌های میکلوش روژا و «اینگرید برگمن» ستارهٔ سینمای هالیوود قرار گرفت و شروع به آهنگسازی فیلم کرد. در سال ۱۹۵۰ کار رسمی خود را در سی‌بی‌اس آغاز کرد؛ ابتدا به‌عنوان کارمند عادی و خیلی زود به‌عنوان آهنگساز برنامه‌های رادیویی. تا سال ۱۹۶۰ با سی‌بی‌اس همکاری می‌کرد، سپس در سال ۱۹۶۲ نامزد دریافت جایزهٔ اسکار برای موسیقی فیلم «فرود» شد و در سال ۱۹۶۳ موسیقی فیلم «تنهایی شجاعت است» را ساخت. پس از آن قرارداد همکاری با کمپانی فوکس قرن بیستم را امضا کرد و شروع به ایجاد تحول در موسیقی فیلم‌های این کمپانی کرد. او تشنهٔ کار کردن بود و به همین دلیل نتوانست به سمت مجموعه‌های تلویزیونی کشیده نشود. موسیقی مجموعه‌های تلویزیونی آشنایی چون «خانواده والتون» و «کوچ ستاره» از جمله کارهای موفق او در تلویزیون بود. موسیقی فیلم‌هایی مانند «پاپیون» و «محلهٔ چینی‌ها» که در ایران مورد استقبال فراوان قرار گرفتند نیز از آثار این آهنگساز بزرگ است. او هم‌چنان به کار خود ادامه می‌داد. در دههٔ ۸۰، موسیقی فیلم‌هایی چون «اولین خون»، «کاپریکورن ۱»، «ستیز نهایی» و «قانون جنایی» را ساخت و در دههٔ ۹۰، موسیقی فیلم‌های بزرگی چون «فراخوان نهایی» و «غریزهٔ اصلی» از ساخته‌های او بود.[۱]
گلد اسمیت توانست بیش از ۸۰ جایزه برای ساخته‌های خود به دست آورد و در سال ۱۹۷۶ جایزهٔ اسکار بهترین موسیقی را برای فیلم طالع نحس نصیب خود کند.[۱]
از دیگر آثار سینمایی که وی برای آن‌ها موسیقی ساخته می‌توان به گذرگاه بریکهارت و کابوبلانکو اشاره نمود.
لیست فیلم‌ها و سریال‌ها
ویرایشدهه ۱۹۵۰
ویرایش- شهر وحشت (۱۹۵۹)
- منطقه نیمه‌روشن (TV series, 1959)
دهه ۱۹۶۰
ویرایش
|
|
دهه ۱۹۷۰
ویرایش
|
|
دهه ۱۹۸۰
ویرایش
|
|
دهه ۱۹۹۰
ویرایش
|
|
|
دهه ۲۰۰۰
ویرایش- مرد توخالی (۲۰۰۰)
- همراه یک عنکبوت آمد (۲۰۰۱)
- آخرین قلعه (۲۰۰۱)
- مجموع همه ترس‌ها (۲۰۰۲)
- پیشتازان فضا: نمسیس (۲۰۰۲)
- لونی تونز: بازگشت به مبارزه (۲۰۰۳)
- مسیر زمان (rejected, 2003)
- جایزه مرکز کندی (song 2003)
منابع
ویرایش