جان تیافیلیس دزاگولیه
دانشمند فرانسوی
جان تیافیلیس دزاگولیه (انگلیسی: John Theophilus Desaguliers؛ زاده ۱۲ مارس ۱۶۸۳ – درگذشته ۲۹ فوریه ۱۷۴۴)، فیلسوف طبیعی، روحانی، مهندس و فراماسون انگلیس بود که در سال ۱۷۱۴ به عنوان دستیار تجربی ایزاک نیوتن به عضویت انجمن سلطنتی انتخاب شد. او در آکسفورد تحصیل کرده بود و بعدها نظریههای نیوتونی و کاربردهای عملی آنها را در سخنرانیهای عمومی رواج داد. جیمز برایجس، اولین دوک شنداس مهمترین حامی دزاگولیه بود. در اوایل دهه ۱۷۲۰ دزاگولیه به عنوان یک فراماسون نقش مؤثری در موفقیت اولین گرند لاج لندن داشت و به عنوان سومین استاد بزرگ آن خدمت کرد.
جان تیافیلیس دزاگولیه | |
---|---|
نام هنگام تولد | Jean Théophile Desaguliers |
زادهٔ | ۱۲ مارس ۱۶۸۳ |
درگذشت | ۲۹ فوریهٔ ۱۷۴۴ (۶۰ سال) |
ملیت | فرانسوی، انگلیسی |
محل تحصیل | کریست چرچ، آکسفورد |
شناختهشده برای | رواج نظریههای نیوتن، آسماننما، تهویه، ماشین بخار، فراماسونری |
جوایز | مدال کاپلی (۱۷۳۴) مدال کاپلی (۱۷۳۶) مدال کاپلی (۱۷۴۱) |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | فلسفه طبیعی و مهندسی |
محل کار | دانشگاه آکسفورد |
راهنمایان دانشگاهی | جان کیل |
دانشجویان برجسته | Stephen Demainbray Willem 's Gravesande استیون گری |
تأثیر گرفته از | ایزاک نیوتن |
منابع
ویرایش- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «John Theophilus Desaguliers Scott». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۵ اوت ۲۰۱۹.
پیوند به بیرون
ویرایش- Masonic biography
- British Journal of Psychology
- "Desaguliers, John Theophilus (DSGS726JT)". A Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.