جام پاریس
جام پاریس یک مسابقه فوتبال پیش از فصل بود که توسط باشگاه فرانسوی پاری سن-ژرمن در زمین اصلی‌شان پارک د پرنس در پاریس، فرانسه برگزار شد. این مسابقات در سال ۱۹۵۷ توسط میزبانان سابق راسینگ پاریس برای جشن گرفتن ۲۵ سالگی خود تأسیس شد. نسخه افتتاحیه ۱۹۵۷ به عنوان پیشرو در جام بین قاره‌ای و جام باشگاه‌های جهان فیفا در نظر گرفته می‌شود.
 جام سال ۱۹۷۶ | |
| سازمان |
|
|---|---|
| سال بنیان‌گذاری | ۱۹۵۷ |
| سال تعطیلی | ۲۰۱۲ |
| شمار تیم‌های حاضر | ۴ (۱۹۵۷–۲۰۱۰) ۲ (۲۰۱۲) |
| قهرمان آخر |  بارسلونا (اولین قهرمانی) |
| موفق‌ترین باشگاه |  پاری سن-ژرمن(۷ قهرمانی) |
جام پاریس که به عنوان معتبرترین تورنمنت دوستانه فوتبال فرانسه در نظر گرفته می‌شود، ابتدا توسط راسینگ پاریس بین سال‌های ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۶ برگزار شد. در سال ۱۹۷۳ برای مدت کوتاهی با سازمان‌دهندگان جدید پاریس بازگشت؛ قبل از اینکه پاری سن ژرمن با موفقیت دوباره مسابقات را در سال ۱۹۷۵ راه اندازی کرد. در سال ۱۹۹۳ به دلایل مالی رها شد. پاری سن-ژرمن آن را در سال ۲۰۱۰ به مناسبت چهلمین سالگرد تأسیس باشگاه احیا کرد. این آخرین نسخه تا به امروز بود.
واسکو دوگاما در سال ۱۹۵۷ برنده افتتاحیه جام پاریس شد، در حالی که بارسلونا آخرین دوره را در سال ۲۰۱۲ برد. تیم پاری سن-ژرمن با ۷ عنوان قهرمانی در رتبه اول و تیم بلژیکی اندرلشت با ۳ عنوان قهرمانی در رتبه دوم قرار دارد؛ درحالی که تیم فرانسوی راسینگ پاریس و تیم‌های برزیلی سانتوس و فلومیننزه تنها تیم‌های دیگری بودند که بیش از یک بار قهرمان این رقابت‌ها شدند. رقیب سرسخت پی‌اس‌جی، مارسی در میان گروهی از باشگاه‌هایی است که یک بار قهرمان این مسابقات شده‌اند.
تاریخچه
ویرایشاز راسینگ تا پی‌اس‌جی
ویرایشجام پاریس در سال ۱۹۵۷ توسط میزبانان سابق راسینگ پاریس برای جشن گرفتن ۲۵ این باشگاه سالگی تأسیس شد. تیم پاریسی قهرمان اروپا یعنی رئال مادرید، تیم برزیلی واسکو دوگاما و تیم آلمانی روت‌وایس اسن را به مسابقاتی که در پارک د پرنس برگزار شد دعوت کرد.[۱] نسخه افتتاحیه آن، که توسط واسکو دوگاما پس از شکست رئال مادرید آلفردو دی استفانو در فینال به دست آمد، باعث ایجاد جام بین قاره‌ای در سال ۱۹۶۰ به عنوان یک مسابقه رسمی باشگاهی اروپایی/آمریکای جنوبی مورد تأیید یوفا/کونمبول شد.[۲]
از سال ۱۹۵۷ تا ۱۹۹۳، چهار تیم (از جمله میزبان) به صورت حذفی باهم بازی کردند. جام پاریس دارای دو بازی نیمه نهایی، یک پلی‌آف مقام سوم و یک فینال بود.[۳] این مسابقات هر سال در تابستان بین سال‌های ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۶ توسط راسینگ پاریس برگزار می‌شد. برای مدت کوتاهی در سال ۱۹۷۳، با باشگاه پاریس به عنوان میزبان جدید بازگشت.[۴] پس از تلاش ناکام پاریس برای راه اندازی مجدد مسابقات، پاری سن ژرمن و رئیس باشگاه دنیل هچتر در سال ۱۹۷۵ با موفقیت این کار را انجام دادند. پاری سن ژرمن با یوهان کرایف، اسطوره هلندی و دراگان جاییچ ستاره صرب، در فینال مقابل والنسیا اسپانیایی شکست خورد. نسخه بعدی بدتر بود زیرا پی‌اس‌جی هر دو بازی را باخت و آخر شد.[۱]
اولین قهرمانی پی‌اس‌جی
ویرایشنسخه ۱۹۷۸ نامتعادل‌ترین نسخه از همه آنها بود. چند هفته قبل از جام جهانی فوتبال ۱۹۷۸، پاری سن ژرمن از تیم‌های ملی فوتبال هلند و ایران دعوت کرد. نارنجی‌ها به راحتی رقابت را بردند و در فینال کلوب بروژ را شکست دادند (۷–۱). پی‌اس‌جی سرانجام در سال ۱۹۸۰ قهرمان مسابقات شد.[۱] گل تساوی دقیقه آخر دومنیک باتنای از روی نقطه پنالتی در یک بازی هیجانی ۴–۴ در مقابل استاندارد لیژ، بازی را به ضربات پنالتی فرستاد، جایی که پی‌اس‌جی اولین جام پاریس را از آن خود کرد.[۳]
در سال ۱۹۸۲، تیم برزیلی اتلتیکو مینیرو بزرگ‌ترین شکست تاریخ پی‌اس‌جی را در این تورنمنت وارد کرد، زیرا باشگاه پایتخت در نیمه نهایی ۰–۳ باخت. پاری سن ژرمن در سال‌های ۱۹۸۴ و ۱۹۸۶ عنوان قهرمانی را پس گرفت، قبل از یک دوره فاجعه بار ۱۹۸۷ که در آن باشگاه برای اولین بار از سال ۱۹۷۶ به رده آخر رسید. شکست مقابل دینامو زاگرب آخرین شکست پاریسی‌ها در ۹۰ دقیقه بود. از آن زمان، پی‌اس‌جی فقط در ضربات پنالتی شکست خورده‌است.[۱]
بین سال‌های ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۳، تنها یک دوره از مسابقات لغو شد که در سال ۱۹۹۰ به دلیل شرایط بد زمین بود. کنسرت رولینگ استونز در پارک د پرنس، چند هفته قبل، مقصر اصلی آن بود. جام پاریس در سال ۱۹۹۱ بازگشت و آخرین بازی پی‌اس‌جی را با اسپانسر تاریخی پیراهن آرتی‌ال دید. این همکاری ۱۷ ساله با کسب مقام سوم در مقابل اسپورتینگ به پایان رسید. در سال ۱۹۹۳، گل به خودی فرانسوا کالدرارو به اوسر، دومین قهرمانی متوالی و هفتمین قهرمانی مجموع پی‌اس‌جی را به ارمغان آورد. این آخرین دوره مسابقات تا سال ۲۰۱۰ و آخرین قهرمانی پی‌اس‌جی تا به امروز است. باشگاه، جام پاریس را به دلایل مالی رها کرد.[۵]
وضعیت فعلی
ویرایشپیاسجی در سال ۲۰۱۰ جام پاریس را به مناسبت چهلمین سالگرد آن احیا کرد.[۶] پیش از شروع مسابقات، پی‌اس‌جی از برو پاری سن-ژرمن با آهنگ به غرب برو توسط ویلیج پیپل و یک گوش‌سیاه به نام ژرمن به ترتیب به عنوان سرود و مسکات رسمی باشگاه رونمایی شد. باشگاه پاریسی از پورتو، رم و بوردو دعوت کرد.[۷] این رقابت که از جام امارات آرسنال الگوبرداری شده بود، به فرمت مرحله گروهی برای نسخه ۲۰۱۰ تغییر یافت.[۴] پی اس جی پورتو را ۱–۰ شکست داد و امتیازات را با رم با نتیجه ۱–۱ تقسیم کرد، در حالی که بوردو توسط رم ۱–۱ مهار شد و پورتو را ۲–۱ شکست داد. هر دو باشگاه فرانسوی با چهار امتیاز به پایان رسیدند، اما بوردو گل‌های بیشتری به ثمر رساند و با تفاضل گل بهتر، جام پاریس را برد.[۶]
این مسابقات که در سال ۲۰۱۱ برگزار نشد، در سال ۲۰۱۲ به Trophée de Paris تغییر نام داد. این مسابقات تنها یک مسابقه معتبر را مقابل بارسلونا برگزار کرد. تیم اسپانیایی جام را بالای سر برد و پس از پایان بازی با تساوی ۲–۲ در ضربات پنالتی ۱–۴ در پارک د پرنس پیروز شد. رافینیا و لیونل مسی از روی نقطه پنالتی، بارسلونا را به برتری رساندند، قبل از اینکه زلاتان ابراهیموویچ و زومانا کامارا از پی‌اس‌جی مجبور به ضربات پنالتی شوند. این آخرین دوره مسابقات تا به امروز بود.[۸]
فهرست
ویرایش
قهرمانان
ویرایش.JPG)
| باشگاه | تعداد | سال‌های قهرمانی |
|---|---|---|
| پاری سن ژرمن
|
۷ | ۱۹۸۰، ۱۹۸۱، ۱۹۸۴، ۱۹۸۶، ۱۹۸۹، ۱۹۹۲، ۱۹۹۳ |
 اندرلشت
|
۳ | ۱۹۶۴، ۱۹۶۶، ۱۹۷۷ |
| راسینگ پاریس
|
۲ | ۱۹۵۸، ۱۹۵۹ |
 سانتوس
|
۲ | ۱۹۶۰، ۱۹۶۱ |
| فلومیننزه
|
۲ | ۱۹۷۶، ۱۹۸۷ |
| واسکو دوگاما
|
۱ | ۱۹۵۷ |
 ستاره سرخ بلگراد
|
۱ | ۱۹۶۲ |
| بوتافوگو
|
۱ | ۱۹۶۳ |
 اسپارتا پراگ
|
۱ | ۱۹۶۵ |
 فاینورد
|
۱ | ۱۹۷۳ |
| والنسیا
|
۱ | ۱۹۷۵ |
| هلند
|
۱ | ۱۹۷۸ |
 بنفیکا
|
۱ | ۱۹۷۹ |
| اتلتیکو مینیرو
|
۱ | ۱۹۸۲ |
 رومانی
|
۱ | ۱۹۸۳ |
| وارخم
|
۱ | ۱۹۸۵ |
| مون‌پلیه
|
۱ | ۱۹۸۸ |
| مارسی
|
۱ | ۱۹۹۱ |
| بوردو
|
۱ | ۲۰۱۰ |
| بارسلونا
|
۱ | ۲۰۱۲ |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ «Anecdotes autour du Tournoi de Paris - Tournoi de Paris - PSG.fr». web.archive.org. ۲۰۱۷-۰۸-۱۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ اوت ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۱۱.
- ↑ http://globoesporte.globo.com/blogs/especial-blog/memoria-ec/post/ha-60-anos-vasco-derrotava-o-real-madrid-de-di-stefano-em-paris.html
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «Tournoi International de Paris». www.rsssf.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۱۱.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ magazine, Le Point. "Le Point – Actualité Politique, Monde, France, Économie, High-Tech, Culture". Le Point.fr (به فرانسوی). Retrieved 2022-11-11.
- ↑ http://www.psgmag.net/1876-Le-PSG-relance-le-Tournoi-de-Paris.html
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ فوریه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۲ نوامبر ۲۰۲۲.
- ↑ «Le PSG prend un nouveau virage - Tous PSG - PSG.fr». web.archive.org. ۲۰۱۷-۰۸-۱۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ اوت ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۱۲.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ à 19h39، Par Le 4 août 2012 (۲۰۱۲-۰۸-۰۴). «PSG-Barcelone 2-2: une soirée pleine de promesses». leparisien.fr (به فرانسوی). دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۱۲.
- ↑ "1957 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1958 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1959 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1960 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1961 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1962 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1963 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1964 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1965 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1966 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1973 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1975 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1976 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1977 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1978 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1979 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1980 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1981 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1982 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1983 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1984 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1985 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1986 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1987 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1988 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1989 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1991 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1992 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.
- ↑ "1993 Tournoi de Paris". RSSSF. Retrieved 28 February 2017.