جاثیه
چهل و پنجمین سورۀ قرآن که ۳۷ آیه دارد.
سوره جاثیه سوره ۴۵ از قرآن است، ۳۷ آیه دارد، و سوره‌ای مکی است. جاثیه به معنی زانوزده‌است و نام این سوره اشاره به زانوزدگانی در آیه ۲۸ دارد که در روز قیامت به انتظار پاسخگویی به اعمال خود به سر می‌برند. از محتوای آن به بحث‌هایی پیرامون قرآن، توحید، پاسخ به ماده‌باوری، سرنوشت قوم‌های پیشین، و حوادث قیامت می‌توان اشاره کرد. این سوره با اوصاف و نام‌های خدا آغاز شده و با آن‌ها نیز پایان می‌یابد.[۱]
| جاثیة | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| ترتیب در قرآن | ۶۵ | ||||
| جزء | ۲۵ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۳۷ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۴۷۵ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۲۱۶۲ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
منابع
ویرایش- ↑ مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ج. ۲۱. دارالکتب الاسلامیه. ص. ص ۲۲۳-۲۲۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ فوریه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۴سوره جاثیه، مقدمه
پیوند به بیرون
ویرایش
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جاثیه موجود است.
 | این یک مقالهٔ خرد قرآن است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |