تکواژ وابسته و تکواژ آزاد

تکواژ وابسته تکواژی است که تنها می‌تواند در پیوستگی با دیگر تکواژها رخ دهد و هیچ‌گاه به‌تنهایی نمایان نمی‌شود.

چند نمونه: ـ ید، ـ آنه، ـ ی، ـ مند.

تکواژ وابسته بر چند نوع است:

وند که خود شامل زیرشاخه‌های پیشوند و پسوند می‌شود؛ مانند: بازـ، ناـ، ـ گر، ـ ور (در «بازگشت»، «ناآرام»، «آهنگر»، «نامور»).
واژه‌بست، مانند: ـَم، ـی، ـیم، ـید، ـَند در انتهای فعل‌های فارسی.

تکواژ آزاد

تکواژ آزاد تکواژی است که تکیه می‌گیرد و می‌تواند به‌تنهایی و به‌سان واژه‌های مستقل به‌کار برود.

چند نمونه: خواب، زر، گُل، گِل، افسون

,Grady, W. , Dobrovolsky, M. , Aronoff, M. , Contemporary Linguistics: An Introduction, 2nd edition, St. Martin Press, Inc. 1993. ISBN 0-312-06780-1

این یک مقالهٔ خرد مرتبط با زبان‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

این یک مقالهٔ خرد دستور زبان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.