تبجیل یا ستایش، یا ستایش از قدیسین، عملی است که در آن یک قدیس روحانیت و قداستش به رسمیت شمرده می‌شود.[۱] ستاییدن قدیسین را همه دین‌های بزرگ از جمله مسیحیت، یهودیت،[۲] آیین هندو،[۳] اسلام،[۴] و بودیسم[۱][۳] انجام می‌دهند.

پادشاهی نوتو کنراد پیاچنزا (سن کورادو)

در مسیحیت، ستاییدن در مذاهبی مانند کلیسای ارتدکس شرقی از کلیسای کاتولیک روم و کلیساهای کاتولیک شرقی انجام می‌شود که همه آنها دارای انواع مختلفی از تقدیس یا تجلیل هستند. در کلیساهای کاتولیک و ارتدوکس، تبجیل به این صورت نشان داده می‌شود که فرد به‌طور احترام آمیزی تعظیم می‌کند یا با دستش شکل صلیب را تمثال، یادگار مقدس یا مجسمه یک قدیس نگه می‌دارد یا به زیارت یکی از مکان‌هایی که به یک قدیس مربوط است می‌رود، که به صورت پیاده‌روی ای طولانی است. در کل این عمل در پروتستان انجام نمی‌شود.

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Lindsay Jones, ed. (2005). Thomson Gale Encyclopedia of Religion (به تاجیکی). Vol. Sainthood (Second ed.). Macmillan Reference USA. p. 8033.
  2. "Veneration of saints is a universal phenomenon. All monotheistic and polytheistic creeds contain something of its religious dimension... " Issachar Ben-Ami (1998). Saint Veneration Among the Jews in Morocco. Wayne State University Press. p. 13. ISBN 978-0-8143-2198-0. Retrieved 7 September 2012.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Werner Stark (1966). Sociology of Religion. Taylor & Francis. p. 367. GGKEY:ZSKE259PDZ9. Retrieved 7 September 2012.
  4. Florian Pohl (1 September 2010). Modern Muslim Societies. Marshall Cavendish. pp. 294–295. ISBN 978-0-7614-7927-7. Retrieved 7 September 2012.