توانایی شناختی
توانایی شناختی یا مهارت شناختی اشاره به توانایی‌های فرد برای پردازش (افکار) دارد که باید در یک فرد سالم باشد و به صورت «توانایی‌های یک فرد برای انجام فعالیت‌های مختلف ذهنی که بیشتر مرتبط با یادگیری و حل مسئله است.» تعریف می‌شود. به‌طور مثال مواردی همچون مهارت‌های کلامی، محیطی، روانشناختی و پردازش سریع می‌باشد[۱] معمولاً شناخت به چیزهایی مانند حافظه، توانایی یادگیری اطلاعات جدید، گفتار، درک مطالب نوشته شده، اشاره دارد. افزایش سن و بیماری ممکن است روی عملکرد شناختی تأثیر بگذارد و باعث از دست دادن حافظه و مشکل در انتخاب کلمات مناسب در حین صحبت کردن یا نوشتن شود. برای مثال، تصلب بافت چندگانه (MS) در نهایت می‌تواند باعث از دست رفتن حافظه، ناتوانی در درک مفاهیم و اطلاعات جدید و سرخوردگی کلامی شود.[۲][۳]
.JPG)
انسان به مجرد تولد، برای مهارت‌های شناختی دارای ظرفیتی ذاتی است و بنابراین هر کس قادر به یادگیری و یادآوری است. به هرحال، آزمایش‌هایی برای این موارد همچون آزمایش‌هایی مانندآزمون IQ وجود دارد. [۴]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ National Council on Measurement in Education http://www.ncme.org/ncme/NCME/Resource_Center/Glossary/NCME/Resource_Center/Glossary1.aspx?hkey=4bb87415-44dc-4088-9ed9-e8515326a061#anchorC بایگانی‌شده در ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine
- ↑ Goel, Vinod (2007). "Anatomy of deductive reasoning". Trends in Cognitive Sciences. 11 (10): 435–441. doi:10.1016/j.tics.2007.09.003. PMID 17913567. S2CID 6927091.
- ↑ Schwarz-Friesel, Monika (2012). "On the status of external evidence in the theories of cognitive linguistics". Language Sciences. 34 (6): 656–664. doi:10.1016/j.langsci.2012.04.007.
- ↑ Kiely, Kim (2014). "Cognitive function". In Michalos, Kim M. (ed.). Encyclopedia of Quality of Life and Well-Being Research. Springer. pp. 974–978. doi:10.1007/978-94-007-0753-5_426. ISBN 978-94-007-0752-8.