توافقنامه مجوز کاربر نهایی
در نرمافزار مالکیتی، یک توافقنامه مجوز کاربر نهایی (به انگلیسی: EULA) یا قرارداد مجوز نرمافزار، قراردادی است خریدار و صادر کننده مجوز که حق استفاده از نرمافزار را به خریدار میدهد. این مجوز ممکن است علاوه بر حقوق طبیعی خریدار از جمله دکترین اولین فروش و 17 U.S.C. § 117 (آزادی در استفاده، بایگانی، فروش مجدد و پشتیبانگیری با محدودیتهای قانونی)، راههای مجاز استفاده از نسخه را تعریف کند.[۱]
بسیاری از تولیدکنندگان نرمافزار، قراردادها را تنها به صورت دیجیتال تهیه کرده و از طریق گذاشتن پیوند، قبل از نصب نرمافزار از کاربر میخواهند که آن را «قبول کند». از آنجایی که کاربر معمولاً تا پیش از سفارش و خرید نرمافزار، این قرارداد را نمیبیند، این اسناد ممکن است به عنوان قرارداد الحاقی به حساب آیند.
منابع
ویرایش- ↑ «EULA definition by The Linux Information Project». www.linfo.org. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۵-۱۲.